Tidal heeft een bemoedigende golf van momentum sinds zijn met beroemdheden overladen herlancering in maart 2015. En in 2017 werd het de eerste dienst die hi-res audiostreaming aanbood, dankzij zijn adoptie van MQA-technologie.
Deze hi-res (meestal 24-bit/96kHz) tracks, die het ‘Tidal Masters’ noemt, telden aanvankelijk in de tienduizenden, maar vormen nu een catalogus in de miljoenen, allemaal beschikbaar voor abonnees van zijn £ 20 per maand HiFi (cd-kwaliteit) pakket zonder extra kosten.
Maar Tidal is nu verre van de enige hi-res speler in de muziek streaming game, met zowel Qobuz en nu ook Amazon Music HD die beter-dan-cd streams aanbieden – de laatste tegen een aanzienlijk lagere prijs. Dus is Tidal nog steeds nummer één?
Features
Hi-res en streams in cd-kwaliteit zijn niet het enige wat Tidal te bieden heeft. De catalogus met 60 miljoen tracks kan ook in 320 kbps worden gestreamd door abonnees van het Apple- en Spotify-premiumniveau, dat 10 pond per maand kost.
De beschikbaarheid van Tidal neemt ook toe. Tidal is niet alleen toegankelijk via zijn pc- en Mac-desktop-apps, webplayer (hifi-abonnees hebben Chrome nodig voor lossless geluid) en mobiele apps voor Android en iOS, maar is nu ook beschikbaar voor Apple- en Android TV-apps en Apple CarPlay.
Tidal-apps maken ook deel uit van het aanbod van verschillende hifi-netwerkproducten, van Sonos, Bluesound en Denon Heos-kit, tot Linn, McIntosh, Naim en Cyrus. Google Chromecast wordt ook ondersteund, terwijl Tidal Connect – een soortgelijk concept als de Spotify-functie met hetzelfde achtervoegsel – de eerste technologie is die in staat is om MQA- en Dolby Atmos-bestanden te casten.
In eerste instantie waren Tidal HiFi leden die wilden profiteren van Masters beperkt tot de desktop app of een Bluesound Node 2 streamer (die rechtstreeks verbinding kon maken met Tidal Masters via de Bluesound app, waardoor een pc of laptop niet nodig was), maar die Masters zijn nu beschikbaar via zowel Android als iOS, en worden ook native ondersteund door een aantal van die eerder genoemde hifi-componenten.
Er zijn echter een paar complicaties. Luisteren via een computer, via de 3,5 mm hoofdtelefoonuitgang, of via een aangesloten (niet-MQA-compatibele) DAC geeft de Tidal desktop app de touwtjes in handen over MQA’s kerndecodering, die een beperkte output heeft van 24-bit/96kHz. Met andere woorden, zelfs als je een 192kHz bestand streamt, zal het alleen worden uitgepakt tot 96kHz.
Op vergelijkbare wijze kunnen de iOS en Android apps alleen de eerste ‘ontvouwing’ van MQA file decodering voltooien, waarbij streams worden uitgevoerd met een maximum van 24-bit/96kHz. De enige manier om een MQA bestand volledig uit te pakken voor weergave, en je dus een nauwkeurigere weergave van het bestand te geven op basis van je systeemkenmerken, is door je Apple of Android apparaat te koppelen aan een MQA-compatibele DAC, waarbij je het decoderingsproces uit handen van de software (Tidal app) neemt.
Het voordeel van het bezit van apparatuur met ingebouwde MQA decoders – zoals de Audirvana Plus 3 computer software, de Bluesound Node 2i of Meridian’s Explorer DAC 2 – is dat alle decodering wordt gedaan door de hardware (het omzeilen van de app in dit opzicht helemaal), die het hele MQA-bestand kan uitpakken voor weergave in de oorspronkelijke resolutie.
Tidal biedt ook een groeiende catalogus van Dolby Atmos Music tracks, met ondersteuning voor de meeste Atmos-compatibele kit – van soundbars en tv’s tot bekroonde AVR’s en slimme luidsprekers.
Om deze meeslepende tracks af te spelen, moeten Tidal HiFi abonnees hun Atmos-compatibele apparaat verbinden met een compatibele streamer waarop de meest recent bijgewerkte Tidal app draait. Ondersteunde streamingapparaten zijn onder meer de Apple TV 4K, Amazon Fire TV Stick 4K, Fire TV Cube, Fire TV Stick (2nd gen), Fire TV (3rd gen), Nvidia Shield TV en Nvidia Shield TV Pro (2019 of nieuwer).
Gebruiksgemak
Ze zijn ook handig om de resolutie van een Masters-bestand te bepalen. De Meridian Explorer 2 laat bijvoorbeeld zien of een track een bemonsteringsfrequentie heeft van 88kHz of 96kHz, of 176kHz of 192kHz. Zonder dit lampje blijft de resolutie een mysterie. We hebben hier al op gewezen toen we Tidal Masters voor het eerst onder de loep namen, maar helaas blijft dit een probleem.
We hebben ook opgemerkt dat Masters-muziek soms moeilijk te vinden is, en dat is nog steeds het geval. Slechts een minderheid van de tracks (ongeveer 450 albums) zijn gemakkelijk te vinden in de Tidal desktop app, te vinden in het ‘Home’ tabblad onder de ‘Master Quality Audio Albums’.
De andere miljoenen Masters (zoals Fleetwood Mac’s geremasterde Tusk) zijn begraven in Tidal’s meer dan 60 miljoen tracks tellende database, en er is geen manier om daar specifiek naar te zoeken.
Hoewel Tidal heeft voortgebouwd op zijn ontdekkingsfunctie met Masters-specifieke afspeellijsten zoals ‘Tidal Masters: New Arrivals’ en ‘Tidal Masters: Essentials’, evenals enkele genrespecifieke (‘Tidal Masters: Motown’) en artiest-specifieke (‘Tidal Masters: The Smiths’) opties.
