Ranking 2Pac’s Albums: voor deze lijst zal ik de vijf soloalbums van 2Pac rangschikken, de vijf albums die tijdens zijn leven zijn voltooid. Onthoud dat dit slechts een persoonlijke mening is, gebaseerd op mijn eigen voorkeuren en ideeën. Er is altijd veel emotie en boosheid als er een ranglijst van iets is en 2Pac is erbij betrokken – zo veel mensen willen hem altijd op de #1 plek, wat het criterium ook is. Nou, vijf 2Pac albums kunnen niet allemaal nummer één zijn, dus sommigen van jullie zullen teleurgesteld zijn. Wees gewoon niet boos – weet dat jouw mening net zoveel telt als de mijne.
Veel mensen worden boos als ze kritiek horen op 2Pac, of als de vermeende gaafheid van zijn albums ook maar in twijfel wordt getrokken. Het idoliseren van 2Pac heeft bijna religieuze vormen aangenomen bij veel Hip Hop fans. Ik heb niets dan liefde en respect voor 2Pac en zijn muziek, maar het ergert me mateloos dat wanneer GOAT rappers of Hip Hop albums worden besproken, er zoveel mensen zijn die automatisch zullen zeggen: “2Pac” en “2Pac’s albums”. Mijn stelling is dat deze mensen meestal gewoon casual Hip Hop luisteraars zijn (niets mis mee, trouwens!), en gewoon niet genoeg andere rappers en Hip Hop albums kennen om echt een gefundeerd oordeel te kunnen vellen over welke rapper of welk album de GOAT status verdient.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat 2Pac’s grootheid vooral te maken heeft met hem als persoon – zijn krachtige charisma, zijn boodschap, en hoe hij in staat was om die boodschap en zijn emotie te relateren. Hij was groot voor zijn dood, maar werd iconisch door wanneer en hoe hij stierf. Hij was nooit de beste emcee volgens de meeste criteria – hij was niet de meest technische rapper, niet de meest creatieve als het gaat om rijmschema’s, meerlettergrepig rijmen, of het gebruik van creatieve metaforen & similes. Als het gaat om de inhoud en de kracht van de stem en emotie hij DOES rang er met de beste van hen. Maar de pavloviaanse reactie dat 2Pac de absolute GOAT emcee is ongeacht wat is gewoon te gemakkelijk.
Er zijn weinig – als er al zijn – Hip Hop artiesten die kunnen bogen op zoveel klassieke nummers als 2Pac kan, maar zijn albums: is er een echt loepzuivere klassieker onder hen? Ik denk het niet, niet zoals Nas’ Illmatic, Public Enemy’s Nation Of Millions, of Tribe’s Low End Theory. Dat gezegd hebbende, denk ik dat een van 2Pac’s albums heel dicht in de buurt komt, zoals je zult zien.
Niet in aanmerking genomen voor deze rangschikking zijn zijn Thug Life groepsalbum, noch al zijn postume releases. R U Still Down? was een redelijk goed album, maar de meeste van de rest van 2Pac’s postuum uitgebrachte werk had op de snijvloer moeten blijven waar 2Pac het achterliet. Goed of slecht, de postuum uitgebrachte albums zijn uiteraard allemaal uitgebracht zonder medeweten of toestemming van 2Pac, dus we kunnen niet weten of hij zou hebben goedgekeurd dat al dat materiaal werd verkocht (in de meeste gevallen hoogstwaarschijnlijk niet). Daarom beschouw ik ze niet als ‘echte’ 2Pac-albums en laat ik ze buiten beschouwing voor deze lijst.
Laten we er eens over beginnen – en onthoud: als je het er niet mee eens bent, word dan niet boos, maar deel je mening in de comments!
2Pacalypse Now (1991)
Nadat de Oakland-crew Digital Underground hem opnam, luidde dit debuutalbum de komst van een groot nieuw talent in. Het is waar dat 2Pac’s flow en stem nog niet volledig ontwikkeld zijn en de beats op 2Pacalyps Now zijn niet allemaal even geweldig – maar de tekstuele inhoud van het album is uitstekend.
2Pac is duidelijk nog zoekende naar zijn stijl, maar presenteert zichzelf als een getalenteerde en intelligente jonge artiest die zelfverzekerd onderwerpen als armoede, politiegeweld, discriminatie, politiek en het leven op straat aanpakt. Het album is ruw rond de randen, maar inzichtelijk en gevoelig en tegelijkertijd agressief en intens.
“Brenda’s Got A Baby” en “Trapped” zijn de klassieke tracks hier, andere noemenswaardige nummers zijn “Tha Lunatic”, “Part-Time Mutha”, “If My Homie Calls”, “Words of Wisdom” en “Soulja’s Story”. Geweldig debuut. 7/10
Strictly For My N.I.G.G.A.Z. (1993)
Zoals het geval was met 2Pacalyps Now, heeft 2Pac ook op zijn tweede album Strictly For My N.I.G.G.A.Z. heeft 2Pac zijn stijl nog steeds niet gevonden – maar 2Pac’s ruwe talent en krachtige charisma komen hier nog duidelijker naar voren dan op zijn debuut, waardoor dit album de perfecte opstap is naar zijn echte break-out album Me Against The World.
