Blog Auteur: Cadaver Kelly
Een combinatie van post-punk, glam rock en hard rock invloeden, “goth rock” is een subgenre van alternatieve rock geassocieerd met de goth subcultuur. Het leunt vaak op dance percussie beats, stuwende baslijnen, jangly gitaar distortions, dramatische zang, donkere toonladders, en galm of delay.
Hoe de Goth gemeenschap Goth Rock definieert:
“Kan goth rock musicologisch gedefinieerd worden? Zeker. Maar voor mij is het kenmerk van een goed gothrocknummer hoe het me laat voelen. Als een nummer niet het verlangen opwekt om kruidnagels te roken op een maanovergoten kerkhof, over de eindeloze paden te dwalen met alleen de voorbijtrekkende aanblik van met lantaarns doordrenkte mausoleums om me de weg te wijzen, is het dan echt goth rock?” – The Count, presentator van Cemetery Confessions
“Als ik het genre zou moeten omschrijven, zou ik zeggen dat het voor mij een humaan en lyrisch genre is dat een breed scala aan complexe en vaak duistere gevoelens (van liefde, verdriet, plezier, tot eventuele existentiële ondervragingen) overbrengt door middel van ritmische baslijnen en gepassioneerde vocalen.” – Jean-Pierre Nyemeg, contributing editor voor Audio Inferno
“Zeer vergelijkbaar met jaren ’80 poprock, echter meestal in mineur (de droevig of eng klinkende toonladder), dit kan met mineur synths, met spookachtig diep klinkende vocalen, de teksten zijn meestal persoonlijk met een donkere ondertoon.” – Feannag, medebedenker van House of Wyvern
“Ik heb altijd het gevoel gehad dat goth rock een beat had waar je op kon dansen. Het is altijd een vreemde ritmedynamiek geweest van gitaargedreven soundscapes, soms getint met psychedelische riffs met een sombere beat waarop je met je tenen kunt tikken en met je heupen kunt schudden. De teksten variëren in eenzame onderwerpen over emotionele/persoonlijke isolatie, gruwelijke schoonheid, en romantiek tot politiek, spiritualiteit, het occulte, en mystiek. Ja, er valt heel wat uit te pakken met goth rock, en geen enkele definitie kan het subgenre goed vatten” – Ian Letendre, schrijver voor Obscura Undead
“Jangly gitaren, luide melodieuze bas, dansbare beat die ofwel klinkt als een machine of eigenlijk een drummachine is, en vaak diepere vocalen die je wilt meezingen. Voor mij is het happy dancy muziek (maar ik kan extreme metal ook happy dancy muziek vinden)! – Caroline Sometimes, goth lifestyle blogger
“Goth is de esthetische viering van de erkenning van onze sterfelijkheid door middel van kunst.” – Jim Walker, songwriter en zanger van Push Button Press
“Goth rock is het soort muziek dat een ode brengt aan alle donkere zaken. Het is het soort muziek dat de muzikant en de luisteraar in staat stelt om schoonheid te vinden in alle soorten persoonlijke, sociale en politieke breuken. Het komt uit onze as, uit ons verdriet en alle dingen die onze maatschappij ontkent, verwaarloost, verafschuwt en/of vergeet.” – Joselyn Hernandez, schrijfster voor Obscura Undead
“Goth romantiseert en vindt schoonheid in de duistere aspecten van ons bestaan. Het is niet meer beperkt tot een bepaalde muziekstijl en is overgegaan in talloze genres (rock, metal, etherisch, ambient, darkwave).” – acidbitter
“‘Gothic rock’ (of kortweg ‘goth rock’) is een subgenre van de alternatieve muziek (d.w.z. underground of niet-commerciële muziek – buiten de mainstream popmuziek). De muziek heeft een paar zeer specifieke componenten; ze wordt gekenmerkt door haar instrumentatie, zangstijlen, lyrische thema’s, en de sfeer die ze oproept.
Gothic Rock bands gebruiken traditionele ‘rock’ instrumenten: bas, gitaar, zang, en percussie. Keyboards zijn gebruikelijk, en andere instrumenten (zoals violen, saxofoons, cello’s, etc.) worden soms gebruikt om extra atmosferische elementen toe te voegen.
