Seksizm w pracy

Seksizm jest związany z przekonaniami na temat fundamentalnej natury kobiet i mężczyzn oraz ról, jakie powinni oni odgrywać w społeczeństwie. Seksistowskie założenia dotyczące kobiet i mężczyzn, które przejawiają się w stereotypach dotyczących płci, mogą przypisywać jednej z płci wyższość nad drugą. Takie hierarchiczne myślenie może być świadome i wrogie, może też być nieświadome, objawiając się jako nieświadome uprzedzenia. Seksizm może dotknąć każdego, ale kobiety są nim szczególnie dotknięte.

Pomimo ram prawnych ustanowionych w całej UE w celu zapobiegania dyskryminacji i promowania równości, kobiety są nadal niedostatecznie reprezentowane na stanowiskach decyzyjnych, pomijane w niektórych sektorach gospodarki, głównie odpowiedzialne za nieodpłatną pracę opiekuńczą, wynagradzane gorzej niż mężczyźni i nieproporcjonalnie narażone na przemoc ze względu na płeć. Seksistowskie postawy, praktyki i zachowania przyczyniają się do tych nierówności.

W ramach instytucji europejskich nie ma konkretnej definicji seksizmu. Zachowania seksistowskie są częściowo objęte art. 12a regulaminu pracowniczego dotyczącym molestowania psychologicznego i seksualnego, w którym molestowanie seksualne zdefiniowano jako:

Praktyki seksistowskie są zabronione na mocy art. 1 lit. d) regulaminu pracowniczego, który zakazuje dyskryminacji ze względu na płeć (wśród innych form dyskryminacji), jak również na mocy art. 21 Karty praw podstawowych UE.

Jednakże, podczas gdy niektóre zachowania seksistowskie mogą naruszać te zasady przeciwdziałania molestowaniu i dyskryminacji, niektóre nie osiągają tego progu. Ponadto Europejski Trybunał Obrachunkowy ustalił, że choć ramy etyczne Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej są w dużej mierze odpowiednie, a pracownicy wysoko oceniają swoją wiedzę na temat etyki, mniej niż jedna czwarta uważa, że ich koledzy nie zawahaliby się zgłosić nieetycznego zachowania.

Przypisy