Contracten zijn wettelijk bindende overeenkomsten, en ze dringen door in bijna elk aspect van ons persoonlijk en zakelijk leven. Als u eigenaar of manager van een bedrijf bent, hebt u voortdurend te maken met contracten in uw contacten met werknemers, aannemers, verkopers, commerciële verhuurders, banken, nutsbedrijven, verzekeringsmaatschappijen, en natuurlijk klanten en cliënten.
Wat een contract bijzonder maakt – en essentieel voor zakelijke transacties – is dat het bindend is voor de partijen. Als de ene partij haar deel van de afspraak niet nakomt, heeft de andere partij rechtsmiddelen voor de daaruit voortvloeiende schade. In dit artikel wordt ingegaan op de basisvereisten voor een juridisch bindend contract, het contract als document, en het proces van “contracteren”. (Voor meer basistips over contracten, lees Nolo’s artikel Contracten 101: Maak een rechtsgeldig contract.)
Contractvereisten
Om afdwingbaar te zijn door een rechtbank, moet elk contract (schriftelijk of mondeling) aan verschillende vereisten voldoen. Laten we ze eens stuk voor stuk bekijken.
- Aanvaarding. Zoals Cole Porter schreef in het lied True Love: “You give to me and I give to you.” Dat vat de overweging samen. Elke partij moet de ander iets van waarde beloven of geven. Zonder deze uitwisseling is er geen contract. (Lees meer in Nolo’s artikel Consideration: Every Contract Needs It.)
- Aanbod en aanvaarding. Er moet een duidelijk of vaststaand aanbod tot overeenkomst zijn (“Wilt u dit kopen?”) en een onvoorwaardelijke aanvaarding (“Ja!”).
- Wettelijk doel. Het doel van de overeenkomst mag niet in strijd zijn met de wet. Je zult bijvoorbeeld niet in staat zijn om een leningsovereenkomst af te dwingen die meer rente in rekening brengt dan is toegestaan door de woekerwetten of een dienstverleningsovereenkomst om iemand in te huren om een bank te beroven of je schoonmoeder te vermoorden.
- Bekwame partijen. Om “bekwaam” te zijn om een overeenkomst te sluiten, moeten de partijen begrijpen wat ze doen. Er is bijvoorbeeld een vermoeden dat minderjarigen en krankzinnigen meestal niet weten wat ze doen en om die reden zullen contracten die ze aangaan onder bepaalde omstandigheden niet worden afgedwongen. (Meer informatie in Nolo’s artikel Who Lacks the Capacity to Contract?)
- Wederzijdse instemming. Dit wordt ook wel een “meeting of the minds” genoemd. De contracterende partijen moeten van plan zijn om door hun overeenkomst te worden gebonden en moeten het eens zijn over de belangrijkste voorwaarden.
Naast deze algemene regels, kunnen federale en staatswetten meer eisen stellen aan bepaalde soorten contracten. Zo moeten bepaalde consumentencontracten aan aanvullende eisen voldoen, en moeten sommige contracten schriftelijk worden aangegaan.
Het contract als document
De term “contract” verwijst vaak naar een schriftelijke overeenkomst, die gewoonlijk enkele of alle van de volgende elementen bevat:
- inleidend materiaal (soms bekend als “overwegingen” of “overwegende bepalingen”)
- definities van belangrijke termen
- een verklaring van het doel of de doelen van de overeenkomst
- de verplichtingen van elke partij (en voorwaarden die verplichtingen kunnen triggeren)
- zekerheden met betrekking tot verschillende aspecten van de overeenkomst (soms geformuleerd als garanties, verklaringen, of convenanten)
- boilerplate bepalingen (zie voorbeelden van deze in Nolo’s artikel Common Boilerplate Provisions in Contracts)
- een handtekening blok, en
- bijlagen of bijlagen.
Het contract als een proces
“Contract” is een zelfstandig naamwoord, maar het kan ook als werkwoord worden gebruikt. Wanneer je met iemand een contract sluit, neem je deel aan een proces dat doorgaans uit drie fasen bestaat.
- Fase 1: Het overwegen van de deal. De partijen beoordelen elk de toekomstige overeenkomst en de risico’s (“Kan ik haar vertrouwen?”) en proberen de toekomst te voorspellen (“Zal ik er spijt van krijgen dat ik volgende maand deze prijs voor de computer betaal? Zal hij verouderd zijn?”).
- Fase 2: Het bereiken van een overeenkomst. In deze fase onderhandelen de partijen en worden zij het eens over de voorwaarden, meestal geformaliseerd in een schriftelijk contract of een ander gedocumenteerd bewijs van de overeenkomst (zoals een ontvangstbewijs of inkooporder).
- Fase 3: Uitvoering en handhaving. Als het contract er eenmaal is, zijn de partijen wettelijk verplicht hun wederzijdse verplichtingen na te komen. Als de ene partij in gebreke blijft, kan de andere naar de rechter stappen om de overeenkomst af te dwingen.