Meltdowns

De meltdown is een van de manieren waarop autisten het algemene aanpassingssyndroom ervaren, dat is de normale manier van het menselijk lichaam om weerstand te bieden aan schadelijke of ogenschijnlijk schadelijke stressoren in de omgeving.

Neurotypische en autistische mensen hebben dezelfde fundamentele reactie op stressoren. Wanneer mensen iets als schadelijk herkennen, worden ze gealarmeerd. Hun hersenen en lichaam scheiden combinaties van chemische stoffen af die mensen doorgaans als emoties herkennen. Die emoties zetten mensen aan tot actie om de bedreiging het hoofd te bieden. Worden deze emoties genegeerd, dan bouwen ze zich op tot ze de persoon die ze ervaart aanzetten tot vechten of vluchten voor de dreiging.

Sommige autistische mensen melden dat ze dingen te veel voelen, maar dat ze moeite hebben om die emoties te uiten op een manier die anderen kunnen begrijpen. Volgens psychologen kunnen autisten ook moeite hebben hun eigen gevoelens te herkennen, en beseffen ze misschien niet dat een sterke emotie zoals woede zich in hen opbouwt. Die gevoelens kunnen zich ophopen tot ze een uitbarsting veroorzaken.

Meltdowns en sensorische verwerking

Als de meltdowns van uw kind zich vaak voordoen in gebieden met veel beweging, geluid, licht, geur of aanraking, dan kan het veroorzaakt worden door sensorische overbelasting. Ergotherapie kan helpen om de tolerantie van sterke zintuiglijke input te verhogen. Mensen met het spectrum hebben vaak moeite met plaatsen als vliegvelden, supermarkten, cafetaria’s, drukke gebieden zoals stations, drukke keukens, schoolbijeenkomsten, enzovoort.

Hoe Meltdowns voelen

Autistisch schrijfster Cynthia Kim beschrijft meltdowns in detail in haar artikel “Anatomy of a Meltdown.” Ouders kunnen baat hebben bij het lezen van dit artikel.

Meltdowns kunnen worden uitgelokt door angst, woede, frustratie, overbelasting, stress, of angst. De autistische persoon heeft het gevoel dat hij niets meer onder controle heeft, en kan in tranen uitbarsten, schreeuwen, of zichzelf pijn doen. Meltdowns worden gedreven door psychologische pijn. De autist vindt het niet leuk om in elkaar te smelten, en heeft een hekel aan het maken van een scène, dus met minachting behandelen zal het alleen maar erger maken.

Drie fasen

Auteurs Brenda Smith Myles en Jack Southwick, die Asperger Syndrome and Difficult Moments: Practical Solutions for Tantrums, Rage and Meltdowns gebruikten de uitdrukking “woede cyclus” om te beschrijven wat er gebeurt als een autistische persoon boos wordt. “Woede cyclus” is enigszins een verkeerde benaming, omdat meltdowns kunnen optreden als gevolg van frustratie, stress, overbelasting, of angst.

Myles en Southwick splitsen de “woede cyclus” op in drie stappen, die overeenkomen (hoewel ze dat niet zeggen) met de drie stadia van het algemene aanpassingssyndroom;

• Rumbling: In de buurt kan men zien dat er iets mis is, en op het punt staat te ontploffen. Het kind vertoont een opeenstapeling van emoties met woorden (schreeuwen, onzingeluiden), stereotiep gedrag (friemelen, schommelen), en beweging (ijsberen, rondjes lopen). Dit komt overeen met de alarmfase van het algemene aanpassingssyndroom, waarbij het kind bewust of onbewust een bedreiging herkent, maar nog niet vecht of vlucht.

• Woede: de autistische persoon verliest de controle. Hij kan gaan schreeuwen, huilen, zwaaien of zichzelf slaan. Dit komt overeen met de verzetsfase van het algemene aanpassingssyndroom, waarin het kind actie onderneemt om de dreiging die uitgaat van het antecedent (zoals het afwijkende gedrag van de ouder) te bestrijden.

• Herstel: Na de explosie trekt de autistische persoon zich terug. Hij zoekt misschien tijd voor zichzelf, valt in slaap, probeert te doen alsof er niets is gebeurd of biedt zijn excuses aan. Na een inzinking voelen veel autisten schaamte en schuld omdat ze een scène hebben gemaakt. Dit komt overeen met de uitputtingsfase van het algemene aanpassingssyndroom, waarin het kind niet langer weerstand kan bieden aan de waargenomen bedreiging.

