Muskusrat vs Nutria: Wat is het verschil?

Als u ergens in de buurt van uw huis of in uw buurt een muskusrat of een nutria ziet, moet u zich zorgen maken. Zowel muskusratten als moerratten zijn semi-aquatische knaagdieren die een grote bedreiging vormen voor uw eigendommen. Maar kunt u de twee echt van elkaar onderscheiden? Ze lijken allebei erg op elkaar en kunnen vaak met elkaar worden verward.

Als u ooit zo’n dier tegenkomt, hoe weet u dan of het een muskusrat of een nutria is? Lees verder om alles te weten te komen wat u moet weten om onderscheid te kunnen maken tussen muskusrat en nutria.

Wat is nu het verschil tussen muskusrat en nutria? Hoewel muskusratten en nutria’s beide semi-aquatische knaagdieren zijn, zijn er veel verschillen tussen de twee. Het gewicht van de muskusrat is half zo groot als dat van de nutria. De pels van de muskusrat is kort, dubbel bedekt en dicht om hem te helpen overleven in een kouder klimaat. De pels van Nutria’s is weliswaar tweelagig, maar niet ontworpen om de strenge winter te doorstaan.

Want muskusratten hebben een dunne, geschubde staart die aan de zijkanten is afgeplat, terwijl de staart van de nutria dik, rond en bedekt met grof haar is. Muskusratten paren volgens hun voortplantingsseizoen, maar Nutria’s zijn niet-seizoensgebonden fokkers.

De baby van Nutria’s wordt volgroeid geboren, terwijl baby muskusratten er zes maanden over doen om volgroeid te worden. Muskusratten kiezen hun leefgebied op basis van de beschikbaarheid van zoet water, terwijl voor Nutria’s de overvloed aan vegetatie van het grootste belang is.

Verschillen tussen Muskusrat en Nutria

Hoewel Muskusratten inheems zijn in Noord-Amerika, zijn ze nu ook geïntroduceerd in delen van Europa, Zuid-Amerika, en Azië. De meeste mensen verwijzen naar muskusratten als “ratten” vanwege de algemeen zichtbare gelijkenissen tussen de twee. Het zijn echter geen leden van het geslacht “rattus”, maar van “ondatra”.

Van de ongeveer 140 verschillende knaagdiersoorten van de onderfamilie Arvicolinae, waaronder de Lemmings en de Woelmuizen, zijn de muskusratten veruit de grootste knaagdieren.

Nootria’s, ook wel Coypu’s genoemd, behoren tot de familie van de stekelratten, de “echimyidae”.

Deze knaagdieren komen oorspronkelijk uit de gematigde en subtropische streken van Zuid-Amerika. Door de bonthandel hebben boeren en handelaren de horizon van de Nutria echter uitgebreid tot Noord-Amerika, Afrika, Azië en Europa. De mens beschouwt de Nutria als een invasieve soort vanwege hun voor hen problematische, destructieve levenswijze.

Hoewel de Muskusrat en de Nutria uiterlijk op elkaar lijken, verschillen ze in de meeste opzichten toch van elkaar. Hieronder volgt een tabel die het verschil tussen hun afstamming aangeeft en enkele van hun fysieke kenmerken aanstipt

Nu gaan we het eens uitgebreid hebben over de onderscheidende factoren tussen Muskusrat en Nutria.

Hoe werden ze genoemd?

Wist u dat muskusratten oorspronkelijk “muskusbevers” werden genoemd? Hun naam valt uiteen in twee termen, “muskus” en “bever”. De “muskus” in hun naam verwijst naar de muskusachtige geur die ze gebruiken om hun territorium af te bakenen, terwijl ze “bever” werden genoemd vanwege hun afgeplatte staart die op bevers lijkt.

Op een later tijdstip vonden mensen echter meer overeenkomsten tussen hen en ratten dan bevers, en daarom begonnen ze Muskusratten te heten.

De Spaanse term “nutria” kan in het Engels worden vertaald met “otter”. Nutria’s zijn dus zo genoemd vanwege hun gelijkenis met otters. Maar om verwarring te voorkomen in landen waar Spaans wordt gesproken, worden Nutria’s ook wel Coypus genoemd.

Uiterlijk

De pels van muskusratten mag dan kort zijn, maar hij is wel dicht. De kleur van hun vacht varieert van donkerbruin tot zwart, terwijl de binnenzijde van hun lichaam lichter van kleur is. Interessant aan de vacht van muskusratten is ook dat hij een dubbele laag heeft om ze tegen koud water te beschermen.

