Als je nog nooit een eredienst van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen hebt bijgewoond, is het eerste wat je opvalt dat we je een donkere kamer in leiden, je vastbinden aan een stoel en je hersenspoelen met heldere beelden van groene jello en Het Boek van Mormon.
Niet waar! Dat is helemaal niet waar. Hopelijk is niemand gestopt voor de intro en dacht, “Ik wist het!” Dat is niet wat er in de kerk gebeurt.
In het grootste deel van de wereld hebben we kerkdiensten op zondag, maar dat kan variëren afhankelijk van in welk land je bent. Als je in Jordanië woont, houden we kerkdiensten op vrijdag. Als je in Israël bent, is het zaterdag, volgens de plaatselijke gebruiken.
Kerkdiensten duren twee uur. De eerste bijeenkomst heet sacramentsbijeenkomst. Die duurt een uur. Iedereen, mannen, vrouwen en kinderen, verzamelen zich in de kapel. Iedereen draagt zijn zondagse kleren, maar we gooien je er niet uit als je geen wit overhemd en stropdas hebt. We willen gewoon dat je er bent. Hoe dan ook, we zingen een hymne, bidden, en nemen dan deel aan het sacrament. Tijdens het avondmaal eten de leden elk een klein stukje brood en drinken een klein bekertje water, als symbool van het vlees en bloed van Jezus Christus, ter herinnering aan Zijn verzoenend offer. Bezoekers zijn vrij om ook deel te nemen, of niet. Waar jij je prettig bij voelt. Wij knielen niet tijdens de avondmaalsdienst, noch reciteren wij vooraf geschreven gebeden, behalve wanneer de priester-bedienden het sacrament zegenen. We hebben geen band die muziek speelt, het is meestal gewoon een piano of een orgel. Het is allemaal erg zacht.
Na het avondmaal luistert de gemeente naar een paar voorbereide boodschappen. Er is geen officiële “voorganger” die elke week vanaf de kansel les geeft. In plaats daarvan vraagt de leiding van de gemeente aan verschillende leden van de gemeente om een boodschap voor te bereiden om die de volgende week, of wanneer dan ook, uit te dragen. In de avondmaalsdienst zult u dus een paar korte geestelijke boodschappen horen van doorsnee gemeenteleden. Zij kunnen spreken over geloof in Jezus Christus, of bekering, of de Heilige Geest, of een aantal andere dingen.
De bijeenkomst wordt afgesloten met een hymne en een gebed. Misschien herkent u zelfs enkele van onze liederen, ze zijn niet altijd exclusief voor onze kerk. Misschien zingt u er wel een paar in uw gemeente.
Tijdens het tweede uur van de kerk gaan we naar een toerbeurt van kleinere, meer specifieke klassen. Kinderen gaan altijd naar wat wij “Primary” noemen. Voor tieners en volwassenen hangt het van de week af naar welke klas je gaat. De ene week zullen mannen en vrouwen gescheiden zijn en naar verschillende klassen gaan. We noemen de klas van de volwassen vrouwen “ZHV” en de klas van de mannen “Elders Quorum”. Tieners gaan ook naar een klas: de jonge vrouwen met de andere jonge vrouwen, en de jonge mannen met de andere jonge mannen. De week daarop houden ze zondagsschool tijdens het tweede uur. Ook hier hebben de jongeren en volwassenen aparte klassen, maar de zondagsschool is niet gescheiden naar geslacht. Volwassenen hebben waarschijnlijk een verscheidenheid aan zondagsschool klassen om uit te kiezen. Als het de eerste keer is dat je naar de zondagsschool gaat, wil je waarschijnlijk naar de les “Gospel Principles”, waarin je de basisprincipes van ons geloof leert, zodat je niet verdwaalt in de andere lessen. Maar als je op de een of andere manier de enige persoon in de klas bent en je je vreemd voelt, kun je gaan waar je wilt.
Als dat schema ingewikkeld klonk, schrik dan niet. Hier is een supereenvoudige grafiek die de kerk heeft vrijgegeven voor het nieuwe 2-uurs vergaderrooster. En als je verdwaalt, aarzel dan niet om vragen te stellen. Vraag het de leden daar, of als je een paar zendelingen in de gemeente kunt vinden, zijn zij een geweldige bron voor je, dus zorg ervoor dat je jezelf voorstelt.
