- Written by Matheus Pereira | Translated by Becky Quintal
- October 22, 2018
-
Facebook
-
Twitter
-
Pinterest
-
Whatsapp
-
Mail
.
Od wieków, modelowanie fizyczne było podstawą edukacji i praktyki architektonicznej. Umożliwiając projektantowi i klientowi jednoczesne badanie projektu w planie, elewacji i perspektywie, model fizyczny ma na celu symulację relacji przestrzennych między obiektami i zrozumienie systemów konstrukcyjnych.
Nawet w dobie ultra wysokiej jakości renderingu i wirtualnej rzeczywistości, fizyczne modele materiałów stanowią ukochaną, wypróbowaną i przetestowaną metodę przekazywania idei zarówno w trakcie procesu projektowania, jak i na etapie prezentacji. Niezależnie od tego, czy chodzi o szybki, pięciominutowy test objętościowy modeli papierowych, czy też o starannie wyrzeźbiony detal konstrukcji drewnianej, staranny dobór materiału może znacznie wspomóc proces modelowania, pozwalając projektantom zachować abstrakcyjność lub przetestować fizyczne właściwości systemów konstrukcyjnych.
Jako kluczowy krok w procesie twórczym, eksploracje wolumetryczne mogą być kluczowe dla projektu. Pomyśl o pracach Antoniego Gaudiego. Dwuwymiarowe rysunki (plany i przekroje) współpracują z modelami fizycznymi, aby zapewnić kompleksową reprezentację projektu.
Ale, architekt Paulo Mendes da Rocha, w brazylijskiej książce „Maquetes de Papel” purpuruje, że modele służą jako wsparcie dla procesu, a nie dla reprezentacji.
„To model jako szkice …. Model robisz jako esej tego, co sobie wyobrażasz … Jak poeta, kiedy bazgrze, kiedy zwraca uwagę … Model jest tutaj instrumentem, który jest częścią procesu pracy. ” (s.22)
Mając na uwadze wyzwania, jakie pojawiają się podczas tworzenia modeli architektonicznych, zebraliśmy zestaw podstawowych wskazówek i sugestii materiałowych, które pomogą Ci w Twoim kolejnym przedsięwzięciu związanym z modelowaniem.
MODELE PAPIEROWE
Papier siarczynowy
Dzięki niskiemu kosztowi i dostępności materiał ten jest najbardziej odpowiedni do szybkich testów objętościowych lub rysowania płaszczyzn projektowych. Za pomocą nożyczek i taśmy klejącej można szybko, łatwo i tanio wygenerować wiele rozwiązań, tworząc przy tym dynamiczne obiekty architektoniczne.
Inną cechą, którą należy wziąć pod uwagę, jest cienkość, a co za tym idzie elastyczność modeli papierowych, która pozwala na bezstresowe zagięcia, łuki i pochylenia. To sprawia, że materiał ten jest również dobry dla studiów składanych.
Zasób kart
Ten materiał, w porównaniu z papierem, oferuje grubszą krawędź i sztywność, dlatego jest często wykorzystywany do eksperymentów wolumetrycznych obiektów architektonicznych o kształtach pozbawionych dużych krzywizn trójwymiarowych. Warto jednak zauważyć, że w niektórych przypadkach zakrzywione powierzchnie można uzyskać poprzez zamocowanie nacięć na krawędziach.
Dzięki różnorodności kolorów, ma również doskonałe właściwości dla modeli programowania stron. Od neutralnego koloru bazowego do reprezentowania terenu, możliwe jest projektowanie lub reprezentowanie tkanki miejskiej przy użyciu wcześniej ustalonej palety kolorów, aby wskazać różne zastosowania i programy, co pozwala na lepsze zrozumienie podziału przestrzennego i zastosowań budynków.
Karton pozwala również na projektowanie odizolowanych modeli fizycznych. Używając neutralnych kolorów (szczególnie białego) możliwe staje się zrozumienie efektu cienia przy pomocy źródła światła, takiego jak latarka.
Frank Gehry używa tego materiału; jego charakterystyczne projekty zawierają płynne formy, skręcone płaszczyzny i krzywe. Tworzy spontaniczne modele, co widać w filmie Sketches of Frank Gehry (2005) w reżyserii Sydneya Pollacka.
