De term renzuru (連鶴, “samengevoegde kraanvogels”) verwijst naar een origamitechniek waarbij meerdere kraanvogels worden gevouwen van één vel papier (meestal vierkant), waarbij een aantal strategische sneden worden gebruikt om een mozaïek te vormen van half losgemaakte kleinere vierkanten van het oorspronkelijke grote vierkante papier. De resulterende kraanvogels worden aan elkaar vastgemaakt (b.v. aan de punten van de snavels, vleugels of staarten) of aan het uiteinde van het lichaam (b.v. een babykraanvogel die op de rug van zijn moeder zit). De truc is om alle kraanvogels te vouwen zonder de kleine papieren bruggetjes te breken waarmee ze aan elkaar vastzitten of, in sommige gevallen, om effectief extra papier te verbergen.
Typische renzuru-configuraties omvatten een cirkel van vier of meer kraanvogels die aan de vleugelpunten vastzitten. Een van de eenvoudigste vormen, gemaakt van een half vierkant (2×1 rechthoek) halverwege doorgesneden van een van de lange zijden, resulteert in twee kraanvogels die een hele vleugel delen, verticaal geplaatst tussen hun lichamen; kop en staart kunnen in dezelfde of tegengestelde richting wijzen. Dit staat bekend als imoseyama. Indien ze gemaakt zijn van papier dat aan beide zijden verschillend gekleurd is, zullen de kraanvogels verschillende kleuren hebben.
Deze origamitechniek werd voor het eerst geïllustreerd in een van de oudst bekende origamiboeken, de Hiden Senbazuru Orikata (1797). (Bijgewerkte diagrammen uit dit vroege werk zijn te vinden in een huidig boek van de Japanse origami auteur Kunihiko Kasahara.)