uidelijk gezegd, is een criminele samenzwering een overeenkomst om een onwettige handeling te plegen. De overeenkomst zelf is het misdrijf, maar ten minste één mede-samenzweerder moet een “openlijke handeling” verrichten ter bevordering van de samenzwering. Volgens de federale samenzweringswet:
- De overeenkomst door twee of meer personen is de essentie van het misdrijf. Als er geen overeenkomst is, kan er geen sprake zijn van samenzwering.
- De mede-samenzweerders moeten overeenkomen een federaal misdrijf te plegen of de Verenigde Staten of een federale instantie op enigerlei wijze en voor enigerlei doel te bedriegen.
- ten minste één mede-samenzweerder moet een openlijke handeling verrichten ter bevordering van de samenzwering.
De openlijke handeling zelf hoeft niet onwettig te zijn, en niet alle leden van de samenzwering hoeven een openlijke handeling te verrichten; de openlijke handeling van één mede-samenzweerder is voldoende. De huur van een busje door een mede-samenzweerder – een volkomen legale handeling – om bij een bankoverval te worden gebruikt, is bijvoorbeeld voldoende om zijn mede-samenzweerders strafrechtelijk aansprakelijk te stellen voor hun overeenkomst om de bank te overvallen, zelfs als er geen andere stappen worden ondernomen.
Een mede-samenzweerder moet kennis hebben van de overeenkomst en de onwettige doelstellingen ervan, maar dat is niet noodzakelijk om een samenzwering te laten slagen in haar onwettige doelstelling. Een gedaagde kan worden veroordeeld voor samenzwering, maar worden vrijgesproken van het materiële misdrijf waartoe hij heeft samengezworen.
Als de feiten het ondersteunen, zal een aanklager bijna altijd samenzwering ten laste leggen. Het wordt vaak samen met effectenfraude, bankfraude, verzekeringsfraude en mail- of draadfraude ten laste gelegd in witteboordencriminaliteitszaken. Alleen al in één jaar hebben federale aanklagers in bijna 1.000 zaken een aanklacht wegens samenzwering ingediend.
Een aanklacht wegens samenzwering biedt de overheid talloze voordelen. Ten eerste is ieder lid van de samenzwering verantwoordelijk voor de criminele handelingen van anderen ter bevordering van de samenzwering, zodat een samenzweringsaanklacht de gevolgen van een schuldig vonnis voor iedere afzonderlijke gedaagde dramatisch kan vergroten. Een andere factor is dat de bewijsregels voor de verklaringen van mede-samenzweerders worden versoepeld, waardoor het voor aanklagers gemakkelijker wordt om de jury belastend bewijs voor te leggen.
Om zich uit een samenzwering terug te trekken, moet een individu een actie ondernemen om zijn vertrek uit de samenzwering duidelijk te maken, zoals het melden van de samenzwering aan de autoriteiten. Een individu dat zich uit een samenzwering terugtrekt, kan verantwoordelijk worden gehouden voor daden die zijn gepleegd terwijl hij lid was, maar niet voor daden die zijn gepleegd nadat hij zich heeft teruggetrokken.