Wat zijn Vorderingen?
Vorderingen, ook wel debiteuren genoemd, zijn schulden van klanten aan een bedrijf voor goederen of diensten die zijn geleverd of gebruikt, maar nog niet betaald.
Key Takeaways
- Bedrijven die klanten toestaan goederen of diensten op krediet te kopen, hebben vorderingen op hun balans.
- Vorderingen worden geboekt op het moment van een verkoop wanneer een goed of dienst is geleverd maar nog niet is betaald.
- De vorderingen nemen af wanneer de betaling van de klanten is ontvangen.
- Het bedrag van de vorderingen waarvan wordt aangenomen dat zij oninbaar zijn, wordt opgenomen in een voorziening voor dubieuze vorderingen.
Vorderingen
Inzicht in vorderingen
Vorderingen ontstaan door het verstrekken van een kredietlijn aan klanten en worden als vlottende activa op de balans van een onderneming vermeld. Ze worden beschouwd als liquide middelen, omdat ze kunnen worden gebruikt als onderpand voor een lening om aan kortetermijnverplichtingen te voldoen. Vorderingen maken deel uit van het werkkapitaal van een onderneming. Effectief debiteurenbeheer houdt in dat onmiddellijk contact moet worden opgenomen met klanten die niet hebben betaald en dat eventueel een betalingsregeling moet worden besproken. Dit is belangrijk omdat het extra kapitaal oplevert om de activiteiten te ondersteunen en de nettoschuld van het bedrijf verlaagt.
Om de kasstroom te verbeteren, kan een bedrijf de krediettermijnen voor zijn debiteuren verlagen of langer de tijd nemen om zijn crediteuren te betalen. Dit verkort de cash conversion cycle van de onderneming, oftewel de tijd die nodig is om investeringen in contanten, zoals inventaris, om te zetten in contanten voor de bedrijfsvoering. Het kan ook vorderingen tegen een korting verkopen aan een factoringbedrijf, dat dan de verantwoordelijkheid voor het innen van het verschuldigde geld overneemt en het risico van wanbetaling op zich neemt. Dit type regeling wordt debiteurenfinanciering genoemd.
Om te meten hoe effectief een bedrijf krediet verleent en de schulden op dat krediet int, kijken fundamentele analisten naar verschillende ratio’s. De omloopsnelheid van vorderingen is de nettowaarde van de kredietverkopen in een bepaalde periode, gedeeld door de gemiddelde debiteuren in dezelfde periode. De gemiddelde debiteurenstand kan worden berekend door de waarde van de debiteuren aan het begin van de gewenste periode op te tellen bij hun waarde aan het einde van de periode en de som door twee te delen. Een andere maatstaf voor het vermogen van een onderneming om vorderingen te innen is days sales outstanding (DSO), het gemiddelde aantal dagen dat het duurt om de betaling te innen nadat een verkoop heeft plaatsgevonden.
Registratie van vorderingen
Als een onderneming widgets verkoopt en 30% wordt op krediet verkocht, betekent dit dat 30% van de omzet van de onderneming in de vorm van vorderingen is. Dat wil zeggen dat het geld nog niet is ontvangen, maar dat het toch als opbrengst in de boeken is opgenomen. In plaats van een debitering om de kasmiddelen te verhogen op het ogenblik van de verkoop, debiteert de onderneming debiteuren en crediteert zij een rekening voor verkoopopbrengsten. Een vordering wordt pas contant geld wanneer deze is betaald. Als de klant de rekening over zes maanden betaalt, wordt de vordering omgezet in geldmiddelen en wordt hetzelfde ontvangen bedrag afgetrokken van de vorderingen. De boeking op dat moment zou een debitering van de kasmiddelen en een creditering van de debiteuren zijn.
Voorzieningen voor dubieuze debiteuren
Op grond van de in de VS algemeen aanvaarde boekhoudkundige beginselen (GAAP) moeten uitgaven worden opgenomen in dezelfde boekhoudkundige periode waarin de daarmee verband houdende opbrengsten zijn verworven, en niet wanneer de betaling is verricht. Daarom moeten bedrijven een bedrag in dollars schatten voor oninbare rekeningen met behulp van de voorzieningsmethode.
Deze schatting voor dubieuze debiteurenverliezen wordt zowel geboekt als een uitgave voor dubieuze debiteuren op de winst- en verliesrekening en weergegeven in een tegenrekening onder debiteuren op de balans, vaak de voorziening voor dubieuze debiteuren genoemd. Het nettobedrag van de vorderingen en de voorziening voor dubieuze vorderingen geeft de verminderde waarde weer van de vorderingen die naar verwachting inbaar zullen zijn. Bedrijven behouden het recht om gelden te innen, zelfs als deze op de voorzieningsrekening staan. Deze voorziening kan zich over boekhoudperioden heen opstapelen en zal periodiek worden aangepast op basis van het saldo op de rekening en de uitstaande vorderingen die naar verwachting oninbaar zijn.