Preventie is het fundament van de volksgezondheid en de kern van mijn werk als algemeen chirurg. Maar we kunnen geen begin maken met preventie als onze patiënten niet weten wat we hen proberen te vertellen. Daarom is het verbeteren van de gezondheidsvaardigheden van de natie van cruciaal belang voor het creëren van een zorgstelsel dat is gebaseerd op welzijn en preventie.
Stelt u zich eens voor dat u een oudere weduwe bent bij wie onlangs diabetes is vastgesteld. Of een nieuwe ouder wiens kind is geboren met een stofwisselingsstoornis. Of een recente immigrant die ziek is geworden van het werk. Stel je dan voor dat je de woorden “insuline”, “koolhydraten”, “fenylketonurie”, “hypertensie”, “pneumoconiose” of andere medische termen hoort. Deze woorden zijn waarschijnlijk onbegrijpelijk jargon, vooral voor de negen van de tien volwassenen die moeite hebben met het begrijpen van gezondheidsinformatie.1
Als clinici doet het er niet toe wat we zeggen, tenzij onze patiënten in staat zijn om de informatie die we hen geven goed genoeg te begrijpen om deze te gebruiken om goede beslissingen te nemen op het gebied van de gezondheidszorg. Anders hebben we ze niet bereikt, en dat is hetzelfde als wanneer we ze niet zouden behandelen.
Het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services (HHS) definieert gezondheidsgeletterdheid als “de mate waarin personen in staat zijn om basisinformatie over gezondheid en diensten te verkrijgen, te verwerken en te begrijpen die nodig zijn om de juiste gezondheidsbeslissingen te nemen.”2 Individuen met beperkte gezondheidsvaardigheden kunnen moeite hebben met het lezen en begrijpen van voedseletiketten, het invullen van gezondheidsbeoordelingsformulieren, het communiceren van symptomen aan een arts, het meten van medicijnen, het navigeren door het gezondheidszorgsysteem, of het volgen van zelfzorginstructies.
Numerous studies tonen de correlatie aan tussen lage gezondheidsvaardigheden en een slechte gezondheidstoestand. Het gebrek aan gezondheidsvaardigheden leidt tot onderbenutting van preventieve middelen zoals vaccinaties en routinescreenings. Het beïnvloedt het begrip van een patiënt van de instructies van artsen over medicatie die van invloed kunnen zijn op het beheer van chronische aandoeningen zoals diabetes, astma of hoge bloeddruk.3 Onder volwassenen is er een direct verband tussen lage gezondheidsvaardigheden en een slecht begrip van preventieve zorginformatie en toegang tot preventieve zorgdiensten.4
Er is ook een sterke correlatie tussen gezondheidsvaardigheden en gezondheidsongelijkheden. De HHS meldt dat de culturele en taalkundige verschillen tussen patiënten rechtstreeks van invloed zijn op hun gezondheidsvaardigheden, wat op zijn beurt bijdraagt aan een grotere prevalentie van gezondheidsverschillen5 onder oudere volwassenen, raciale/etnische minderheden, recente vluchtelingen en immigranten, personen met een laag inkomen en personen die de Engelse taal niet machtig zijn. En terwijl het bevorderen van gezondheidsvaardigheden een strategie is om ongelijkheden te verminderen, verbetert het ook de levering van patiëntgerichte zorg.6
Gezondheidsvaardigheden zijn net zo belangrijk voor clinici als voor patiënten. Om de kloof tussen de verstrekte medische informatie en de implementatie ervan te overbruggen, hebben we zorgverleners nodig die de taal spreken en de cultuur van hun patiënten begrijpen.
Omdat clinici niet altijd weten welke personen een beperkte gezondheidsvaardigheid hebben, zullen duidelijke communicatiepraktijken en het wegnemen van aan geletterdheid gerelateerde barrières de zorg voor alle patiënten verbeteren. Er zijn hulpmiddelen beschikbaar om eerstelijnszorgverleners te helpen die hun diensten en interacties met patiënten willen herstructureren om de manier waarop zij gezondheidsinformatie aanbieden te verbeteren. Een van die hulpmiddelen is de Health Literacy Universal Precautions Toolkit van het Agency for Healthcare Research and Quality (AHRQ).7 De Toolkit biedt een manier om diensten te beoordelen op gezondheidsgeletterdheid en het bewustzijn van het hele praktijkpersoneel te vergroten.
Het verbeteren van de gezondheidsgeletterdheid van het land vereist een gezamenlijke inspanning. Daarom heeft de HHS samen met meer dan 700 partners uit de openbare en particuliere sector een nationaal actieplan ontwikkeld om de gezondheidsvaardigheden te verbeteren.8 Dit actieplan is bedoeld om organisaties, professionals, beleidsmakers, gemeenschappen, individuen en gezinnen te betrekken bij een samenhangende, multisectorale inspanning om de gezondheidsvaardigheden te verbeteren. Het is gebaseerd op de beginselen dat (1) iedereen recht heeft op gezondheidsinformatie die hem helpt weloverwogen beslissingen te nemen en (2) gezondheidsdiensten moeten worden verleend op een manier die begrijpelijk is en de gezondheid, levensduur en levenskwaliteit ten goede komt. Door de juiste informatie te verstrekken, kunnen we een cultuur van verbeterde gezondheidsvaardigheden bevorderen om de gezondheid van individuen en van alle gemeenschappen te verbeteren.
Als “Amerika’s dokter” wil ik dat we een gezonde en fitte natie worden. Ik wil dat alle Amerikanen lang en gezond leven. Het verbeteren van de gezondheidsvaardigheden kan ons daarbij helpen. Sluit u zich alstublieft bij mij aan als we ernaar streven dat onze natie meer gezondheidsgeletterd wordt.