De Masters-afspeellijsten zijn een welkome aanvulling, hoewel we nog steeds graag een grotere speciale sectie zouden zien, gecategoriseerd op genre of tijdperk – net als de rest van de catalogus van Tidal.
Maar afgezien van Masters is de lay-out van de dienst voorbeeldig en is deze de afgelopen maanden daadwerkelijk opgeruimd en gestroomlijnd. Het grote aantal tabbladen van de desktop app is teruggebracht naar de smartphone app, met de meerderheid van de content nu gegroepeerd onder de overkoepelende ‘Home’ tab.
Top staat een grote en vette selectie van featured content, terwijl je daaronder afspeellijsten vindt die voor jou zijn gemaakt, op basis van je luistergewoontes. Met ‘Recently Played’ kun je snel terugspringen naar een album of afspeellijst, terwijl ‘Suggested New Tracks’ en ‘Suggested New Albums’ je naar de laatste nieuwe releases leiden waarvan Tidal’s algoritmes denken dat die in jouw straatje passen.
Tidal lijkt een voorbeeld te hebben genomen aan Spotify door prioriteit te geven aan het ontdekken van nieuwe muziek die is afgestemd op jouw smaak, en dat doet het effectief. Een paar weken luisteren en favoriet maken is genoeg om aanbevelingen te krijgen die de moeite waard zijn.
Onder deze gepersonaliseerde secties in het tabblad Home vind je secties gewijd aan de populairste afspeellijsten en albums op de dienst, evenals op stemming gebaseerde afspeellijsten, podcasts, radiostations en de Tidal Rising sectie, die helpt nieuw talent te promoten.
Afgezien van ‘Home’ zijn de twee belangrijkste tabbladen ‘Explore’, dat veel van de ontdekkingselementen van ‘Home’ herhaalt en nogal overbodig lijkt, en ‘Videos’, dat muziekvideo’s bevat. Het laatste tabblad is ‘Mijn Collectie’, waar je al je favoriete muziek en eigen afspeellijsten groepeert en waar ook je downloads te vinden zijn.
Tidal is ook een samenwerking aangegaan met Tune My Music en Soundiiz om twee manieren te bieden om afspeellijsten van andere streamingdiensten te importeren, wat betekent dat je niet alles opnieuw hoeft te slepen en neer te zetten als je van een van de rivalen migreert.
Prestaties
Of je nu 320 kbps, cd-kwaliteit of hi-res streams luistert, Tidal klinkt geweldig in vergelijking met zijn rivalen. We raden je van harte aan om je aan te melden voor Tidal HiFi als je dat kunt.
Terwijl de 320kbps streams hun Spotify- en Deezer-equivalenten nipt overtreffen met een iets rijker, voller geluid, bieden tracks die in lossless worden gestreamd veel meer detail, een beter gevoel van ruimte en een strakkere timing dan hun 320kbps tegenhangers.
In America’s Sister Golden Hair zijn de aanstekelijke gitaarakkoorden voller en klinken ze met meer twang. Harmonieën klinken alsof ze met meer enthousiasme worden gezongen, en de belletjes eronder klinken minder hol.
De mastertracks verhogen het niveau van inzicht opnieuw, waarbij het geluidsbeeld wordt opengegooid en het kale akoestische getokkel in Christopher Stapleton’s A Simple Song meer bewegingsvrijheid krijgt.
Speel de Masters-versie van Dear Life van Beck en het pianogeleide ritme wordt preciezer uitgevoerd dan de versie van cd-kwaliteit. En die organisatie en stiptheid geven Tidal’s Masters net een streepje voor op de hi-res streams van rivalen Qobuz en Amazon Music HD, die in vergelijking een beetje sonische samenhang missen.
Amazon Music HD doet dat met een soms meer open en gedetailleerde levering, maar het zijn de Tidal Masters die het meest muzikaal zijn.
En het feit dat je deze hi-res bestanden nu kunt casten naar compatibele apparaten via Tidal Connect maakt het luisteren naar muziek van hoge kwaliteit alleen nog maar handiger. We hebben de functie getest met behulp van de Bluesound Node 2i, en genoten van een vergelijkbaar inzichtelijke en muzikale prestaties als bij het gebruik van de ingebouwde Tidal-software.
Bluesound is een van de weinige fabrikanten die momenteel hun producten updaten om Tidal Connect mogelijk te maken – samen met Cambridge Audio, KEF, Dali, iFi, Lyngdorf en NAD – maar hoe breder de compatibiliteit wordt verspreid, hoe beter, wat ons betreft.
Verdict
Hoewel Tidal met zijn 10 pond per maand net zo aantrekkelijk is als vergelijkbare aanbiedingen van Spotify en Apple Music, onderscheidt het zich van de massa door zijn HiFi-topniveau.
Waar Masters ooit een niche subsectie van het aanbod van de dienst was, is de catalogus nu veel groter en veel gemakkelijker om van te profiteren, dankzij de bredere ondersteuning van apparaten. Natuurlijk zullen we niet blij zijn tot elke track beschikbaar is in Masters-kwaliteit op elk apparaat, maar er is geen twijfel dat Tidal hier al een voorsprong heeft.
De komst van Amazon Music HD zal Team Tidal ongetwijfeld over de schouder doen meekijken, en je zou er niet om verwedden dat Bezos’ crew op een gegeven moment zijn achterstand inhaalt, maar als je op dit moment in de markt bent voor superieure muziekstreams, dan is Tidal de dienst die we je van harte zouden aanraden.
SCORES
- Prestaties 5
- Functies 5
- Gebruiksgemak 5