Deze theorie is gebaseerd op de overtuiging dat het publiek, na honderden films gezien te hebben, het theater binnenkomt met een instinctieve kennis van filmkortland. De nieuwe stijl Britse komedies (“The Knack”, “Morgan”, “Alfie”, “Tom Jones”, “A Hard Day’s Night”) gaan dus tegen de standaard praktijk in, en hun gebruik van film zelf is een deel van de komedie. Als er iets grappigs gebeurt, reageren de acteurs niet; de film zelf reageert door wat hij vervolgens laat zien.
Dit is het geval met “The Graduate,” waarin Mike Nichols zichzelf aankondigt als een belangrijke nieuwe regisseur.
Hij laat ons kennismaken met een jonge afgestudeerde student (Dustin Hoffman) die terugkeert naar een woest domme upper-middle-class Californische buitenwijk. Hij wil graag de kans krijgen om een paar maanden rond te hangen en na te denken over zijn toekomst. Je weet wel – nadenken?
Zijn familie en hun sociale kring eisen dat hij optreedt in de rol van Succesvolle Jonge Opwaarts-Verzoekende Nette All-American College Grad. Na twee weken is Benjamin zo wanhopig dat hij een nieuwe duikuitrusting (verjaardagscadeau van trotse vader) demonstreert door op de bodem van het familiezwembad te gaan staan:
Een tijdgenote van zijn ouders (Anne Bancroft) verleidt Benjamin, die vooral bezwijkt uit vermoeidheid en ongeloof. Dan wordt hij verliefd op haar dochter (Katharine Ross), en zet een fantastische reeks gebeurtenissen in gang die eindigt met Miss Ross (net getrouwd met een knappe blonde Scandinavische pijprokende broederschapsjongen) die door Benjamin bij het altaar wordt ontvoerd. Hij ramt een kruis in de kerkdeur om achtervolging te voorkomen, en ze ontsnappen met een bus.
Dit is schandalig materiaal, maar het werkt in “The Graduate” omdat het op een ongecompliceerde manier wordt aangepakt. Dustin Hoffman is zo pijnlijk onhandig en ethisch, dat we gedwongen worden toe te geven dat wij ons ook zo zouden gedragen, zelfs in zijn meest extreme momenten. Anne Bancroft, in een lastige rol, is magnifiek sexy, feeksachtig en zelfverzekerd genoeg om de verleiding overtuigend te maken.