Als een muskusrat ouder wordt, begint zijn vacht gedeeltelijk grijs te worden. Ook muskusratten hebben een vacht die uit twee lagen bestaat, met een grove buitenlaag en een zachte ondervacht. Terwijl hun buitenvacht geelachtig tot roodachtig bruin is, is de ondervacht grijs van kleur. De pels van Nutria’s kan zich echter minder goed aanpassen aan koudere klimaten dan die van muskusratten.

Wel hebben muskusratten half-gestreepte achterpoten, maar de achterpoten van Nutria’s zijn volledig gesteven. Nutria’s hebben ook een witte vlek op hun snuit en snijtanden in een heldere oranjekleur die Muskusratten niet hebben.

Net als de walvissen is het lichaam van Muskusratten ook minder gevoelig voor de opbouw van kooldioxide dan dat van de andere zoogdieren. Daarom kunnen ze ongeveer 15 minuten onder water zwemmen voordat ze weer op adem komen. Muskusratten kunnen ook hun oren sluiten tijdens het zwemmen, terwijl Nutria’s dat niet kunnen.

De totale afmeting van een muskusrat van gemiddelde grootte is ongeveer een voet, dat is de helft van de Nutria. Het lichaam van een Nutria is ongeveer een meter lang, waarvan de staart de helft in beslag neemt. Als je de twee naast elkaar kunt zetten, zul je zien dat de muskusrat slechts tot de staart van de Nutria meet.

Wat hun gewicht betreft, weegt de Nutria minstens twee keer zoveel als een muskusrat van gemiddelde grootte. Terwijl muskusratten meestal een gewicht van 5 pond bereiken, kan een volgroeide Nutria wel 10-15 pond wegen.

Muskusratten hebben een dunne staart die aan de zijkanten verticaal is afgeplat. In plaats van haar is hun staart bedekt met schubben. De staart komt van pas als ze zwemmen; hij beweegt in een snelle, serpentine-achtige beweging, waardoor ze in het water vooruit worden geduwd.

Als muskusratten op het land lopen, sleept hun staart zich achter hen aan, een spoor achterlatend dat uniek en dus gemakkelijk herkenbaar is. De staart van de Nutria daarentegen is dik, rond, en bedekt met grof haar. Hij speelt geen rol bij het zwemmen.

Hoewel de mannelijke en de vrouwelijke muskusratten ongeveer even groot zijn, zijn bij Nutria’s de mannetjes altijd groter dan de vrouwtjes.

Gedrag

Hoewel muskusratten geen eenlingen zijn, zijn ze zeer territoriaal. Ze leven meestal in een grote familie binnen een vooraf bepaald, definitief territorium.

Als de muskusratten merken dat hun groep overbevolkt raakt, kunnen de vrouwelijke muskusratten zelfs hun eigen nakomelingen eruit schoppen, die dan een andere groep zoeken of stichten. Zelfs als muskusratten kannibalistische neigingen hebben, gaan ze niet uit elkaar.

Nootratten zijn ook sociale knaagdieren, maar de structuur van hun groepen is anders dan die van muskusratten. Terwijl er een willekeurig aantal mannetjes en vrouwtjes in de groep van een muskusrat kunnen zitten, kan de kring van Nutria’s slechts uit één enkel mannetje bestaan; de rest van de groepsleden zijn ofwel allemaal vrouwtjes of hun nakomelingen.

Zoals muskusratten overdag actief zijn, hebben Nutria’s nachtelijke neigingen en zijn ze ’s nachts het meest actief. Ze brengen hun nachten door met zwemmen, verzorgen en eten.

Fokkerij

Terwijl Nutria’s niet-seizoensgebonden broeders zijn, hebben de Muskusratten een specifiek broedseizoen. Hun voortplanting vindt meestal plaats tussen maart en augustus. Muskusratten paren terwijl ze gedeeltelijk ondergedompeld zijn in het water. De draagtijd van muskusratten (ongeveer 28 dagen) is ongeveer vier keer korter dan die van nutria’s (tussen 120 en 140 dagen).

Nakomelingen

Wanneer muskusratbaby’s worden geboren, zijn ze volledig haarloos, blind, en wegen ze slechts ongeveer 20 gram. Deze kleine knaagdieren doen er zes maanden over om volwassen te worden.

In een kouder klimaat kan het rijpingsproces wel een jaar duren. Anderzijds baren Nutrias baby’s die pre-sociaal zijn. Ze zijn behaard en kunnen hun ogen openen vanaf het moment van hun geboorte, en hebben slechts een paar uur nodig om te beginnen met het eten van normaal voedsel als hun ouders.

Een baby Nutria blijft bij zijn moeder voor maximaal ongeveer acht weken, waarna hij volledig volwassen is en de groep alleen verlaat.

