Verschil tussen Monosaccharide en Polysaccharide

Een monosaccharide is de eenvoudigste vorm van suikers, die één polyhydroxyaldehyde- of ketoneenheid bevat. Oligosacchariden bestaan uit twee of meer eenheden monosacchariden, verbonden door glycosidebindingen.Terwijl de Polysacchariden uit meer dan 20 of meer eenheden monosacchariden bestaan, kunnen sommige honderden of duizenden eenheden hebben. Monosachariden, Oligosachariden en Polysachariden vormen de hoofdindeling van koolhydraten.

Het meest basale onderdeel van iemands dieet zijn koolhydraten, omdat het wordt beschouwd als een van de belangrijke bronnen van energie. Koolhydraten zijn de stoffen die bij hydrolyse aldehyden of ketonen opleveren. De gemeenschappelijke empirische formule van koolhydraten is (CH2O)n; sommige kunnen ook stikstof, fosfor of zwavel bevatten. Zoals de naam al doet vermoeden, bestaat het woord “koolhydraat” uit drie verbindingen: koolstof (C), waterstof (H) en zuurstof (O).

Deze dienen als brandstof voor het lichaam en helpen bij het goed functioneren van de hersenen en het hele lichaam. Koolhydraten variëren van eenvoudige suikers zoals monosacchariden tot complexe suikers. Monosachariden worden beschouwd als de belangrijkste energiebron, terwijl polysachariden fungeren als de secundaire energiereserve en in sommige vormen ze structurele wanden van cellen.

Inhoud: Monosacharide versus disacharide

1. Vergelijkingsgrafiek
2. Definitie
3. Key verschillen
4. Conclusie

Vergelijkingsgrafiek

Zijn opgebouwd uit

Basis voor vergelijking	Monosaccharide	Polysaccharide
Grootte	Monosaccharide zijn de kleinschalige verbindingen van koolhydraten.	Polysaccharide zijn de grote samenstellingen van koolhydraten.
Moleculaire formule	Cn(H2O)n, waarbij n het kleine getal is dat varieert van 2-10.	Cx(H2O)y, waarbij x meestal een groot getal is tussen 200-2500.
Hydrolysatie	Monosaccharide kan niet verder gehydrolyseerd worden.	Polysacharide kan niet verder gehydrolyseerd worden omdat het 2 of meer eenheden monosacharide bevat, die verder afgebroken kunnen worden.
Karakteristieken	Kleurloos, zoet van smaak, kristallijn uiterlijk.	zoetheid afwezig.
oplosbaarheid	oplosbaar in water, maar onoplosbaar in niet polaire oplosmiddelen.	Polysacharide zijn onoplosbaar in water.
Zijn de eenvoudigste eenheid van koolhydraten, opgebouwd uit bindingen tussen koolstof, waterstof en zuurstof.	Polysachariden zijn opgebouwd uit talrijke (enkele honderden) monosccharide-eenheden.
Rol	Monosachariden zijn de belangrijkste energiebron, die ongeveer 4 calorieën (kilocalorieën) per gram leveren.	Polysachariden zijn het structurele bestanddeel van celwanden en fungeren als de energiereserves.

Definitie van Monosaccharide

Zoals de naam al doet vermoeden, mono betekent ‘enkelvoudig’ en sacharine betekent ‘suikers’, vandaar dat deze worden aangeduid als de eenvoudigste vorm van koolhydraten. Ze bestaan uit één suikereenheid die niet verder kan worden gehydrolyseerd of afgebroken in eenvoudiger.

Ze zijn oplosbaar in water maar onoplosbaar in apolaire oplosmiddelen. Het zijn kleurloze, kristallijne vaste stoffen en zoet van smaak. Het zijn onvertakte koolstofketens waarvan alle koolstofatomen door enkele bindingen zijn verbonden.

De familie van de monosachariden bestaat uit twee leden, namelijk Aldosen en Ketosen. Als de carbonylgroep (wanneer een van de koolstofatomen van de open keten door dubbele bindingen met een van de zuurstofatomen is verbonden) aan het eind van de koolstofketen is dan is de monosaccharide een aldose, maar als de carbonylgroep op een andere plaats van de koolstofketen is dan wordt de monosaccharide ketose genoemd. De andere koolstofatomen in de koolstofketens hebben de hydroxylgroep.

De eenvoudigste vorm van monosacchariden is triose, dat zijn glyceraldehyde, een aldotriose, dihydroxyaceton en een ketotriose, bestaande uit drie koolstofatomen. Tetrosen, pentosen, hexosen en heptosen zijn de monosachariden met respectievelijk vier, vijf, zes en zeven koolstofatomen in hun ruggengraatstructuur.

Alle monosachariden komen in optisch actieve isomere vormen voor, omdat zij een of meer asymmetrische (chirale) koolstofatomen bevatten, behalve het dihydroxyaceton. Hun algemene formule is (CH2O)n, waarbij n staat voor het aantal aanwezige koolstofatomen.

