Naast de ruggengraat voor RNA en DNA is D-ribose ook belangrijk voor de aanmaak van ATP, dat alle cellen nodig hebben om in leven te blijven. Het wordt momenteel in de medische praktijk gebruikt om de spierkracht te verhogen en de sportprestaties te verbeteren. Mensen met fibromyalglia en chronisch vermoeidheidssyndroom die een supplement van D-ribose innamen verbeterden hun aandoeningen dramatisch. D-ribose supplementen verbeterden hun aandoeningen omdat het de patiënten helpt meer ATP in het lichaam te produceren, omdat hun lichaam niet voldoende ATP kan produceren die nodig is.
D-ribose speelt een belangrijke rol bij de verbetering van de hartfunctie bij patiënten die symptomen van congestief hartfalen (CHF) vertonen. Ischaemie, een plotselinge vermindering van de bloedtoevoer, verlaagt het ATP-niveau in de hartspier. De toevoeging van D-ribose zal het ATP-niveau aanvullen omdat het de tijd verkort die nodig is om ATP-niveaus aan te maken en te herstellen. Daarom zal de patiënt het langer volhouden tijdens het sporten voordat hij pijn op de linkerborst krijgt, omdat het lichaam voldoende myocardiale ATP krijgt. Het helpt ook bij het reguleren van de bloedcirculatie in het hart door de bloedstroom door het linker ventrikel en atrium te normaliseren en aan te passen aan de plotselinge verandering in de bloedtoevoer. Als gevolg hiervan hebben patiënten die lijden aan hartinsufficiëntie een verbeterde kwaliteit van leven na het nemen van D-ribose supplementen, omdat ze in staat zijn om meer fysieke activiteiten te doen en terug te keren naar een bijna normale levensstijl.
D-Ribose supplement is ook belangrijk voor atleten omdat het snel de ATP niveaus in de spieren aanvult om het uithoudingsvermogen te vergroten en te helpen bij het opbouwen van kracht. D-ribose verkort de tijd die nodig is om ATP te maken, omdat het direct de pentosefosfaatroute ingaat om ribose-5-fosfaat te maken zonder door de glucose-6-fosfaat dehydrogenase en 6-fosfogluconaat dehydrogenase te hoeven gaan, die beide snelheidsbeperkende enzymen nodig hebben om gevormd te worden. Het snelheidsbeperkende enzym zal de aanmaak van ATP vertragen, dus door deze routes te omzeilen zal ATP in een hoger tempo worden aangemaakt. ATP dat tijdens de training verloren is gegaan, wordt dus sneller hersteld.
Samenvatting van de rollen:
1. Leveren van een ruggengraat voor DNA en RNA
2. Herstellen van ATP in het lichaam
3. Verbeteren van het spieruithoudingsvermogen
4. Reguleren van de bloedcirculatie in het hart.