De muziek zelf wordt gekenmerkt door stuwende, gestaag geplukte baslijnen die meestal de primaire melodie van een bepaald nummer vormen. De gitaren zijn zwaar bewerkt en maken in verschillende mate gebruik van distortion, chorus, delay, flange, of phasing effecten. Akkoorden en riffs worden losser gespeeld dan in traditionele rock- of metalmuziek, en de gitaren fungeren vaak meer als atmosferische washes of ‘dressing’ voor het geluid. De meeste nummers worden uitgevoerd in mineur toonsoorten, en bevatten dramatische melodieën die snel in toonladders dalen of stijgen.
De drums kunnen worden geproduceerd door een mechanische drummachine of worden uitgevoerd met behulp van een traditioneel drumstel. Gothic Rock bands met live drummers zijn vaak vrij krachtig en maken gebruik van repetitieve ‘tribal’ patronen (waarbij meer gebruik wordt gemaakt van de tom dan de typische 4/4 kickdrum/snare patronen) of snelle, up-tempo ritmepatronen die ontleend zijn aan punk, rock, of disco.
De zang wordt meestal uitgevoerd door diepe, vloeiende baritons of middentonen alten. Hogere sopraanzang wordt soms gebruikt om een herkenbare opera-benadering te creëren.
De lyrische thema’s vallen losjes in de categorieën persoonlijk, politiek, of mystiek, en delen veel van dezelfde preoccupaties en perspectieven van de traditionele Westerse Romantische en Gothic literatuur (vandaar de “Gothic” descriptor). De teksten gaan over thema’s als isolement, onbehagen, wantrouwen, onbeantwoorde liefde, spirituele onzekerheid, verlies, pijn, mislukking, ziekte, waanzin, en andere soortgelijke “duistere” onderwerpen. De meer fantastische kant van het genre omvat lyrische verkenningen van het bovennatuurlijke, het occulte, wereldmythologie, en veelvoorkomende stijlfiguren als geesten, vampieren, heksen en demonen.
Al deze ingrediënten komen samen om een stijl van onmiskenbaar donkere muziek te produceren. Het tempo van de muziek varieert van langzame, droefgeestige ritmes, tot mid-tempo, speelse, of hypnotiserende nummers, maar ook snellere, meer agressieve nummers. De algemene stemming van de meeste Gothic Rock nummers kan worden omschreven als spookachtig, depressief, griezelig, ondeugend, boos, of een combinatie van dit alles.
In overeenstemming met de algemene stemming, toon en geluid van de muziek, nemen de bandleden vaak een bepaald uiterlijk aan dat de donkere thema’s van de teksten weerspiegelt (en blijft putten uit visuele representaties van Gothic tropes in film, mode, kunst, etc). Deze “look” en het visuele aspect is vaak wat een Gothic Rock band onderscheidt van andere alternatieve, post-punk, of new wave bands die misschien gelijkaardige preoccupaties of stilistische geluiden of stemmingen delen, maar niet helemaal “all the way” gaan om ook de “look” te hebben. Naast een volledig zwarte garderobe onderscheiden Gothic Rock bands zich door een opzettelijke bleekheid, donkere eyeliner, donkere oogschaduw, donkere lippenstift, en meestal gekarteld, geplukt, of achterover gekamd geverfd-zwart haar. Hoewel andere kleuren kunnen worden gebruikt met een groot effect, domineert zwart, met andere grimmige monochromatische kleurenschema’s in de gunst (rood, wit, paars, zilver, goud, maar allemaal gecombineerd met zwart).
