-
Schildpadden keren meestal terug naar hetzelfde strand waar ze uit het ei zijn gekomen om hun eieren te leggen.
-
Tortoises leven op het land. Ze kunnen niet zwemmen in het water, terwijl schildpadden wel kunnen zwemmen en zelfs drijven in het water.
-
Je kunt het geslacht van een schildpad herkennen aan zijn/haar staart. Vrouwtjes hebben een kleinere staart die naar beneden valt, terwijl de veel langere staart van het mannetje meestal omhoog is getrokken en aan de zijkant van het achterste schild zit.
-
De meeste landschildpadden zijn herbivoren; ze eten grassen, onkruid, bladgroen, bloemen en bepaalde vruchten, maar sommige eten ook insecten.
-
Sommige volwassen zeeschildpadden kunnen tot 1.000 kilo wegen.
-
Schildpadden kunnen in grootte variëren van slechts een centimeter of twee tot meer dan 2 meter.
Schildpadden en zeeschildpadden zijn beide reptielen. Het grote verschil is dat landschildpadden op het land leven, en waterschildpadden in het water.
De schildpad overleeft niet alleen de haas in de race, schildpadden overleven in onze oceanen, zoetwatermeren en rivieren en schildpadden leven op het land, al voordat de dinosauriërs op aarde rondliepen.
Hun lichaam wordt afgeschermd door een schild, waarvan het bovenste deel het kopborststuk wordt genoemd en het onderste deel het plastron. Het kopborststuk en het plastron zijn aan het uiteinde met een brug verbonden, zodat de kop en de ledematen weliswaar uit het pantser kunnen worden losgemaakt, maar het hele lichaam er nooit volledig van kan worden losgemaakt. Deze reptielen zijn over het algemeen teruggetrokken en schuw van aard.
Honderden soorten schildpadden en landschildpadden hebben elk speciale aanpassingskenmerken voor elke habitat waarin zij leven. Verschillende schildpadden gebruiken klauwen om te graven en geribbelde snavels om een prooi te grijpen. Zeeschildpadden gebruiken zwemvliezen of zwemvliezen om te zwemmen en zoute traanklieren om zout water uit te scheiden. Sommige soorten hebben een zacht schild en een leerachtige huid in plaats van een hard schild. De vorm van het schild kan op een koepel lijken om het voor roofdieren moeilijk te maken het schild te verpletteren.
Het grootste levende reptiel is eigenlijk de lederschildpad, die 2 meter lang is en tot een ton weegt, en een oceaandiepte van minder dan 4.000 voet kan bereiken. De lederschildpad is uniek omdat hij een zacht schild heeft en een merkbaar hogere lichaamstemperatuur door zijn hoge stofwisselingssnelheid, waardoor hij zulke diepe oceaanwateren kan bereiken. Een volgroeide moerasschildpad uit het oosten van Noord-Amerika is slechts zo groot als een golfbal.
Elke schildpad moet lucht inademen, al kunnen sommige hun adem langere tijd inhouden. Elke schildpad legt haar eieren ook op het land, zelfs de reusachtige, ongeacht waar hun leefgebied zich bevindt. Na het graven van een hol in het zand of vuil en het afzetten van de eieren, verlaat het vrouwtje het overdekte nest om nooit meer terug te keren of zich met de jongen te bemoeien. Het is een gevaarlijke strijd voor de jongen om de tocht naar de oceaan alleen te overleven. Totdat de schaal van een jong hard is, is het zeer kwetsbaar voor roofdieren. Dit is de reden dat een vrouwtje tot 200 eieren per keer kan produceren.
Lieveer geen reptielen als huisdier te houden. Wilde dieren verdienen het om in het wild te leven. Bovendien kunnen reptielen salmonella bij zich dragen en overdragen, en veel reptielen worden illegaal verkocht.
Help in plaats daarvan de wilde habitat van een schildpad in stand te houden. Bouw en ontwikkeling verbruiken elke dag leefgebied van schildpadden. Bepaalde destructieve houtkappraktijken en sommige recreatieve activiteiten vernietigen ook hun leefgebieden.
Verontreiniging, visserij, motorboten en voertuigen zijn grote bedreigingen voor schildpadden en hun leefgebied.
Schildpadden en landschildpadden zijn de dinosauriërs tot nu toe ver voorbijgestreefd, maar ze hebben onze hulp nodig om nog veel langer in de buurt te blijven.