Sarah kreeg in 2009 de diagnose matige endometriose, drie maanden voor haar trouwdag nadat ze een jaar lang met endometriose-symptomen had rondgelopen.
“Niemand zou bang moeten zijn om assertief te zijn en op de juiste manier vol te houden als het om hun gezondheidsklachten gaat.”
Mijn ervaring
Ik had ongeveer een jaar lang steeds meer last van hevige bekkenpijn in de loop van de maand, maagpijn en een opgeblazen gevoel, pijn in mijn onderrug en zeer erge menstruatiepijn. Naarmate de maanden verstreken, begon de pijn een grote invloed op mijn dagelijks leven te krijgen, waarbij ik vaak dubbel gebogen stond en moeite had om ’s avonds te lopen.
Omdat mijn klachten de hele maand aanhielden en mijn menstruatie regelmatig was en niet zwaar, dacht mijn huisarts dat er geen gynaecologisch probleem was. Toen zowel een echografie als een colonoscopie niets abnormaals aan het licht brachten, begonnen de artsen te denken dat mijn toestand volledig psychosomatisch was! Het was een zeer stressvolle en frustrerende periode voor mij. Ik wist dat mijn symptomen niet normaal waren en steeds erger werden. Ik werd erg bezorgd dat ik iets ernstigs gemist had. Ik was ook al een jaar aan het proberen een baby te krijgen, maar zonder succes, en ik maakte me zorgen dat dit verband hield met mijn symptomen.
Hoe ik de diagnose kreeg
In plaats van door te gaan met deze stressvolle situatie, nam ik de beslissing om van huisartsenpraktijk te veranderen en dit bleek een geweldige zet. Nadat ik had verteld wat ik had ervaren, werd geopperd dat ik misschien endometriose had en ik werd meteen doorverwezen voor een poliklinische gynaecologische afspraak.
Na een onderzoek en mijn voorgeschiedenis te hebben gehoord, stelde de consulente een diagnostische laparoscopie voor. Deze werd een paar maanden later uitgevoerd. Er werden kleine implantaten gevonden op verschillende plaatsen aan de achterkant van mijn baarmoeder, op mijn utero-sacrale ligamenten en in de Pouch of Douglas. Ik was niet verbaasd toen endometriose werd bevestigd. Ik had al veel gelezen op de website van Endometriosis UK nadat mijn nieuwe huisarts het ter sprake had gebracht en was er vrij zeker van dat ik de aandoening had. In totaal duurde het ongeveer een jaar voordat de diagnose endometriose werd gesteld.
Na mijn diagnose
Ik nam tot aan mijn bruiloft drie maanden lang alleen de progesteronpil, stopte ermee en werd meteen zwanger. Ik bleef klachtenvrij tot ruim na de geboorte van mijn tweede kind in juli 2012, waarbij de zwangerschappen een dramatisch effect hadden op mijn pijnniveaus.
Ik wacht helaas op verdere doorverwijzing naar de bekkenpijnkliniek omdat mijn klachten terugkeren. Als ik in ieder geval weet wat de oorzaak van mijn klachten is, kan ik ook passende pijnstilling zoeken en gebruiken bij mijn huisarts en vooruit plannen met deze aandoening in gedachten.
Niemand hoeft bang te zijn om assertief en volhardend te zijn als het om zijn gezondheidsklachten gaat. Endometriose is een gecompliceerde aandoening die zich uiteraard op veel verschillende manieren kan presenteren; ik had het geluk dat de diagnose zo snel werd gesteld.
De impact die deze aandoening op mijn fysieke en emotionele welzijn had en de onzekerheid over wat de oorzaak van mijn pijn was, was vreselijk. Als ik niet zo had doorgezet, was ik misschien niet opnieuw vruchtbaar geworden of had ik me niet zo snel kunnen laten behandelen. Ik hoop dat andere vrouwen hoop kunnen putten uit mijn verhaal, in die zin dat het weliswaar geen prettige diagnose is om te krijgen, maar dat kennis macht is en dat als je weet waar je mee te maken hebt, je verder kunt.
– Sarah