Wie was Gideon in de Bijbel?

Vraag: “Wie was Gideon in de Bijbel?”
Antwoord: Het verslag van het leven van Gideon is opgetekend in Rechters 6:11-8:32. De achtergrond van Gideon’s biografie begint met de verwoesting van de Israëlieten door de Midjanieten als gevolg van hun ongehoorzaamheid aan God (Rechters 6:1). Zeven jaar lang werden zij geconfronteerd met invallen van de Midjanieten, Amalekieten en oosterse vreemdelingen die hun oogsten verwoestten en hun vee vernietigden. Hoewel zij God ontrouw waren geweest door de goden van de Amorieten te aanbidden, riepen zij tot God om hulp zonder te beseffen waarom dit hen overkwam (Richteren 6:6). En dus stuurt God hen een profeet om hen eraan te herinneren hoe de enige ware God in het verleden voor hen had gezorgd en toch hoe snel zij Hem hadden verlaten (Richteren 6:8-10).
God hoort hun geroep en grijpt genadig in door een engel naar Gideon te zenden om hem in dienst te roepen (verzen 11-14). Gideon, wiens naam “houwer” of “boomsnijder” betekent, behoorde tot een onaanzienlijke familie van de Abiezrieten, maar uit de groet van de engel kunnen we opmaken dat Gideon al had bewezen een machtig strijder te zijn (Richteren 6:12). Hoewel Gideon een gewillig dienaar van God was, had hij de zekerheid nodig dat het inderdaad God was die hem tot deze goddelijke dienst riep (vs.17). Bij het volbrengen van de missie die God hem had gegeven, bewees Gideon trouw te zijn, een machtig strijder, een sterk leider van mensen (Rechters 7:17), en een diplomaat (Rechters 8:1-3). Als zodanig wordt hij opgenomen in een passend getuigenis voor de grote mannen van het geloof in Hebreeën 11:32-34. Gideon was de vijfde rechter en stond bekend als de grootste van Israël.
De hoogtepunten in het leven van Gideon zijn onder andere zijn zegevierende strijd tegen Israëls vijanden. We mogen echter niet voorbijgaan aan zijn verbazingwekkende geloof, waarmee hij Gods opdracht volbracht en dat voor het eerst op de proef werd gesteld en bevestigd toen hij de Baäl-afgoden vernietigde die zijn vader en de gemeenschap hadden aanbeden (Richteren 6:25-27). Gideons overwinning in de strijd wordt voorafgegaan door Gods zalving (Rechters 6:34). Het was geen geringe prestatie dat Gideon erin slaagde zijn stamgenoten, de Abiezerieten, in te schakelen om met hem ten strijde te trekken. Dit waren de mannen wier afgoden hij had vernietigd en die hem de naam “Jerub-baal” hadden gegeven (Rechters 6:32). Voordat Gideon ten strijde trok, bestond zijn leger uit 32.000 man, maar in gehoorzaamheid aan God verminderde hij het met 22.000 man (Rechters 7:2-3). Opnieuw in gehoorzaamheid aan God vermindert hij de resterende 10.000 met nog eens 9.700, zodat hij slechts 300 man overhoudt (vss. 7-8). Dit was tegen een vijand die beschreven wordt als “dik als sprinkhanen” met “kamelen zo talrijk als de zandkorrels op de zeekust” (Richteren 7:12). Nadat de strijd eindelijk gewonnen was, stelde het volk voor dat Gideon als hun koning over hen zou regeren, maar hij wees hun lofbetuigingen af en vertelde hen dat de Heer over hen zou regeren (Rechters 8:22-23).
Gideon had zijn trouw aan God bewezen, en zijn gehoorzaamheid had van hem verlangd dat hij het opnam tegen zijn eigen vader en stam. En hoewel hij zijn eigen volk vreesde (Richteren 6:24), blijkt uit de drie verzoeken die hij deed om bevestiging van de wil van de Heer, dat hij God nog veel meer vreesde. In de strijd nam hij het op tegen veel grotere tegenstanders dan voor gewone stervelingen realistisch was. Toen de Israëlieten hem als hun koning wilden eren omdat hij over hun vijanden had gezegevierd en Israëls trots had hersteld, wees Gideon, die God als de echte overwinnaar in de strijd erkende, hun verzoek af en gaf de rechtmatige soevereiniteit aan God. Dit was een grote test voor Gideons trouw, terwijl hij zo gemakkelijk tot trots had kunnen bezwijken door de eer van het volk aan te nemen. Het is dan ook met grote verbazing dat we zien hoe Gideon zijn geloof compromitteert door te vragen om goud uit de buit van de veldslag, zodat hij een “efod” kan maken, een borstschild of masker dat in cultische aanbidding wordt gebruikt (Rechters 8:24-26). En, zoals we in vers 27 zien, werd het een strik voor Gideon en zijn familie.
Van Gideons voorbeeld kunnen we leren dat hoe groot de kansen tegen ons ook mogen zijn, onze trouwe God is soeverein, en Hij zal ons altijd door alle gevechten in het leven loodsen, zolang we trouw blijven aan Zijn roeping en gehoorzaam zijn aan Zijn geboden. “Vertrouw op de Heer met heel uw hart en steun niet op uw eigen inzicht; erken Hem in al uw wegen, en Hij zal uw paden recht maken” (Spreuken 3:5-6). We kunnen ook zien hoe God gewone mensen gebruikt om Zijn plannen te verwezenlijken, hoewel bij Gideon de sleutelfactor zijn bereidheid was om God te gehoorzamen.
Soms zijn onze familieleden de moeilijkste mensen om van ons geloof te getuigen. En we kunnen zien dat nadat Gideon de valse goden heeft vernietigd die zijn familie had aanbeden, hij een zalving van de Heer ontvangt. Het was dankzij deze zalving dat hij in staat was de missie te volbrengen die God hem had gegeven. En het is met Gods zalving op ons leven dat we werkelijk kunnen zeggen: “Ik kan alles door Hem die mij kracht geeft” (Filippenzen 4:13). Gideon was van een ondergedoken strijder, graan dorsend aan de voet van een heuvel uit het zicht van de vijand, naar het verslaan van diezelfde vijand in de strijd gegaan. Hij lette er echter goed op dat het Gods wil was die hij gehoorzaamde. Zoals de apostel Paulus schreef: “Beantwoordt niet meer aan het patroon van deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken. Dan zult u in staat zijn te toetsen en goed te keuren wat Gods wil is – zijn goede, welgevallige en volkomen wil” (Romeinen 12:2).
Maar in tegenstelling tot Gideon, die zijn trouw aan God had bewezen en Gods antwoorden op zijn gevraagde tekenen als een bemoediging had ontvangen, moeten wij niet verwachten dat God hetzelfde zal doen voor hen die om tekenen van God vragen vanwege hun twijfels of zwak geloof. (Zie ons artikel over het geven van tekenen op https://www.gotquestions.org/prayer-fleece.html.) Er kunnen tijden zijn waarin het iedereen om ons heen aan het geloof ontbreekt om door te gaan, en het is aan ons om, net als Gideon, door ons voorbeeld het voortouw te nemen en de zwakken onder ons te bemoedigen (Richteren 7:17; Romeinen 15:1).