We moeten het onder ogen zien. We maken allemaal fouten.
De meesten van ons weten dat mislukking een realiteit in het leven is, en op een bepaald niveau begrijpen we dat het ons juist helpt om te groeien. Intellectueel gezien erkennen we zelfs dat de grootste presteerders – uit heden en verleden – ook stelselmatig kolossale mislukkingen hebben meegemaakt.
Maar toch hebben we een hekel aan falen. We zijn er bang voor, we vrezen het, en als het dan toch gebeurt, houden we ons eraan vast. We geven het de macht over onze emoties, en soms staan we toe dat het onze weg voorwaarts (of achterwaarts) dicteert. Sommigen van ons doen er alles aan om falen te vermijden, vanwege alle pijn en schaamte die ermee gepaard gaan.
Waarom is het zo moeilijk om los te laten, onszelf te vergeven en verder te gaan? En hoe kunnen we voorkomen dat falen – of de angst ervoor – ons doet ontsporen?
Hier volgen vijf strategieën:
1. Maak het niet persoonlijk. Scheid de mislukking van je identiteit. Het feit dat je (nog) geen succesvolle manier hebt gevonden om iets te doen, betekent niet dat je een mislukkeling bent. Dit zijn volledig gescheiden gedachten, maar toch vervagen velen van ons de lijnen tussen beide.
Er was een man die op 21-jarige leeftijd faalde in zaken; op 22-jarige leeftijd werd verslagen in een wetgevende race; op 24-jarige leeftijd opnieuw faalde in zaken; op 26-jarige leeftijd de dood van zijn verloofde overwon; op 27-jarige leeftijd een zenuwinzinking kreeg; op 34-jarige leeftijd een congresrace verloor; op 45-jarige leeftijd een senatorrace verloor; er op 47-jarige leeftijd niet in slaagde vicepresident te worden; op 49-jarige leeftijd een senatorrace verloor; en op 52-jarige leeftijd werd gekozen tot president van de Verenigde Staten. Deze man was Abraham Lincoln. Hij weigerde zijn mislukkingen hem te laten definiëren en vocht tegen aanzienlijke kansen om grootheid te bereiken.
2. Maak de balans op, leer en pas aan. Kijk analytisch naar de mislukking – inderdaad, nieuwsgierig – en schort gevoelens van woede, frustratie, schuld of spijt op. Waarom heb je gefaald? Wat had een beter resultaat kunnen opleveren? Lag de mislukking volledig buiten uw macht? Nadat u de feiten hebt verzameld, doet u een stap terug en vraagt u zich af: Wat heb ik hiervan geleerd? Denk na over hoe je dit nieuwe inzicht in de toekomst gaat toepassen.
Thomas Edison heeft naar verluidt 10.000 keer gefaald toen hij de gloeilamp aan het uitvinden was. Hij zou hebben gezegd: “Ik heb 10.000 manieren gevonden waarop iets niet werkt. Ik ben niet ontmoedigd, want elke verkeerde poging die wordt verworpen is een nieuwe stap voorwaarts.” De gebroeders Wright werkten jarenlang aan mislukte vliegtuigprototypes en verwerkten hun lessen totdat ze het eindelijk voor elkaar hadden: een vliegtuig dat de lucht in kon en daar kon blijven.
3. Stop met er bij stil te staan. Door je te ergeren aan je mislukking verander je niets aan de uitkomst. Sterker nog, het zal de uitkomst alleen maar versterken, waardoor je in een emotionele doem-loop blijft hangen die je ervan weerhoudt om verder te gaan. Je kunt het verleden niet veranderen, maar je kunt wel je toekomst vormgeven. Hoe sneller je een positieve stap voorwaarts zet, hoe sneller je deze slopende, monopoliserende gedachten achter je kunt laten.
Don Shula is de meest winnende coach in de NFL, houder van het record voor de meeste overwinningen in zijn carrière (waaronder twee Super Bowl overwinningen) en het enige perfecte seizoen in de geschiedenis van de NFL.
Shula had een “24-uurs regel,” een beleid van vooruitkijken in plaats van stilstaan bij het verleden. De coach gunde zichzelf, zijn staf en zijn spelers 24 uur om een overwinning te vieren of te piekeren over een nederlaag. Gedurende die 24 uur moedigde Shula hen aan om hun emoties van succes of mislukking zo diep mogelijk te voelen. De volgende dag was het tijd om het achter zich te laten en hun energie te richten op de voorbereiding van hun volgende uitdaging. Zijn filosofie was dat als je je mislukkingen en overwinningen in perspectief houdt, je het op de lange termijn beter zult doen.
4. Laat de behoefte aan goedkeuring van anderen los.Vaak is onze angst om te falen geworteld in onze angst om te worden beoordeeld en het respect en de achting van anderen te verliezen. We laten ons gemakkelijk beïnvloeden (en afschrikken) door wat mensen over ons zeggen. Denk eraan, dit is jouw leven, niet dat van hen. Wat één persoon als waar over je beschouwt, is niet noodzakelijkerwijs de waarheid over jou, en als je te veel macht geeft aan de mening van anderen, kan dat je passie en zelfvertrouwen ondermijnen, waardoor je vermogen om uiteindelijk te slagen wordt ondermijnd.
Oprah Winfrey werd ontslagen bij haar eerste TV-baan omdat iemand vond dat ze “ongeschikt was voor TV”. Stephen King’s eerste boek, Carrie, werd door 30 uitgevers afgewezen. Walt Disney werd ontslagen bij de krant omdat hij “geen verbeelding en goede ideeën” had. Winston Churchill zakte voor de zesde klas en werd door zijn leraar als “een sukkel” beschouwd. Jerry Seinfeld werd van het podium gejouwd de eerste keer dat hij comedy probeerde. Soichiro Honda werd afgewezen door een HR-manager bij Toyota Motor Corporation toen hij solliciteerde voor een technische baan, waardoor hij werkloos bleef totdat hij scooters begon te maken in zijn garage en uiteindelijk Honda Motor Company oprichtte. ‘Nuff said.
5. Probeer een nieuw gezichtspunt uit. Onze opvoeding – als mensen en professionals – heeft ons een ongezonde houding ten opzichte van mislukking gegeven. Een van de beste dingen die je kunt doen, is je perspectief en geloofssysteem verleggen van het negatieve (“Als ik faal, betekent dat dat ik dom, zwak, onbekwaam ben en voorbestemd om te kort te schieten”) naar positievere associaties (“Als ik faal, ben ik een stap dichter bij succes; ik ben slimmer en slimmer door de kennis die ik door deze ervaring heb opgedaan”).
Inderdaad, er is nauwelijks een historisch of hedendaags succesverhaal te vinden dat niet ook een verhaal van grote mislukkingen is. En als je het vraagt aan degenen die zich hebben onderscheiden door hun prestaties, zullen ze je vertellen dat mislukking een cruciale factor was voor hun succes. Het was hun motivator. Hun leraar. Een opstapje op hun pad naar grootsheid. Het verschil tussen hen en de gemiddelde persoon is dat ze niet opgaven.
Michael Jordan zei het het beste: “Ik heb meer dan 9.000 schoten gemist in mijn carrière. Ik heb bijna 300 wedstrijden verloren. Ik heb 26 keer het winnende schot moeten nemen, en ik heb gemist. Ik heb keer op keer gefaald in mijn leven. En daarom slaag ik.”
Vind Susan op www.authenticleadershipalliance.com of volg haar op Twitter @susantardanico