Strictly For My N.I.G.G.A.Z. heeft een rauw, soms een beetje ongepolijst, underground gevoel en is minder consistent qua productie dan zijn volgende albums zouden zijn – maar het is hoe dan ook een belangrijk album, al was het maar omdat het de wereld een icoon in wording liet zien.
De prachtige ode aan vrouwen “Keep Ya Head Up”, het emotionele lied over een afwezige vader “Papa’z Song” en cuts als “Holler If Ya Hear Me”, “Souljah’s Revenge”, “I Get Around” (met Digital Underground), “Last Wordz” (met Ice Cube en Ice-T) zijn slechts enkele van de hoogtepunten, cuts die instrumenteel waren in het zetten van 2Pac op zijn pad naar de veelzijdige, emotionele, en charismatische legende die hij zou worden. 7.5/10
The Don Killuminati The Seven Day Theory (1996)
Uitgebracht slechts een paar maanden na de moord op 2Pac (en het laatste album dat tijdens zijn leven werd voltooid), The Don Killuminati The Seven Day Theory bleek extreem profetisch te zijn met zoveel verwijzingen naar (zijn eigen) dood dat het ijzingwekkend is. Het album bevat enkele van de beste instrumentals waar Pac ooit mee heeft kunnen werken en tekstueel is 2Pac op zijn hardst, maar emotioneel en poëtisch best. Te veel optredens van The Outlawz en anderen, en een paar vullers verhinderen een hogere ranking – maar door 2Pac’s iconische status is dit toch een klassiek album. 8/10
2Pac – All Eyez On Me (1996)
Nu zullen sommigen van jullie helemaal van streek raken. Veel mensen zien dit album als 2Pac’s magnum opus en een van de beste, zo niet HET beste, Hip Hop album ooit. Natuurlijk, vanwege het aantal verkochte eenheden en zijn iconische status, is All Eyez On Me een klassieker. Maar is het een foutloos album en verdient het artistiek de status van klassieker?
All Eyez On Me is waarschijnlijk 2Pac’s populairste album, uitgebracht toen hij op het hoogtepunt van zijn roem was (toen hij nog leefde). Het was zeker een bestseller, verkocht meer dan tien miljoen stuks in de VS alleen. Vol met klassieke nummers – zoals “I Ain’t Mad At Cha”, “Ambitionz Az A Ridah”, “Life Goes On”, “California Love”, “Only God Can Judge Me”, “Heartz Of Men” en “Picture Me Rollin'” – en met 2Pac’s kenmerkende mix van “thug-ism” en zijn kwetsbare, bedachtzame kant, is All Eyez On Me zeker een mijlpaal album. Maar is het een klassieker, of zelfs 2Pac’s beste album? Ik zou zeggen van niet.
Een dubbelalbum, All Eyez On Me is gewoon te lang (en een beetje te zwaar op de ‘thug’ kant) voor zijn eigen bestwil, vooral het tweede album bevat een hoop filler tracks. Het album had ook met minder gasten gekund. Net als Biggie’s Life After Death zou het waarschijnlijk beter zijn geweest als de beste 12 tracks als één album waren uitgebracht – wat All Eyez On Me de klassieker aller tijden zou hebben gemaakt die het had kunnen zijn. Zoals het is, is het niet vlekkeloos – maar nog steeds een uitstekend album, en zonder twijfel een van de hoogtepunten uit 2Pac’s epische carrière. 8/10
Me Against The World (1995)
2Pac’s beste album. De opvolger All Eyez On Me mag dan wel het populairdere album zijn, maar Me Against The World is veel samenhangender, evenwichtiger en strakker.
Me Against The World is 2Pac’s derde album en het album waarop hij echt volwassen wordt. Hij is nog niet de all-out thug persona en het album is beter voor. Op dit album is hij in staat om ons alle aspecten van zijn gekwelde wezen te laten zien, beter dan op elk van zijn andere albums. Op dit album vindt hij echt zijn profetische stem, en projecteert hij zijn strijd, verwarring, hoop, bitterheid en woede op een briljante manier.
“Dear Mama” en “So Many Tears” zijn de absolute hoogtepunten, maar in tegenstelling tot zijn andere albums, bevat Me Against The World geen echt zwakke of vuller tracks. “If I Die 2 Nite”, “Heavy In The Game”, “Temptations”, “Death Around The Corner”, “Me Against The World” en de ode aan degenen die eerder kwamen “Old School” zijn allemaal 2Pac bangers, en de rest van de tracklist is ook dope.
Me Against The World is met gemak 2Pac’s beste – een indrukwekkend album, en een klassieker aller tijden. 9.5/10