Monosachariden komen voor in D- en L-vorm, waarbij D staat voor ‘Dextro’ vorm en L voor ‘Levo’ vorm, dit zijn de spiegelbeelden van elkaar. D-vorm wordt gevonden in natuurlijk voorkomende monosacchariden en L-vorm wordt gevonden in synthetisch geproduceerde monosacchariden. Deze beide vormen hebben verschillende eigenschappen.

Enkele veel voorkomende natuurlijk voorkomende monosachariden zijn glucose, fructose, mannose, en galactose. Voorbeelden van voedingsmiddelen die veel vruchtensap bevatten, snoep, zoete wijn, honing, enz.

Definitie van Polysacharide

Poly betekent ‘veel’ en sacharine betekent ‘suiker’ zijn de soort koolhydraten, die zijn opgebouwd uit tien tot duizenden monosachariden. Polysacchariden worden ook wel glycanen genoemd. Het zijn de lange ketens van monosacharide-eenheden die aan elkaar gebonden zijn door glycosidebindingen die verder gehydrolyseerd kunnen worden om oligosachariden of monosachariden te geven.

Dit zijn de polymeren met een hoog molecuulgewicht. Zij verschillen van elkaar in het type binding, de lengte van de ketens, het aantal monosacharide-eenheden en de mate van vertakking. Hun structuur varieert van een lineaire tot een sterk vertakte keten. Glucose, galactose, fructose en mannose zijn de weinig voorkomende polysacchariden.

Dit zijn de polymeren met een hoog molecuulgewicht. Zij verschillen van elkaar in het type binding, de lengte van de ketens, de herhaling van monosacharide-eenheden en de mate van vertakking. Hun structuur varieert van een lineaire tot een sterk vertakte keten. Glucose, galactose, fructose en mannose zijn de weinig voorkomende polysacchariden.

Deze zijn van twee soorten Homopolysacchariden en Heteropolysacchariden. Homopolysaccharide bevat een uniforme soort, dat wil zeggen dat alle monosaccharide-eenheden van hetzelfde type zijn. Terwijl heteropolysaccharide twee of meer verschillende soorten monosacchariden bevat.

Voorbeelden zijn zetmeel en glycogeen, die opslagpolysacchariden worden genoemd, terwijl cellulose en chitine structurele polysacchariden worden genoemd.

• Cellulose: Het is het meest voorkomende koolhydraat dat in de natuur voorkomt. Cellulose is opgebouwd uit glucose-eenheden, bijeengehouden door beta-bindingen. Cellulose wordt niet verteerd door mensen en dieren, omdat zij niet over het enzym beschikken om de beta-bindingen te verbreken. Papier, micro-organismen katoen en hout zijn de soorten cellulose.
• Arabinoxylanen: Deze worden gevonden op de celwanden van planten.
• Chitine: Chitine vormt het exoskelet, d.w.z. de structurele component of harde bekleding van veel dieren. Chitinases dat is een enzym katalyseert de reactie af te breken de chitine, het is micro-organismen zoals bacteriën en schimmels en sommige andere planten.
• Pectines: Deze zijn aanwezig in niet-houtachtige delen van landplanten en in primaire celwanden.

Storage Polysaccharides

• Glycogeen: Het dient als secundaire energiereserve bij dieren en schimmels, na primair het vetweefsel te zijn. Het wordt aangemaakt in de lever en de spieren of door glycogenese in de hersenen en de maag. Het is de voornaamste bron van koolhydraten in het dierlijk lichaam en levert bij hydrolyse glucose op.
• Zetmeel: Zetmeel is onoplosbaar in water. Mensen en dieren kunnen zetmeel verteren met behulp van het enzym amylasen. Aardappelen, rijst, tarwe en maïs zijn de belangrijkste bronnen van zetmeel in de menselijke voeding.

We hebben de verschillende soorten polysachariden besproken die in de natuur voorkomen, maar zetmeel, cellulose en glycogeen zijn daarvan de belangrijkste bestanddelen in de menselijke voeding.

Conclusie

Alle soorten macronutriënten die we tot ons nemen hebben hun eigen biologische waarde, ze spelen hun rol heel precies. Elke macronutriënt valt in onze voeding uiteen in een kleiner bestanddeel. Koolhydraten, ook een van de macronutriënten, spelen een vitale rol in ons dieet, omdat het een van de belangrijkste bronnen van energie voor het lichaam is.

Suikers of sachariden zijn de verbindingen die twee of meer hydroxylgroepen bevatten, met een aldehyde- of ketongroep. Wanneer twee eenheden van monosacchariden worden samengevoegd om een complex te vormen, wordt dit disacchariden genoemd, terwijl 3-10 samengevoegde eenheden oligosacchariden worden genoemd en 11 of meer samengevoegde eenheden polysacchariden worden genoemd.