Deze drie fasen komen ook bij volwassenen voor, maar het “rommelen” en de “woede” zijn vaak meer geïnternaliseerd. “

Psychologen zijn geneigd om het aanpassingsgedrag van autisten als puur emotioneel te bestempelen, omdat autisme wordt geassocieerd met een lager IQ als een zogenaamde “ontwikkelingsstoornis”. Volgens psychologen kunnen mensen met het syndroom van Asperger dezelfde symptomen vertonen.

Omgaan met Meltdowns (voor ouders)

• Probeer niet om je kind te laten stoppen met stimmen. Stimmen helpt uw kind om te gaan met pijnlijke zintuiglijke prikkels en zijn/haar emoties onder controle te houden.
• Probeer uw kind niet in bedwang te houden. Omdat het vlucht-of-vlucht instinct van uw kind is geactiveerd, kan het instinctief terugvechten en zichzelf of u mogelijk ernstig letsel toebrengen. Autistische kinderen zijn niet van nature gewelddadig en het is onwaarschijnlijk dat ze anderen kwaad zullen doen als ze de ruimte krijgen die ze nodig hebben.
• Bedenk dat uw kind ook niet van inzinkingen geniet. Ze voelen zich waarschijnlijk diep beschaamd als ze de controle verliezen en ongewenste aandacht trekken.
• Ontdek wat meltdowns triggert en probeer die triggers in de omgeving te minimaliseren. Als triggers niet kunnen worden vermeden, bedenk dan een actieplan om de dag voor iedereen leuk te houden.
• Als uw kind zich bezighoudt met zelfverwondend gedrag, praat dan met hem of haar over wat een minder schadelijke manier van stimuleren zou kunnen zijn. Zo kan het slaan met het hoofd worden vervangen door krachtig schudden met het hoofd, het slaan op muren door een boksbal en het bijten op zichzelf door het bijten op een kauwspeeltje.
• Praat met uw kind over manieren om inzinkingen te voorkomen en te verzachten. Zouden berenknuffels helpen om te kalmeren, of zouden aanrakingen het juist erger maken? Wat zou een goed exit plan zijn als het kind een inzinking voelt aankomen? Door strategieën met uw kind te bespreken, krijgt het het gevoel dat het alles onder controle heeft en leert het ermee om te gaan.
• Stel uw kind gerust dat het geen last of een schande is.

Omgaan met meltdowns (voor mensen met autisme)

• Als een zintuiglijke omgeving overweldigend aanvoelt, probeer het dan niet “uit te zitten”. Dit zal de symptomen verergeren.
• Wijzig je routines om meltdown triggers te vermijden wanneer je kunt. Bijvoorbeeld, als een drukke supermarkt moeilijk te hanteren is, probeer dan ’s morgens vroeg te gaan als het minder druk is.
• Kalmerende stimuli zoals schommelen, ijsberen en met de handen wapperen kunnen helpen een inzinking te voorkomen.
• Verwijder jezelf indien mogelijk uit de situatie en zoek een rustige plek waar je kunt ontspannen. Sommige autisten vinden dat alleen in een kamer zitten en luisteren naar hun favoriete muziek helpt.
• Bespreek van tevoren wat uw behoeften en triggers zijn, zodat de mensen om u heen weten wat ze moeten doen.
• Probeer een handgebaar te maken met vrienden of familieleden om aan te geven dat je een inzinking voelt aankomen.
• Als een inzinking wordt veroorzaakt door zintuiglijke overbelasting, kan het helpen om in een donkere, rustige kamer tot rust te komen.
• Bedenk dat je geen slecht mens bent omdat je inzinkt. Er is niets fundamenteel mis met wie je bent.
• Om je daarna beter te voelen, breng wat rustige tijd door met een speciale interesse (tekenen, bloggen, lezen over katten, enz.)
• Lees Hoe Meltdowns te vermijden en Hoe een kalmerende Down Corner te maken van WikiHow.
• Inzicht in autisme deel drie – hoe om te gaan met een inzinking door autistische striptekenaar Rebecca Burgess.