Ik ben opgegroeid met de aangeleerde overtuiging dat een vrouw nooit het initiatief zou moeten nemen in een relatie en dat de man degene zou moeten zijn die naar voren treedt, de leiding neemt en een leider is als het aankomt op het bespreken van alles wat ook maar enigszins met relaties te maken heeft.
Er zijn genoeg verschillende opvattingen en meningen als het aankomt op wie het initiatief zou moeten nemen in een relatie, en verschillende dingen werken voor verschillende stellen. Maar ik denk dat we soms, in onze pogingen om “christelijke dating” uit te zoeken, onszelf vastpinnen op regels die God ons nooit heeft opgelegd – in plaats daarvan, op regels die we onszelf opleggen.
Ik geloofde vroeger dat ik een man wilde die “de leiding zou nemen” en die de leiding zou nemen over onze relatie, ons geestelijk leven en zo ongeveer de richting van onze hele relatie en ons huwelijk. In mijn zoektocht naar wat de christelijke cultuur een “leider” noemde, interpreteerde ik de definitie van dat woord verkeerd, alsof het vertaald werd als “baas”
Daarmee ging ik afspraakjes aan met de overtuiging dat de man altijd moest leiden en ik gewoon moest volgen. Als een man me interesse toonde, begon ik meestal mee te volgen, zelfs als we niet duidelijk hadden gecommuniceerd over de aard van de relatie. Dit betekende dat ik vaak volgde naar gekwetstheid, gebrokenheid en verwarring. Mijn voornemen om gewoon te volgen leidde tot liefdesverdriet, gemengde boodschappen en pijn.
De verantwoordelijkheid om te leiden
Ik spreek zoveel vrouwen die maanden, of zelfs jaren, doorbrengen in “pseudo-relaties” met een man die eigenlijk geen motief heeft om hen te achtervolgen – nooit eens vragen stellend, uitdagend of op zoek naar de motieven achter deze relatie.
Het kostte me een tijdje (en een paar nodeloze wonden) om te beseffen dat God nooit bedoeld had dat ik een blinde volger zou zijn, maar dat Hij bedoeld had dat ik een leider zou zijn – zoals Hij voor ons allemaal als gelovigen bedoeld heeft. Naarmate ik groeide en volwassener werd, realiseerde ik me dat als het op relaties aankomt, ik de persoon ben die het meest verantwoordelijk is voor mijn relaties tegenover God. Ik heb de verantwoordelijkheid om mezelf naar een gezonde plaats te leiden en mijn leven in gezonde relaties te leiden die God eren en verheerlijken.
De verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gezondheid en de gezondheid van je relaties betekent niet noodzakelijkerwijs dat je de leiding neemt over alles of dat je de mogelijkheid van je partner ontkent om de “geestelijke leider” te zijn. Het kan ook betekenen dat je bereid bent om een gesprek aan te gaan over waar de relatie heen gaat, of dat je beseft dat “spiritueel leiderschap” er anders uit kan zien dan we vaak denken.
Zich aan elkaar overgeven
Ik ben nu getrouwd, met een ongelooflijke man. Mijn huwelijk is niet wat ik me had voorgesteld toen ik begin twintig was, want ik ben niet getrouwd met een man die “de leiding neemt”. We hebben een relatie waarin we allebei een gelijk aandeel hebben: elkaar uitdagen, elkaar corrigeren, elkaar scherpen, elkaar bemoedigen en “aan elkaar onderwerpen” en elkaar dichter bij Jezus brengen.
Maar ik ben in alle opzichten getrouwd met een “leider”: een man die het goede voorbeeld geeft en liefheeft op een manier die overstroomt van Gods Geest.
Door onze hele relatie heen hebben we allebei onze gevoelens met elkaar gedeeld. Ik herinner me dat ik het initiatief nam tot het eerste gesprek over onze relatie, en hij volgde met woorden en vervolgens met daden. Hij zou je vertellen dat hij het gesprek “initieerde” door de daden van loyaliteit, interesse en genegenheid te tonen die uiteindelijk zo’n gesprek rechtvaardigden.
Maar het maakte niet uit wie het gesprek “initieerde”, één ding was altijd waar: We hielden de communicatie de hele tijd open, en dat is echt belangrijk als het gaat om dating.
Het is OK om het initiatief te nemen
Dus tegen iedereen die zich afvraagt of het OK is voor een vrouw om het initiatief te nemen in een relatie, zeg ik simpelweg “waarom niet?” en vraag haar dan om het volgende te overwegen:
1. Je hebt gebeden over deze relatie en voelt de leiding van de Heer.
2. Je ziet veel gezonde dingen in de persoon in wie je geïnteresseerd bent, en er is niets aan deze relatie waarin je compromissen sluit.
3. Je hebt belangstelling gevoeld van hun kant naar jou toe. Ze hebben loyaliteit, wederkerigheid en toewijding getoond en hebben je gedurende jullie vriendschap prioriteit gegeven. Relaties gaan altijd over geven en nemen, dus als je hebt gegeven en gegeven zonder te ontvangen, stop en vraag jezelf af waarom. Net zoveel als je deze dingen geeft, ben je het waard om ze te ontvangen!
4. Je vindt het prima om “nee” als antwoord te krijgen, want dat is altijd een grote mogelijkheid. En als je nee zegt, vind je het ook prima om het daarna te laten rusten in plaats van excuses te verzinnen om er over twee maanden weer over te beginnen “gewoon om te zien hoe hij er nu voor staat”. Laat het hem weten, en dan met alle middelen, laat het gaan.
5. Je begrijpt dat hoe je handelt, reageert en interactie door dating is zeer indicatief voor hoe je zal handelen, reageren en interactie in het huwelijk. Dus doe het op een manier die het soort communicatie weerspiegelt dat je wilt aangaan voor de rest van je leven. Wat je ziet in je dating interacties zal altijd overdragen in je huwelijk (Dus wees niet het soort vrouw die alles doet om de relatie zelf gaande te houden).
6. En als laatste, als je van plan bent om een gesprek te initiëren, kun je maar beter een reactie verwachten. Ik zeg altijd dat het niet uitmaakt wie de relatie begint met het eerste woord, maar het maakt wel uit dat beide mensen vanaf dat punt de relatie voortzetten door hun acties, gevoelens en woorden, zodat je niet wegzakt in het patroon van een eenzijdige relatie. Relaties hebben altijd twee nodig.
Give and Take
Over en voorbij wie het initiatief neemt, is het belangrijk om te erkennen dat een gezonde relatie altijd bestaat uit geven en nemen. Eenzijdige relaties gaan altijd gepaard met pijn, onzekerheden en spijt. Of je nu man of vrouw bent, streef naar een relatie waarin je in alle opzichten een gelijkwaardige partner bent. Gelijk geliefd, gelijk gewaardeerd en gelijk gerespecteerd. Streef naar een relatie waarin je zowel geeft als ontvangt. Streef naar een relatie waarin beide partijen zich geliefd, bemoedigd en gehoord voelen. Jezus zou het niet anders willen.