Dat is een kort overzicht van hoe een kerkdienst van de Heiligen der Laatste Dagen eruitziet. Maar als je echt geïnteresseerd bent in hoe het eruit ziet, ga dan zelf maar eens kijken!
Als je je afvraagt waar een kerk van de Heiligen der Laatste Dagen is, of wanneer de samenkomst is, er staat een link in de beschrijving, je hoeft alleen maar je postcode in te voeren en alles wat je moet weten staat er.
Als je iets geleerd hebt of meer wilt weten, abonneer je dan op het kanaal, laat een reactie achter, stel ons een vraag, en nog een fijne dag.
Meer leren:
LDS meetinghouse in Provo, Utah.
Het gebouw waar Mormonen op Sabbat samenkomen wordt soms een kapel genoemd en andere keren een meetinghouse. Hoewel een Latter-day Saint-vergaderhuis altijd een kapel heeft, is het gebouw multifunctioneel en bevat het ook een keuken, een culturele zaal met meestal een houten vloer en basketbalstandaards, klaslokalen en kantoren voor de leiders van de gemeente (bisschoppen en hun adviseurs, en klerken die de ledenadministratie en donaties beheren). Een “stake center” is een ontmoetingscentrum dat een groep gemeenten gebruikt voor halfjaarlijkse stake-vergaderingen (een stake bestaat uit een aantal gemeenten, dus het is net een katholiek bisdom). Een staakcentrum is altijd groter, en de culturele zaal kan een podium voor producties en een doopvont hebben.
De vergaderhuizen van de Heiligen der Laatste Dagen zijn heel eenvoudig. We gebruiken geen standbeelden of kruisbeelden in het ontwerp, maar er zullen wel kunstwerken zijn die het leven van Christus uitbeelden, zij het niet in de kapel. Omdat onze geldelijke donaties aan de kerk in privé worden gedaan, zal er geen collectebord zijn, en u zult geen gedenkplaten zien ter herinnering aan donateurs van kerkbanken of andere delen van de gebouwen.
We knielen op geen enkel moment tijdens de diensten, en er zijn geen gebedenboeken om uit te reciteren, dus u kunt zich installeren en luisteren naar de sprekers. Als u een bezoeker bent en geen lid van de kerk, kunt u ervoor kiezen om deel te nemen aan het avondmaal als u dat wilt. Niet alle leden zijn op de hoogte van dit beleid, dus het kan zijn dat de persoon naast u niet weet dat het is toegestaan.
Sommige gemeenten hebben veel kleine kinderen. Er is geen crèche tijdens de avondmaalsdienst, dus het kan er luidruchtig zijn. Houd er ook rekening mee dat mormonen enthousiaste, naburige mensen zijn. Ze hebben allemaal een roeping in hun gemeente, dus er is veel te bespreken in de kerk, wat ze vaak doen tot het moment dat de dienst begint. Hoe vaak de bisschop zijn gemeente er ook aan herinnert om eerbiedig te zijn, heiligen der laatste dagen hebben de neiging om luidruchtig en rumoerig te zijn als ze de kapel binnengaan. Dat is iets waar we altijd aan moeten werken. Na de avondmaalsdienst zal iedereen u graag laten zien waar de klaslokalen zijn.
In gebieden met weinig leden die ver moeten reizen om naar de samenkomsten te komen, worden soms lunchmaaltijden georganiseerd na de diensten. Dit is vooral het geval als er maar één gemeente in een gebouw bijeenkomt. In Utah, waar zoveel heiligen der laatste dagen zijn, komen drie of vier gemeenten (afdelingen genoemd) op verschillende tijden in een gebouw bijeen, waarbij de ene gemeente in de klaslokalen vergadert terwijl de andere een sacramentsbijeenkomst in de kapel houdt. Het is dan moeilijker om het gebouw op de sabbat in te plannen voor een lunch.
LDS-vergaderhuizen kunnen ook worden gebruikt voor begrafenissen, die in de kapel worden gehouden. De vrouwengroep van de gemeente (Relief Society genaamd) zal vaak een lunch bereiden voor de rouwende familie en deze serveren in de culturele zaal. Bruiloften en huwelijksrecepties kunnen plaatsvinden in de culturele zalen van het ontmoetingshuis, maar niet in de kapel. Wij gebruiken tempels voor onze eeuwige, hemelse bruiloften.
Als u wilt zien welke soorten hymnen wij zingen, is hier een link naar ons hymneboek. Misschien herkent u veel van de hymnes.