Paper Board / Chip Board
Ten papier ma jeszcze wyższą gramaturę i wytrzymałość. Różnica między płytą duplex a triplex dotyczy ilości warstw w każdej z nich. Materiał ten idealnie nadaje się do tworzenia makiet wolumetrycznych.
Architekt Paulo Mendes da Rocha jest mistrzem w stosowaniu tego materiału ze względu na jego prostotę i szybkość eksperymentowania.
Warto wspomnieć, że wraz z wymienionymi papierami można użyć pewnych dodatkowych materiałów, takich jak arkusze acetatu, do przedstawienia szkła i przeszkleń.
MODELE DREWNIANE
Madeira balsa
W przeciwieństwie do modeli papierowych, modele drewniane zapewniają większą wytrzymałość i wyższy poziom szczegółowości. Dzięki temu można również przedstawić techniki konstrukcyjne i właściwości przestrzenne w sposób estetyczny, choć zazwyczaj droższy.
Wśród rodziny drewna często używanego w modelarstwie, Balsa jest jednym z najłatwiejszych w obróbce. Niewielka grubość pozwala na precyzyjne cięcie i łączenie powierzchni za pomocą drewna lub białego kleju. Należy jednak uważać przy cięciu prostopadle do włókien, aby uniknąć odprysków i nierównych krawędzi.
Wiele pracowni stosuje ten typ modelu do obserwacji rozwiązań konstrukcyjnych w swoich wnętrzach. Estetyka miękkiego drewna jest również doskonałym wyborem do prezentacji propozycji projektowych klientowi w przemyślany, pewny i profesjonalny sposób.
Balsa jest również doskonała do przedstawiania linii konturowych, gdy jest ułożona w stos. Jeśli nie chcesz naprawdę wystawić na próbę swoich umiejętności cięcia, prawdopodobnie najlepiej będzie skorzystać z wycinarki laserowej.
Balsa nadaje się również doskonale do manipulacji poprzez szlifowanie krawędzi, malowanie lub lakierowanie w celu uzyskania różnych wykończeń. Balsa jest zazwyczaj dostępna w postaci paneli lub cienkich pasków, co pozwala na eksperymentowanie z okładzinami, obramowaniami, arkuszami i płytkami.
MODELE PIANOWE
Pianka jest doskonałym wyborem do szybkich testów objętościowych, a wycinarka do pianki jest obecnie podstawowym wyposażeniem pracowni uniwersyteckich. Dziesiątki objętości mogą być wygenerowane w ciągu kilku minut, co czyni tę technikę idealną do modelowania kontekstu na dużą skalę, gdzie szczegóły takie jak wzór i fasady nie są tak ważne.
Używając narzędzi do rzeźbienia, pianka pozwala również na tworzenie bardziej zdefiniowanych, szczegółowych rzeźb i elementów krajobrazu, takich jak drzewa.
Możliwość barwienia materiału również pomaga pokazać schematyzację projektu. Podobnie jak w przypadku cięcia pianki, należy zachować ostrożność, aby uniknąć rozprzestrzeniania się oparów powstałych w wyniku spalania lub barwienia materiału. Wybór kleju jest również ważny, ponieważ niektóre chemikalia mogą stopić piankę i osłabić sztywność modelu.
Modelowanie pianką jest ulubionym zajęciem zwłaszcza dla studentów uniwersytetów, ze względu na niski koszt, łatwą dostępność i przyjemną estetykę, gdy poświęca się jej należytą uwagę.
W świecie profesjonalnym, modele piankowe są używane przez potęgi architektoniczne Bjarke Ingels Group (BIG) i OMA.
MODELE PLASTIKOWE
Ten niskokosztowyTen tani materiał jest często używany do tworzenia makiet topograficznych. Wystarczy zamocować wydrukowany rysunek na wierzchu tworzywa sztucznego i wyciąć.
Dzięki niewielkiej grubości, może być konieczne połączenie więcej niż jednej warstwy z tym samym wycięciem, aby osiągnąć pożądaną wysokość końcową.
Modele plastikowe mogą być uzupełnione modelami drukowanymi w 3D.wydrukowanymi modelami, stanowiąc bazę lub kontekst dla bardziej rozbudowanych, szczegółowych projektów.
W różnych skalach, materiałach i poziomach szczegółowości, modele fizyczne mają fundamentalne znaczenie dla badań w procesie projektowania. Poniżej zebraliśmy 50 przykładów z projektów i propozycji już zamieszczonych na ArchDaily.