Retentievijvers zijn vijvers of zwembaden met een extra opslagcapaciteit om het afvloeien van water tijdens regenbuien te dempen. Ze bestaan uit een permanente vijver met aangelegde oevers en omgeving om extra opslagcapaciteit te bieden tijdens regenval. Ze worden aangelegd door gebruik te maken van een bestaande natuurlijke depressie, door een nieuwe depressie uit te graven of door taluds aan te leggen. Bestaande natuurlijke waterlichamen mogen niet worden gebruikt vanwege het risico dat verontreiniging en een slechtere waterkwaliteit de natuurlijke ecologie van het systeem kunnen verstoren/beschadigen.
Retentievijvers kunnen zowel voor de demping van het regenwater als voor de behandeling van de waterkwaliteit zorgen door extra opslagcapaciteit te bieden om het afvloeiende water vast te houden en in een gecontroleerd tempo af te voeren. Vijvers kunnen zo worden ontworpen dat ze de afvoer van alle stormen onder controle houden door het oppervlaktewater op te slaan en langzaam af te voeren zodra het overstromingsgevaar is geweken. Het afvloeiende water van elke regenbui wordt in het bekken vastgehouden en behandeld. De retentietijd en het stilstaande water bevorderen de verwijdering van verontreinigende stoffen door sedimentatie, terwijl de aquatische vegetatie en biologische opnamemechanismen voor extra behandeling zorgen. Retentievijvers hebben een goede capaciteit om stedelijke verontreinigende stoffen te verwijderen en de kwaliteit van het afvloeiende water te verbeteren.
De vijvers moeten de volgende zones bevatten:
- een sedimentvoorbassin of een andere vorm van stroomopwaarts voorbehandelingssysteem (d.w.z. als onderdeel van een stroomopwaartse beheertrein van duurzame drainagecomponenten)
- een permanente poel die het hele jaar nat blijft en de belangrijkste behandelingszone is
- een tijdelijk opslagvolume voor overstromingsdemping, gecreëerd door aangelegde oevers naar de permanente poel
- een ondiepe zone of aquatische bank die een ondiep gebied is langs de rand van de permanente poel om wetlandbeplanting te ondersteunen, die voordelen biedt op het gebied van ecologie, belevingswaarde en veiligheid.
Bij het ontwerp van de vijver moet ook rekening worden gehouden met een noodoverlaat voor een veilige overloop wanneer de opslagcapaciteit wordt overschreden, onderhoudstoegankelijkheid, een veiligheidsbank en een passende landschapsaanleg.
Goed ontworpen en onderhouden vijvers kunnen een esthetische, recreatieve en ecologische bijdrage leveren aan het stadslandschap, vooral als onderdeel van openbare open ruimten. Vijvers zijn zo ontworpen dat ze langs de oever een opkomende en ondergedoken aquatische vegetatie ondersteunen. Zij kunnen op doeltreffende wijze in parken worden geïntegreerd door middel van een goed landschapsontwerp.
(Vijvers die in de eerste plaats worden aangelegd ten behoeve van in het wild levende dieren, of voor andere doeleinden dan het beheer van afspoeling, kunnen ook worden geclassificeerd als maatregel N1).