Zeesterren

Zeesterren, ook wel zeesterren genoemd, behoren tot de belangrijkste leden van het onderwaterrijk.

Hoewel het technisch gezien geen vissen zijn, zijn zeesterren dieren die in bijna elke kuststrook voorkomen en tot in de afgrondlaag kunnen worden gevonden. Je kunt een zeester herkennen aan zijn hobbelige huid en platte centrum omringd door lange ledematen die het uiterlijk van een ster geven. Deze langzaam bewegende maar gevoelige vissen zijn er in allerlei kleuren; hoewel je er nooit een moet oppakken, is het zoeken naar zeesterren langs het strand een prachtige activiteit aan zee.

5 ongelofelijke zeesterrenfeiten!

• Delicate structuur: Zeesterren zijn dieren die zijn opgebouwd uit een fragiel netwerk van dunne spieren en minuscule ligamenten. Daarom bewegen ze zo langzaam – en daarom mogen ze niet worden vastgepakt.
• Uitgebreide zintuigen: Zeesterren hebben geen centraal zenuwstelsel; in plaats daarvan bestaat hun hele lichaam uit een verzameling sensorische zenuwen. Zeesterren nemen de wereld waar met kleine ogen aan de uiteinden van hun “armen.”
• Natuurlijke regeneratie: Zeesterren bezitten het vermogen om een ledemaat dat verloren is gegaan weer aan te groeien. Dit proces verloopt langzaam en vindt alleen plaats als de zeester de pijn van de eerste breuk overleeft. Sommige soorten zeesterren kunnen hun eigen ledematen afbreken om aan roofdieren te ontsnappen.
• Vaatstelsel: Zeesterren hebben eigenlijk geen bloed in hun lichaam. In plaats daarvan pompen ze zeewater door hun vasculaire structuur om voedingsstoffen en zuurstof te vervoeren.

Stervisclassificatie en wetenschappelijke naam

Het waterdier dat algemeen bekend staat als een zeester, wordt ook vaak een zeester genoemd. Al deze dieren behoren tot de klasse Asteroidea; in de wetenschappelijke wereld worden ze vaak asteroïden genoemd. De zoölogische naam Asteroidea betekent “stervormig” – “aster” betekent “ster”, en “eidos” verwijst naar “vorm.”

Asteroidea is een van de grootste klassen in de familie van de stekelhuidigen (Echinodermata). Andere stekelhuidigen zijn zee-egels, zeekomkommers en zanddollars. De meeste stekelhuidigen hebben dezelfde vijfpuntige structuur als gewone zeesterren, maar veel van deze dieren – waaronder sommige van de verschillende soorten zeesterren – zijn in staat om veel ingewikkeldere structuren te hebben.

Soorten zeesterren

Er zijn meer dan 2000 verschillende soorten zeesterren, en er worden er nog veel meer ontdekt tijdens oceanisch onderzoek. De vele soorten van deze dieren zijn net zo gevarieerd als de verschillende plaatsen waar ze worden aangetroffen. Met zoveel felle kleuren en creatieve vormen is het geen verrassing dat zoveel zeesterren spreektaal- en zoölogische namen hebben die hun unieke vormen van schoonheid uitdrukken. Enkele van de meest opmerkelijke soorten zijn:

• Gewone zeester: Asterias rubens is een eenvoudig, vijfpuntig dier met een perzikachtige oranje kleur. Ook bekend als suikerzeesterren, vind je deze waterdieren langs de hele Atlantische kust.
• Zonnebloemzeesterren: Pycnopodia helianthoides komt voor in de Stille Oceaan. Deze zeesterren kunnen wel 24 ledematen hebben en komen in allerlei verschillende soorten kleuren voor.
• Koningszeesterren: Astropecten articulatus leven in de westelijke Atlantische Oceaan. Net als suikerzeesterren hebben ze vijf punten; ze onderscheiden zich echter door hun felle paarse en oranje kleuren.
• Halskettingzeesterren: Fromia monilis is een zeester uit het westen van de Stille Oceaan, genoemd naar de plaatjes op hun lichaam, die veel lijken op de kralen aan een halsketting. In sommige gebieden staan ze bekend als tegelzeesterren.
• Chocolade chip zeesterren: Protoreaster nodosus komen voor in de Stille Oceaan bij Indonesië. Deze dieren zijn te herkennen aan hun zwarte stekels, die lijken op chocoladechips.

