Vorarephilia (vaak afgekort tot vore) is een parafilie die wordt gekenmerkt door het erotische verlangen om verorberd te worden door, of soms zelf verorberd te worden door, een andere persoon of wezen, of een erotische aantrekking tot het proces van eten in het algemeen. Aangezien vorarefiele fantasieën meestal niet in werkelijkheid kunnen worden uitgevoerd, komen ze vaak tot uiting in verhalen of tekeningen die op het internet worden gedeeld. Het woord vorarefilie is afgeleid van het Latijnse vorare (“slikken” of “verslinden”), en het Oudgriekse φιλία (philía, “liefde”).
De fantasie houdt meestal in dat het slachtoffer in zijn geheel wordt opgeslokt, hoewel de slachtoffers soms worden opgekauwd, en de spijsvertering al dan niet wordt meegerekend. Vore-fantasieën zijn te onderscheiden van seksueel kannibalisme omdat het levende slachtoffer gewoonlijk in zijn geheel wordt doorgeslikt. De consument is soms een mens, maar dieren, antropormorfismen, draken, reuzenslangen en andere wezens kunnen ook vaak voorkomen in deze fantasieën. Na consumptie wordt de vergrote buik van de consument vaak met veel zorg beschreven.
Vore wordt het vaakst beleefd via foto’s, verhalen, video’s en videospelletjes, en het kan opduiken in de reguliere media. In sommige gevallen kan vorearefilie worden beschreven als een variatie op macrofilie en kan het gecombineerd worden met andere parafilieën. Afgezien van macrofilie, hebben vore fantasieën vaak thema’s van BDSM, microfilie, zwangerschap fetisjisme, furry fetisjisme, “unbirthing” (een verlangen om in zijn geheel te worden opgeslokt in de vagina en teruggebracht naar de baarmoeder), en seksueel kannibalisme.
Eén case study analyse verbond de fantasie met seksueel masochisme, en suggereerde dat het zou kunnen worden gemotiveerd door een verlangen om te fuseren met een krachtige ander of permanent te ontsnappen aan eenzaamheid. Omdat er “geen bekende behandeling” is voor vraatzuchtigen die zich niet op hun gemak voelen met hun seksualiteit, hebben psychologen van Toronto’s Centrum voor Verslaving en Geestelijke Gezondheid aanbevolen om te proberen “zich aan te passen, eerder dan de seksuele interesse te veranderen of te onderdrukken”. Medicatie voor libidovermindering kan worden gebruikt als dat nodig wordt geacht.