Er is een ondergewaardeerd weekdier dat onze aandacht en lof verdient: de mossel. Deze kleine zeediertjes staan in Australische huishoudens lang niet zo vaak op het menu als zou moeten, gezien hun uitstekende gezondheidsvoordelen, overvloedige aanvoer en milieuvriendelijke geloofsbrieven.
Mosselen zijn een uitstekende bron van eiwitten, ijzer, selenium, jodium en omega-3. Ze bevatten ook weinig verzadigd vet, waardoor ze een natuurlijk geschenk voor fijnproevers zijn waar je je goed bij kunt voelen.
Tot overmaat van ramp zijn ze een van de gemakkelijkste zeevruchten om te koken. Je hoeft ze alleen maar drie tot vier minuten in een pan te stomen, en ze zijn klaar om te worden gecombineerd met een grote verscheidenheid aan smaken, van traditionele room- of wijnsauzen, tot Aziatische gerechten, mediterrane pasta’s, salades en paella’s.
En toch eten Australiërs een relatief kleine hoeveelheid van deze zeevruchten hapjes. De Australian Mussel Industry Association zegt dat we 240 gram mosselen per jaar eten. Onze Kiwi-buren daarentegen verorberen ongeveer 15 kg mosselen per jaar. Aan de andere kant van de Stille Oceaan eten de Chilenen tot 9 kg, en 2 kg lijkt de juiste hoeveelheid om onze amigos in Spanje tevreden te stellen.
Wat dit zo vreemd maakt, is niet alleen het overvloedige aanbod van mosselen die in Australië worden geproduceerd, maar ook hun prima kwaliteit en spotprijs.
Australian Blue Mussels, duurzaam gekweekt in de diepe, schone wateren langs de zuidelijke Australische kustlijn, behoren tot de lekkerste ter wereld.
Portarlington mosselkweker Lance Wiffen van Sea Bounty is een producent die de kunst van het kweken van deze juweeltjes uit de koele diepten van Port Philip Bay heeft geperfectioneerd. Sea Bounty is een familiebedrijf dat al 30 jaar bestaat en er trots op is mosselen van hoge kwaliteit te oogsten met behulp van moderne, milieuvriendelijke kweektechnieken.
De kwaliteit van Sea Bounty mosselen is zo goed dat de wereldberoemde chef-kok Ben Shewry (van restaurant Attica in Melbourne) ze niet alleen op zijn menu zet, maar Lance ook prijst als een onbezongen held in onze gemeenschap die geprezen zou moeten worden. Rene Redzepi, chef-kok van het befaamde restaurant Noma in Kopenhagen, is ook een fan van de mosselen van Sea Bounty. Hij noemde ze ‘voortreffelijk’ tijdens een recent bezoek aan Port Philip Bay.
De mosselen van Sea Bounty worden verscheept naar restaurants in Melbourne en supermarkten in heel Australië, en ook naar overzeese markten. In 2014 won het bedrijf een duurzaamheidsprijs in The Age Good Food Guide Awards.
Wat maakt deze mosselen zo vers, sappig en mals? We vroegen Lance, de mosselmeester zelf, om het uit te leggen.
“Het is het diepe water waarin ze groeien,” zegt Lance. “Het schone water dat met de wisseling van het getij in Port Phillip Bay binnenkomt, brengt veel voedingsstoffen van het omringende land met zich mee.”
“Er is geen eiwit op aarde dat duurzamer is dan schelpdieren. En terwijl de meeste vis-, schaal- en schelpdiersectoren volledig gemaximaliseerd zijn of achteruitgaan, groeit de mosselaquacultuur en voldoet deze aan de criteria van ecologisch duurzame ontwikkeling.”
Mosselen: de feiten
– Jaarlijks wordt in Australië meer dan 3.000 ton mosselen geproduceerd.
– Ze worden verkocht voor tussen de $5 en $12 per kilo.
– Mosselen zijn een schone en voedzame bron van eiwitten, maar ook een geweldige bron van omega 3-vetzuren, zink en foliumzuur, en ze overschrijden de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid selenium, jodium en ijzer.
– Mosselen worden op duurzame wijze gekweekt, zonder negatieve gevolgen voor het milieu.
De mosselmythe
Een van de grootste mythen over mosselen is dat we mosselen die niet opengaan, niet moeten eten. Uit onderzoek van het Australian Seafood Cooperative Research Centre blijkt dat 73% van ons mosselen om deze reden weggooit – wat betekent dat we elk jaar 370 ton perfect goede mosselen weggooien.
De Engelse kookboeken hadden gelijk toen ze dit zeiden, omdat mosselen in estuaria uit de modder werden gegraven. wat betekent dat degenen die niet open wilden, vol modder zaten en dood waren. Maar dit staat niet voor de mosselen die wij produceren. Ze worden gekweekt in middenwater en zijn allemaal jonge mosselen. Ze koken in verschillende snelheden, dus als ze niet opengaan, is dat vaak omdat ze niet gaar zijn, of omdat het eiwit te snel is gekookt.