Gothic Rock als een specifiek subgenre werd voor het eerst erkend door journalisten, fans, en bands in de vroege tot midden jaren 1980. De verschillende componenten en karakteristieken werden meer gestold en herkenbaar in de jaren 1990. Hoewel het genre in het begin van de 21ste eeuw nog steeds grotendeels underground is, wordt het alom erkend en blijven nieuwe bands muziek in deze stijl produceren. – Matthew Heilman, PhD in Engelse Literatuur, specialisatie in 19e eeuwse Romantiek en de Gothic; Voormalig goth en post-punk DJ/muziekjournalist
THE FIRST WAVE OF GOTH (1979- EERLIJKE 1980ˢ):
Hoewel er donkere post-punk en “proto-goth” artiesten waren, zoals Joy Division, die als voorlopers van goth fungeerden in het midden en het einde van de jaren zeventig, maar wat algemeen wordt beschouwd als de katalysator van de goth-beweging was het in 1979 uitgebrachte nummer “Bela Lugosi’s Dead” van de Engelse post-punkgroep Bauhaus. Het nummer is meer dan 9 minuten lang en bevat percussie gedomineerd door rim shots, simplistische gitaar met ingeblikte distortion, spookachtig diepe vocalen, en morbide tong-in-cheek teksten. Andere opmerkelijke releases binnen de eerste golf van goth zijn een aantal albums van The Cure, zoals hun album Seventeen Seconds uit 1980, Faith uit 1981, en Pornography uit 1982. Het album Juju van Siouxsie and the Banshees uit 1981 wordt ook beschouwd als een van de meest invloedrijke uitgaven van de vroege goth. Andere vergelijkbare artiesten binnen dit tijdsbestek zijn Paralisis Permanente, Sex Gang Children, Skeletal Family, Xmal Deutschland, en vele anderen. In die periode werden deze artiesten niet als “goth” bestempeld. De omschrijving van deze muziek varieerde per regio en omvatte benamingen als “positieve punk”, “coldwave”, “new wave” en “gothic punk”. Sommige van deze benamingen zouden later evolueren om een nieuwe betekenis te krijgen. In de loop van de jaren tachtig zou het steeds gebruikelijker worden om naar dergelijke artiesten te verwijzen als “gothic rock”, vooral in het Verenigd Koninkrijk en Europa.
DE TWEEDE GAVE VAN GOTH & BIRTH OF MODERN GOTH ROCK (1980ˢ):
Het midden van de jaren tachtig zag een opkomst van een donkere rockstijl die een iets hardere aanpak had dan de “gothic” post-punkbands die in het begin van de jaren tachtig opgang maakten. Ongetwijfeld de meest invloedrijke “gothic rock” artiest die bekendheid kreeg in het midden van de jaren tachtig was The Sisters of Mercy. Hoewel ze in 1981 begonnen met het uitbrengen van singles, was het de release van hun 1985 album First and Last and Always die de band op de UK en Europese billboard charts bracht. Wat ze gemeen hadden met hun eerste-golf goth voorgangers was een donker geluid voornamelijk gedreven door kleine, dalende toonladders, diepe broedende zang, effect-zware gitaar vervorming, en instrumentale galm. Hun muziek nam echter een nieuwe stijl aan, met een drummachine geprogrammeerd met beats gericht op dansclubs, baslijnen die opvielen als het meest prominente instrumentale element van hun muziek, en meer hard-rock leunende gitaarstijlen. Deze muziekstijl wordt in de moderne tijd “goth rock” genoemd. Andere artiesten die tot de tweede golf van goth rock worden gerekend zijn Fields of the Nephilim, The Mission en Red Lorry Yellow Lorry.
GOTH ROCK IN DE 1990ˢ:
In de jaren negentig kon het goth rock-geluid dankzij de meer geavanceerde geluidstechniek evolueren en een beetje moderner worden. Dit zou het begin markeren van wat wordt beschouwd als de “derde golf” van goth muziek. In deze periode begon het genre de verkorte bijnamen “goth” en “goth rock” te dragen. Enkele opmerkelijke artiesten uit dit tijdperk van goth rock
zijn Rosetta Stone, Corpus Delicti, Two Witches, Vendemmian, Nosferatu, en meer. Goth rock beïnvloedde ook de jaren 1990 darkwave artiesten met bands als Paralysed Age die goth rock sounds in hun muziek verwerkten.
GOTH ROCK IN DE 21STE CENTURY:
In de jaren 2000 werd de goth scene gedomineerd door deathrock revival bands, en goth rock nam een beetje een achterstand in. Er waren een paar bands in deze periode die goth rock produceerden, zoals Arts of Erebus en The Beauty of Gemina. De goth rock was echter niet prominent genoeg om van een “golf” van goth rock te spreken. Tegen het midden van de jaren 2010 was er een nieuwe “golf” goth rock ontstaan met bands als Angels of Liberty die een modernere draai gaven aan het goth rock geluid dat in de jaren ’80 en ’90 was ontstaan. Andere meer recente goth rock artiesten zijn Merciful Nuns, Sonsombre, October Burns Black, Her Despair, en talloze anderen.
Hoeveel dank aan Cadaver Kelly voor het gast schrijven voor onze blog!
Check andere nieuwe goth bands hier.
En check het Cadaver Kelly YouTube kanaal: