-
Grote tekstgrootteGrote tekstgrootteReguliere tekstgrootte
De puberteit is de dageraad van seksuele aantrekking. Het gebeurt als gevolg van de hormonale veranderingen in de puberteit. Deze veranderingen betreffen zowel het lichaam als de geest – dus alleen al het denken aan een aantrekkelijk iemand kan lichamelijke opwinding veroorzaken.
Deze nieuwe gevoelens kunnen intens, verwarrend en soms zelfs overweldigend zijn. Tieners beginnen te ontdekken wat het betekent om zich romantisch en lichamelijk aangetrokken te voelen tot anderen. En het herkennen van iemands seksuele geaardheid maakt deel uit van dat proces.
Wat is seksuele geaardheid?
De term seksuele geaardheid verwijst naar het geslacht (dat wil zeggen mannelijk of vrouwelijk) waartoe iemand zich aangetrokken voelt. Er zijn verschillende soorten seksuele oriëntatie die gewoonlijk worden beschreven:
- Heteroseksueel (hetero). Heteroseksuele mensen voelen zich romantisch en lichamelijk aangetrokken tot leden van het andere geslacht: mannen voelen zich aangetrokken tot vrouwen, en vrouwen voelen zich aangetrokken tot mannen. Heteroseksuelen worden vaak hetero genoemd.”
- Homoseksueel (homo of lesbisch). Mensen die homoseksueel zijn, voelen zich romantisch en lichamelijk aangetrokken tot mensen van hetzelfde geslacht: vrouwen voelen zich aangetrokken tot andere vrouwen; mannen voelen zich aangetrokken tot andere mannen. Homoseksuelen (zowel mannen als vrouwen) worden vaak “homo’s” genoemd. Homoseksuele vrouwen worden ook wel lesbisch genoemd.
- Biseksueel. Mensen die biseksueel zijn, voelen zich romantisch en lichamelijk aangetrokken tot leden van beide seksen.
Kiezen wij voor onze geaardheid?
Hetero, homo of biseksueel zijn is niet iets waarvoor iemand kan kiezen of kan kiezen om te veranderen. Mensen kiezen hun seksuele geaardheid net zo min als ze hun lengte of oogkleur kiezen. Geschat wordt dat ongeveer 10% van de mensen homo is. Homo’s zijn vertegenwoordigd in alle lagen van de bevolking, van alle nationaliteiten en etnische achtergronden, en in alle sociale en economische groepen.
Niemand begrijpt precies wat iemands seksuele geaardheid bepaalt, maar het wordt waarschijnlijk verklaard door een verscheidenheid aan biologische en genetische factoren. Medische experts en organisaties zoals de American Academy of Pediatrics (AAP) en de American Psychological Association (APA) zien seksuele geaardheid als een deel van iemands natuur. Homo zijn wordt ook niet beschouwd als een psychische stoornis of afwijking.
In tegenstelling tot mythes en misvattingen, is er geen bewijs dat homo zijn wordt veroorzaakt door vroege jeugdervaringen, opvoedingsstijlen, of de manier waarop iemand is opgevoed.
Pogingen om homo’s te veranderen in hetero’s (soms “conversietherapie” genoemd) zijn bewezen ineffectief te zijn en kunnen schadelijk zijn. Gezondheidsdeskundigen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg waarschuwen tegen pogingen om iemands seksuele geaardheid te veranderen.
Op welke leeftijd “weten” kinderen het?
Het weten van iemands seksuele geaardheid – of het nu hetero of homo is – is vaak iets dat kinderen of tieners al op zeer jonge leeftijd met weinig twijfel herkennen. Sommige homoseksuele tieners zeggen dat ze als kind verliefd waren op iemand van hetzelfde geslacht, net zoals hun heteroseksuele leeftijdsgenoten verliefd waren op iemand van het andere geslacht.
Tegen de middelbare school, als ze in de puberteit komen, erkennen veel homoseksuele tieners hun seksuele geaardheid al, of ze die nu wel of niet aan iemand anders hebben onthuld. Degenen die zich in het begin niet realiseerden dat ze homo waren, zeggen vaak dat ze zich altijd anders voelden dan hun leeftijdsgenoten, maar niet precies wisten waarom.
Het bewust worden van – en in het reine komen met – iemands seksuele geaardheid kan enige tijd duren. Seksueel denken aan zowel hetzelfde geslacht als het andere geslacht is heel gewoon als tieners hun opkomende seksuele gevoelens ordenen.
Sommige tieners kunnen experimenteren met seksuele ervaringen, waaronder die met leden van hetzelfde geslacht, terwijl ze hun eigen seksualiteit verkennen. Maar deze ervaringen op zich betekenen niet noodzakelijk dat een tiener homo of hetero is. Voor veel tieners zijn deze ervaringen gewoon onderdeel van het proces van het sorteren van hun opkomende seksualiteit. En ondanks genderstereotypen voorspellen mannelijke en vrouwelijke eigenschappen niet noodzakelijkerwijs of iemand hetero of homo is.
Eenmaal bewust, kunnen sommige homoseksuele tieners zich heel comfortabel voelen en hun seksualiteit accepteren, terwijl anderen het verwarrend of moeilijk vinden om het te accepteren.
