06 mei Wat te doen aan “Bijna-ongelukken?”
In tegenstelling tot een Western vuurgevecht “shoot out” bij de kraal op televisie, kunnen ernstige ongevallen echte angst en lijden veroorzaken, zo echt en levendig dat de betrokken personen of omstanders in de buurt zelden de stroom van bloed, gebroken ledematen, verpletterde lichamen, of het geschreeuw van pijn vergeten. Een ongeval zonder verwondingen lijkt echter meer op de bloedeloze, pijnloze schijnvertoning van “geweld” op televisie – misschien zonder een echt doel in het drama, en daarom gemakkelijk te vergeten.
In het echte leven bestaat het gevaar dat ongevallen die geen pijn doen, geen schade aanrichten of geen schade aanrichten, worden afgewimpeld. Wanneer deze ongelukken, of misschien moeten we ze bijna-ongelukken noemen, gebeuren, moeten we onmiddellijk de rode waarschuwingsvlag de hoogte in steken. Want een ongeval zonder letsel is als een koorts van 104 graden, het is een positief teken of symptoom dat er iets mis is.
Soms stellen we een verkeerde diagnose of stellen we de symptomen van bijna-ongevallen helemaal niet vast omdat geluk of blind toeval ons voor letsel behoed heeft. We kunnen de neiging hebben om de schouders op te halen en het bijna-ongeluk te vergeten met een nonchalante vorm van onwetendheid. Hopelijk is iedereen het erover eens dat het geen goede praktijk is om op geluk te vertrouwen voor een effectieve ongevallenpreventie.
Een van de beste manieren om de kans op toekomstige bijna-ongevallen te elimineren is door middel van een effectieve analyse van de hoofdoorzaak en effectieve corrigerende maatregelen die worden genomen bij bijna-ongevallen. Een lijst van bijna-ongelukken kan bijna eindeloos zijn: het ontbreken van de juiste machineafscherming; onjuist onderhoud of aarding van apparatuur; ontbrekende handrails of relingen; slechte huishouding; onjuist opgeslagen materiaal; een teen stoten aan een uitstekend voorwerp op de vloer; stoten tegen een scherp voorwerp, of struikelen over rommel en bijna vallen. Het is het beste om de echte lessen te leren van deze bijna-ongelukken, omdat de kans groot is dat ze zich blijven herhalen totdat er een verwonding optreedt.
Er is jaren geleden een onderzoek gedaan waaruit bleek dat voor elke gerapporteerde ernstige of invaliderende verwonding, er ongeveer 10 verwondingen van minder ernstige aard waren, 30 incidenten met materiële schade, en ongeveer 600 incidenten (bijna-ongelukken) zonder zichtbaar letsel of materiële schade. Deze studie lag ten grondslag aan de algemeen aanvaarde theorie over ongevallenpreventie, namelijk dat “een hogere frequentie tot ernst leidt.”
Hoe kunt u helpen? Meld elk bijna-ongeval onmiddellijk aan uw supervisor, zodat er snel een onderzoek kan worden ingesteld en maatregelen kunnen worden genomen om de kans op toekomstige bijna-ongevallen te verkleinen. Supervisors moeten gedeeltelijk op u en uw collega’s vertrouwen om deze incidenten te melden, omdat zij nu eenmaal niet alles kunnen zien.
Als u betrokken bent bij een bijna-ongeluk of er getuige van bent, bedenk dan dat u of uw collega misschien geen tweede kans zonder letsel krijgt om die rode waarschuwingsvlag de hoogte in te hijsen. Doe uw deel om de werkplek veilig te maken voor iedereen die erbij betrokken is.
Meld deze bijna-ongelukken onmiddellijk aan uw leidinggevende.