Er zijn bepaalde 2-voor-1 aanbiedingen die mensen verwachten en waar ze op vertrouwen. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, Bath and Body Works kaarsen, zakken van Tostito’s tortilla chips, of een nieuwe lijn op uw onbeperkte data-abonnement. Maar er zijn ook koop-een-krijg-een-aanbiedingen die niet worden erkend. En we willen het graag hebben over de meest onderschatte: koop een krop broccoli en krijg broccolistelen gratis.
Nou, we hebben het hier niet over broccoli-“kroontjes”, dat zijn gewoon hoofden van broccoli waarvan de stengels vooraf zijn verwijderd. (En nodeloos duur zijn – je betaalt ze gewoon om de steel er voor je af te halen.). We hebben het over echte broccolikroppen met dikke, lange stelen, het soort dat je als kind vastpakte en in zong alsof het microfoons waren. (Alleen ik?)
Broccolistengels worden meestal ondoordacht in de vuilnisbak gegooid. De pluizige roosjes – de knoppen boven aan de stengel die textuur opnemen en smaken en kruiden prachtig absorberen – krijgen alle liefde. Maar de stengels kunnen absoluut worden gegeten als je ze goed behandelt, en zijn net zo lekker als de roosjes, maar milder en zoeter, bijna als koolrabi.
Hoe “behandel je ze goed”, vraag je je af? Hoe je broccolistengels ook gaat bereiden, we raden aan om de onderste 2 tot 5 centimeter, die taai en houterig kunnen zijn, af te snijden en weg te gooien voordat er iets anders gebeurt. Daarna heeft de manier waarop je je broccolistengels bereidt alles te maken met hoe je ze gaat koken, waarbij de grootste vraag is of je ze wel of niet moet schillen.
Foto door Caleb Adams, foodstyling door Rhoda Boone en Jennifer Ophir
De schil van de broccolistam heeft de neiging taaier en vezeliger te worden naarmate je verder van de roosjes af komt, maar als je je broccolistelen in een hete oven roostert, kun je de schil er meestal grotendeels aan laten zitten, ze in plakjes snijden en weer op weg gaan. De langdurige blootstelling aan droge hitte en een heet oppervlak zal de schil zo zacht maken dat het niet meer vervelend is om te eten.
Maar als je de stengels in een roerbakpan gaat doen, ze in iets als een frittata kookt, of ze blancheert voor een dipscenario, moet je ze zeker schillen. In principe, als ze voor een lange tijd worden gekookt, laat de schil er dan aan, en als het maar voor een paar minuten is, schil je ze. En als je de broccolistengels rauw eet – wat wij ten zeerste aanraden – is schillen en zo dun mogelijk hakken of snijden een absolute must.
Broccolistengels schillen is makkelijk. Het gaat precies zoals je verwacht dat het gaat. Ga met een Y-peeler langs de zijkanten van de stengel, totdat de donkergroene schil plaatsmaakt voor het lichtgroene, bijna witte vruchtvlees. (Soms, als we werken met een broccolistam die bijzonder knoestig of hobbelig is, vinden we dat het gebruik van een mes eigenlijk makkelijker kan zijn dan het gebruik van een dunschiller. Doe jij het maar!) Dat is alles wat je hoeft te doen. Presto change-o!
Maar of je ze nu wel of niet schilt, je moet je broccolistengels zeker snijden, hakken of in plakjes snijden. Niemand wil een grote stronk broccolistronk eten. Zelfs wij niet, de mensen die zeggen dat je broccolistengels moet eten. Wij vinden ze het lekkerst in dunne, ronde munten of in blokjes gesneden voor de prettigste textuur.
We willen eigenlijk gewoon dat je broccolistengels gebruikt. Het maakt niet uit hoe je het doet. Baan je eigen weg. En hoewel we het niet formeel goedkeuren om broccolistengels uit de vuilnisbakken van de wereld te plukken en ze te koken, zijn we het er wel mee eens om ervoor te zorgen dat ze daar nooit terechtkomen.