Sextus Tarquinius

Een voorstelling van Lucretia’s zelfmoord door Joos Van Cleve

ArtEdit

Lucretia en Tarquin zijn het onderwerp geweest van vele schilderijen, waaronder die van grote kunstenaars.

Voorbeelden zijn:

• Tarquin en Lucretia door Titiaan, 1571
• Lucretia – Rembrandt (1664)
• Tarquin en Lucretia – Tintoretto (ca.1578)
• Dood van Lucretia – Ithell Colquhoun (1931)
• Suidice van Lucretia- Joos Van Cleve (ca. 1520-1525)

LiteratuurEdit

16e-eeuwse verhalende illustratie in de klederdracht van die tijd, voorstellende de aanval van Tarquin, en Lucretia’s eis voor gerechtigheid ten overstaan van getuigen

Het verhaal van Lucretia’s verkrachting is het onderwerp van William Shakespeare’s verhalende gedicht The Rape of Lucrece, een werk dat even lang is als veel avondvullende toneelstukken en ongeveer twee uur duurt om voor te dragen. Het is soms opgevoerd als lezerstheater. Shakespeare zinspeelt in zijn toneelstukken ook op Tarquin. In Cymbeline (Act 2, Scene 2) is Iachimo de slaapkamer van de slapende Imogen binnengeglipt, en vergelijkt zichzelf met Tarquin:

… Onze Tarquin drukte zachtjes op de biezen, toen hij wakker werd. De kuisheid die hij verwondde…

In een soliloquy (bekend als de ‘Dagger Soliloquy’) uit Macbeth zinspeelt Macbeth op Tarquin als een ‘trope of stealth’:

Met Tarquins verrukkelijke schreden, naar zijn ontwerp
beweegt hij zich als een spook. (Act 2 Scene 1, Regels 5-6)

In Shakespeare’s geschiedenistekst Julius Caesar (Act 2, Scene 1) denkt het personage Brutus na over de rol van zijn voorvader in het omverwerpen van Tarquins vader en de monarchie:

… Zal Rome onder het ontzag van één man staan?
Wat, Rome? Mijn voorouders dreven Tarquin uit de straten van Rome, toen hij koning werd genoemd.

Tarquin, onder zijn voornaam Sextus, is met het Etruskische leger aanwezig in Thomas Babington Macaulay’s Lays of Ancient Rome, wanneer Lars Porsena, koning van Clusium, probeert de Tarquin-dynastie op de Romeinse troon te herstellen:

Aan het rechterwiel reed Mamilius, prins van de Latijnse naam,

En aan het linker vals Sextus, die de schanddaad verrichtte.
Maar toen het gezicht van Sextus tussen de vijanden werd gezien,
rees er uit de hele stad een kreet die het firmament deed scheuren.
Op de toppen van de huizen was geen vrouw maar spuwde naar hem en siste,

Geen kind maar schreeuwde vloeken uit, en schudde met zijn kleine vuist.

Lucretia’s verkrachting is ook het onderwerp van Benjamin Brittens opera The Rape of Lucretia uit 1946.