Micro-economie

Micro vs. Macro

Het moge inmiddels duidelijk zijn dat economie een heleboel terreinen bestrijkt. Dat terrein kan in twee delen worden verdeeld: micro-economie richt zich op de acties van individuele actoren binnen de economie, zoals huishoudens, werknemers en bedrijven; macro-economie kijkt naar de economie als geheel. Zij richt zich op brede vraagstukken zoals groei, werkloosheid, inflatie en handelsbalans. Micro-economie en macro-economie zijn geen afzonderlijke vakken, maar veeleer complementaire perspectieven op het algemene onderwerp van de economie.

Om te begrijpen waarom zowel het micro-economische als het macro-economische perspectief nuttig zijn, kun je denken aan het probleem van het bestuderen van een biologisch ecosysteem zoals een meer. Iemand die het meer gaat bestuderen, kan zich richten op specifieke onderwerpen: bepaalde soorten algen of planten, de kenmerken van bepaalde vissen of slakken, of de bomen rond het meer. Een ander kan een totaalvisie hanteren en in plaats daarvan het hele ecosysteem van het meer van boven tot onder bekijken: wat eet wat, hoe blijft het systeem in evenwicht, en welke milieustress beïnvloedt dit evenwicht. Beide benaderingen zijn nuttig, en beide onderzoekers bestuderen hetzelfde meer, maar de gezichtspunten zijn verschillend. Op een vergelijkbare manier bestuderen zowel micro-economie als macro-economie dezelfde economie, maar elk met een ander uitgangspunt, perspectief en focus.

Figuur 1. Macro-economen kijken naar het grotere ecosysteem in deze afbeelding, terwijl een micro-econoom zich richt op specifieke kenmerken.

Of je nu naar meren kijkt of naar economie, de micro- en macro-inzichten moeten elkaar verlichten. Bij het bestuderen van een meer helpen de “micro”-inzichten over bepaalde planten en dieren ons om de totale voedselketen te begrijpen, terwijl de “macro”-inzichten over de totale voedselketen helpen om de omgeving waarin de afzonderlijke planten en dieren leven te verklaren.

In de economie worden de microbeslissingen van afzonderlijke bedrijven beïnvloed door de gezondheid van de macro-economie – bedrijven zullen bijvoorbeeld eerder geneigd zijn werknemers in dienst te nemen als de totale economie groeit. De prestaties van de macro-economie zijn uiteindelijk weer afhankelijk van de micro-economische beslissingen van individuele huishoudens en bedrijven.

Micro-economie

Wat bepaalt hoe huishoudens en individuen hun budget besteden? Welke combinatie van goederen en diensten past het best bij hun behoeften en wensen, gegeven het budget dat zij te besteden hebben? Hoe beslissen mensen of ze gaan werken, en zo ja, of ze voltijds of deeltijds gaan werken? Hoe beslissen mensen hoeveel ze moeten sparen voor de toekomst, of dat ze moeten lenen om meer uit te geven dan ze nu kunnen?

Wat bepaalt welke producten, en hoeveel van elk, een bedrijf zal produceren en verkopen? Wat bepaalt welke prijzen een bedrijf zal vragen? Wat bepaalt hoe een bedrijf zijn producten zal produceren? Wat bepaalt hoeveel werknemers een bedrijf in dienst neemt? Hoe zal een bedrijf zijn bedrijf financieren? Wanneer zal een bedrijf beslissen om uit te breiden, in te krimpen, of zelfs te sluiten? In het micro-economische deel van deze tekst zullen we leren over de theorie van het consumentengedrag en de theorie van de onderneming.

Macro-economie

Wat bepaalt het niveau van de economische activiteit in een samenleving of natie – dat wil zeggen, hoeveel goederen en diensten produceert het eigenlijk? Wat bepaalt hoeveel banen er in een economie beschikbaar zijn? Wat bepaalt de levensstandaard van een natie? Waardoor versnelt of vertraagt de economie? Waardoor nemen bedrijven meer werknemers aan of ontslaan zij hen? En tenslotte, wat zorgt ervoor dat de economie op de lange termijn groeit?

De macro-economische gezondheid van een economie kan worden beoordeeld aan de hand van een aantal normen of doelstellingen. De belangrijkste macro-economische doelen zijn de volgende:

• Groei van de levensstandaard
• Lage werkloosheid
• Lage inflatie

Macro-economisch beleid streeft deze doelen na door middel van monetair beleid en fiscaal beleid:

• Monetair beleid, dat betrekking heeft op beleid dat van invloed is op bankleningen, rentetarieven en financiële kapitaalmarkten, wordt gevoerd door de centrale bank van een land. Voor de Verenigde Staten is dit de Federal Reserve.
• Het fiscaal beleid, dat betrekking heeft op overheidsuitgaven en belastingen, wordt bepaald door het wetgevend orgaan van een land. Voor de Verenigde Staten is dit het Congres en de uitvoerende macht, die de federale begroting vaststelt.

Om de verschillen tussen deze beleidsterreinen duidelijk te houden, moet u bedenken dat de term monetair betrekking heeft op geld, en de term fiscaal op overheidsinkomsten of belastingen.

Dit zijn de belangrijkste instrumenten waarmee de overheid kan werken. Amerikanen hebben de neiging te verwachten dat de overheid alle economische problemen die we tegenkomen kan oplossen, maar in hoeverre is die verwachting realistisch? Dit zijn slechts enkele van de kwesties die later in deze cursus aan de orde zullen komen.