Hoe homoseksuele tieners zich kunnen voelen
Net als hun hetero leeftijdsgenoten, kunnen homoseksuele tieners stress hebben over school, cijfers, college, sport, activiteiten, vrienden, en erbij horen. Maar daarnaast hebben homoseksuele en lesbische tieners vaak te maken met een extra laag van stress – zoals of ze moeten verbergen wie ze zijn, of ze zullen worden lastiggevallen over hun homoseksualiteit, of dat ze te maken zullen krijgen met stereotypen of oordelen als ze eerlijk zijn over wie ze zijn.
Ze voelen zich vaak anders dan hun vrienden als de heteroseksuele mensen om hen heen beginnen te praten over romantische gevoelens, afspraakjes en seks. Voor hen kan het voelen alsof van iedereen wordt verwacht dat ze hetero zijn. Ze kunnen het gevoel hebben dat ze moeten doen alsof ze dingen voelen die ze niet voelen om erbij te horen. Ze kunnen het gevoel hebben dat ze moeten ontkennen wie ze zijn of een belangrijk deel van zichzelf moeten verbergen.
Veel homoseksuele tieners maken zich zorgen over de vraag of ze geaccepteerd of afgewezen zullen worden door hun geliefden, of dat mensen boos, boos of teleurgesteld in hen zullen zijn. Deze angst voor vooroordelen, discriminatie, afwijzing of geweld kan ertoe leiden dat sommige tieners die niet hetero zijn hun seksuele geaardheid geheim houden, zelfs voor vrienden en familie die hen misschien wel steunen.
Het kan voor homoseksuele tieners tijd kosten om te verwerken hoe ze zich voelen en om dit aspect van hun eigen identiteit te accepteren voordat ze hun seksuele geaardheid aan anderen onthullen. Velen besluiten om hun seksuele geaardheid te vertellen aan een paar vrienden en familieleden die hen accepteren en steunen. Dit wordt coming out genoemd.
Voor de meeste mensen vergt coming out moed. In sommige situaties lopen tieners die openlijk voor hun homoseksuele geaardheid uitkomen, het risico meer te worden lastiggevallen dan degenen die dat niet doen. Maar veel lesbische, homoseksuele en biseksuele tieners die voor hun vrienden en familie uitkomen, worden door hen en hun omgeving volledig geaccepteerd. Ze voelen zich op hun gemak en zeker over het feit dat ze zich aangetrokken voelen tot mensen van hetzelfde geslacht. In een recent onderzoek gaven tieners die uit de kast waren gekomen aan zich gelukkiger en minder gestrest te voelen dan degenen die dat niet hadden gedaan.
Hoe ouders zich zouden kunnen voelen
De adolescentie is niet alleen voor tieners een overgangsperiode, maar ook voor hun ouders. Veel ouders zien de opkomende seksualiteit van hun tiener met een mengeling van verwarring en bezorgdheid tegemoet. Ze voelen zich misschien totaal onvoorbereid op deze volgende fase van het ouderschap. En als hun kind homoseksueel is, kan dat een hele reeks nieuwe vragen en zorgen met zich meebrengen.
Sommigen zijn verrast als ze de waarheid horen, omdat ze altijd hebben gedacht dat hun kind hetero was. Anderen vragen zich af of het nieuws echt waar is en of hun tiener het wel zeker weet. Ze vragen zich misschien af of zij er iets aan hebben gedaan dat hun kind homo is – maar dat is niet de bedoeling. Er is geen bewijs dat homoseksueel zijn het gevolg is van de manier waarop iemand is opgevoed.
Gelukkig genoeg begrijpen veel ouders van homoseksuele tieners het en accepteren ze het meteen vanaf het begin. Ze hebben het gevoel dat ze het al lang wisten, zelfs voordat hun tiener het aan hen vertelde. Vaak zijn ze blij dat hun kind ervoor koos hen in vertrouwen te nemen, en zijn ze trots op hun kind omdat het de moed had het te vertellen.
Andere ouders voelen zich in het begin overstuur, teleurgesteld of niet in staat de seksuele geaardheid van hun tiener te accepteren. Ze kunnen bezorgd zijn of zich zorgen maken of hun zoon of dochter zal worden gepest, mishandeld, of gemarginaliseerd. En ze kunnen zich beschermend voelen, bang dat anderen hun kind zullen veroordelen of afwijzen. Sommigen hebben ook moeite om de seksuele geaardheid van hun tiener te rijmen met hun religieuze of persoonlijke overtuigingen. Helaas reageren sommigen met woede, vijandigheid of afwijzing.
Maar veel ouders merken dat ze gewoon tijd nodig hebben om aan het nieuws te wennen. Dat is waar steungroepen en andere organisaties kunnen helpen. Het kan geruststellend voor hen zijn om te leren over openlijk homoseksuele mensen die een gelukkig, succesvol leven leiden.
Mettertijd zijn zelfs ouders die dachten dat ze de seksuele geaardheid van hun tiener onmogelijk konden accepteren, verrast dat ze een plek van begrip kunnen bereiken.