Communicatie

Het gezichtsvermogen van Nutria’s is beperkt. Hoewel weinig bekend is over hoe ze met elkaar communiceren, wordt aangenomen dat ze waarschijnlijk chemische, tactiele en auditieve kanalen gebruiken om de klus te klaren.

De muskusratten daarentegen gebruiken hun muskus dominant voor communicatie. De muskus van muskusratten is een olieachtige, vloeibare substantie die wordt afgescheiden uit een klier bij hun anus en die een unieke geur heeft.

De muskusmuskus wordt door de muskusratten gebruikt als een chemische boodschap om de identiteit van een bewoner te achterhalen of de seksuele conditie van de muskusrat die het heeft afgescheiden. Dit betekent echter niet dat muskusratten niet tactiel zijn.

Ze zouden elkaar zoenen en verzorgen. Muskusratten hebben ook de neiging te janken en af en toe te tsjirpen, wat ook als communicatiemiddel zou kunnen worden gebruikt. Bij gevaar slaan muskusratten met hun staart op de grond om de anderen te waarschuwen.

Dieet

Een van de grote verschillen tussen muskusratten en nutria’s is het soort voedsel dat ze eten. Terwijl de muskusrat een omnivoor knaagdier is, is de nutria een pure herbivoor.

Hoewel muskusratten geen herbivoor zijn, zijn hun voedingsgewoonten voornamelijk plantaardig. Zolang ze planten als waterlelies, varens, kattenstaarten, fonteinkruiden, enz. in hun omgeving kunnen vinden, zijn ze heel tevreden. Als er echter een tekort is aan planten in hun omgeving, kunnen ze zich ook voeden met kikkers, slakken, schelpdieren, enz.

Nutria’s zijn uitgebreide eters en consumeren dagelijks ongeveer ¼e van hun lichaamsgewicht. Ze hebben de typische neiging om zowel bovengrondse stengels van een plant te eten als door de grond te graven om de wortels en wortelstokken te eten.

Het gebied waar ze zich voeden staat bekend als “eat-outs”. Deze “eat-outs” verstoren de leefomgeving van zowel dieren als mensen die in bepaalde gebieden leven. Nutrias voeden zich af en toe ook met drijvende boomstammen als ze die kunnen vinden. Rijst- en suikerrietplanten zijn een favoriet van Nutria’s.

Habitat

Beiden Muskusratten en Nutria’s prefereren zoet water boven zout water. Hun keuze van woonplaatsen is echter gebaseerd op verschillende factoren. Muskusratten leven het liefst in een gebied waar veel water staat (minstens 4 tot 6 centimeter) en waar het waterpeil constant blijft.

Hoewel ze in moerassen, vijvers en meren kunnen leven, is hun ideale locatie moerassen. Ze maken holen aan de oevers waarin ze leven. Deze holen bestaan uit een mengsel van modder en planten en hebben een ondergrondse ingang.

Nutrias kiezen hun habitat in overeenstemming met de beschikbaarheid van vegetatie op de oevers. Ze worden vooral aangetroffen in meerranden, langzame beken en moerassen. Nutrias graven hun huizen bij voorkeur in sloten bij rivieroevers, die ze bedekken met gebladerte.

Gevaar voor menselijke eigendommen

Zowel muskusratten als Nutrias staan erom bekend dat ze de mens ernstige problemen bezorgen. Beide knaagdieren staan bekend om het eten van graan vlak voor het oogstseizoen. Dit is echter het minste van de problemen die ze veroorzaken. Ze hebben de neiging om hun huizen te maken in de buurt van de dijken, wat uiteindelijk leidt tot de vernietiging van de structuur.

Nutrias vormen een andere bedreiging voor de wetlands. Ze hebben een groot dieet en voeden zich met de vegetatie van zowel boven als beneden. In de winter zijn ze nog destructiever, omdat er dan geen vegetatie boven de grond is. Wetlands worden beschouwd als essentiële economische en ecologische hulpbronnen.

Daarom probeert men in verschillende delen van de wereld de populatie van deze knaagdieren onder controle te krijgen. In veel staten/landen vallen ze onder de categorie ongedierte.

Bodemlijn: Nutria vs Muskusrat

Het is gemakkelijk om op het eerste gezicht verward te raken tussen Muskusratten en Nutria’s: deze beide knaagdieren kunnen op elkaar lijken, tenzij ze van dichtbij worden bekeken. Als je echter wilt weten hoe ze van elkaar verschillen, kun je het beste beter kijken en hun voedings-, nest-, en gedragspatronen begrijpen.

Muskusschildpad als huisdier

Beavers vs Muskusratten