Uiterlijk van zeesterren

zeesterren zijn platte waterdieren die zich langzaam voortbewegen en aan de oceaanbodem blijven kleven. De meeste hebben een centrale schijf met daaromheen vijf of meer armen. De mond bevindt zich meestal in het midden van de schijf, en aan de uiteinden van hun armen zitten lichtgevoelige oogvlekken. De huid is bedekt met kleine stekels, en de onderkant van de ledematen zijn meestal bekleed met honderden kleine buisvormige voetjes die worden gebruikt om zich geleidelijk te verplaatsen.

Sterpdieren zijn er in een verbazingwekkend scala van kleuren en variaties. Van krachtige paarse strepen tot puntige zwarte hoorns, er zijn geen grenzen aan de verschillende soorten die je kunt vinden. Er zijn kleine soorten die maar een centimeter of twee in doorsnee zijn, en er zijn grote zeesterren die wel een meter groot kunnen worden. Elke regio is anders; het kan zijn dat je een strandwandeling moet maken om de plaatselijke zeesterren te zien.

Distributie van zeesterren, Populatie en habitat

Deze dieren komen langs elke kust ter wereld voor. Omdat ze zeewater gebruiken als onderdeel van hun vasculaire systeem, kunnen ze in geen enkel zoet water leven. Je vindt ze in koraalriffen, modderige baaien, onderwater kelpwouden, en vrijwel elk ander soort aquatisch milieu.

Hoewel er overal ter wereld zeesterren voorkomen, wordt deze soort nog steeds beschouwd als bijna bedreigd. De mens heeft veel koraalriffen vernietigd die onderdak bieden aan de verschillende zeesterren van de wereld. Deze dieren zijn ongelooflijk belangrijk voor hun lokale ecosystemen, en de recente achteruitgang van hun soort heeft de biodiversiteit van veel verschillende regio’s bedreigd.

Roofd- en prooidieren van zeesterren

Deze dieren zijn carnivoren die bijna alle soorten klein oceaanleven verorberen. Afhankelijk van waar ze leven, eten ze mosselen, oesters, kokkels, zeeslakken, vissen en zelfs andere zeesterren.

Deze dieren worden ook als prooi gezien door veel verschillende soorten oceaanbewoners. Zoogdieren als zeehonden en otters kunnen ze als tussendoortje eten; andere bedreigingen zijn vogels, krabben en grote vleesetende vissen.

Productie en levensduur van zeesterren

Zeesterren zijn solitaire dieren, maar ze komen om het half jaar in grote groepen bij elkaar om te paren. Meestal paren ze met een partner van het andere geslacht. Beide zeesterren laten een broedwolk in het water los; zodra de eitjes bevrucht zijn, drijven ze naar de oceaanbodem.

Deze dieren lijken niet voor hun jongen te zorgen nadat de eitjes zijn gelegd. De embryo’s komen uit voordat ze volledig ontwikkeld zijn; naarmate het jong groeit, krijgt het langzaam ledematen en neemt het zijn volwassen vorm aan. Deze dieren kunnen tot 40 jaar oud worden en zullen zich blijven ontwikkelen en hun ledematen opnieuw aangroeien naarmate ze ouder worden.

Stervis in de visserij en de keuken

Deze dieren worden nergens ter wereld als hoofdvoedsel gegeten. Sommige exotische restaurants verkopen gefrituurde zeesterren, maar omdat ze van nature giftig zijn en er op nationaal en federaal niveau verschillende regels gelden voor de verkoop van deze zeedieren, zijn deze restaurants zelden winstgevend genoeg om ze als product te blijven aanbieden.

Bekijk alle 88 dieren die beginnen met S