In het Grieks betekent het woord “Lykoi” “Wolf.” Van een nieuwe, genetisch gemanipuleerde kat, de Lykoi, of “Wolfskat”, wordt gezegd dat hij op een wolf lijkt – of, volgens sommigen, op een weerwolf. Deze katten hebben lange ledematen en ronde, gouden ogen, maar het meest unieke en “wolfachtige” kenmerk is hun haarvacht, of moeten we zeggen, gebrek aan haarvacht. Door wat onderzoekers een “natuurlijk voorkomende genetische mutatie” noemen van de domestic short hair (DSH), is de Lykoi haarloos rond de mond, neus en ogen, terwijl de rest van hun lichaam slechts bedekt is met fragmentarisch, schaars haar zonder ondervacht. Zelfs het haar dat wel groeit, heeft de neiging om af en toe uit te vallen en weer aan te groeien – en niet noodzakelijkerwijs op dezelfde plek.
In 2010 kreeg een Tennessee Sphynx fokker een nestje gedeeltelijk haarloze kittens. Ze dachten dat de kittens een genetische verwantschap hadden met de haarloze Sphynx, maar onderzoek wees uit dat er geen genetisch verband was. Verder onderzoek bracht een zeldzame, “natuurlijk voorkomende mutatie” aan het licht, die alleen voorkomt bij huiskatten. De haarfollikels van deze katten missen de noodzakelijke componenten om haar te laten groeien en in stand te houden. Bovendien ontbreken de haarfollikels op sommige delen van het lichaam volledig. Er schijnt geen ziekteproces mee gemoeid te zijn, en fokkers melden dat deze katten levendig en gezond zijn.
Gedragsmatig zijn Lykoi-katten net als veel andere huiskatten: vriendelijk, aanhankelijk, intelligent, loyaal, en vaak in het bezit van een sterke prooidrift. Sommigen noemen het een kat die zich gedraagt als een hond.
Fokkers in Tennessee (en zes anderen over de hele wereld) zijn druk bezig meer Lykoi katten te fokken door katten met deze genetische mutatie te kruisen met tamme kortharen. Door alleen zwarte DSH katten te gebruiken, lijkt de vacht naar verluidt “meer op die van een wolf”. Een proces dat “uitkruisen” wordt genoemd, of het gebruik van verschillende lijnen van zwarte katten, zou voor een blijvende gezondheid moeten zorgen.
Hoch, controverse omringt het fokken van deze katten. Dierenasiels in het hele land nemen elk jaar 5 tot 7 miljoen dakloze en ongewenste dieren op, en tot 75 procent wordt geëuthanaseerd, voornamelijk door gebrek aan beschikbare huizen. Sommigen vragen zich dus af of het wel verstandig is nog een kattenras te introduceren voor verkoop en show. Uit de statistieken blijkt ook dat zwarte katten (en honden) in asielen langer blijven en vaak het minst worden geadopteerd als gevolg van de stigma’s en overtuigingen over hen. Zwarte katten worden vaak gezien als “eng”, “slecht”, of verbonden met hekserij. Toch wordt de Lykoi gefokt om er “eng” en “weerwolfachtig” uit te zien. Sommigen vragen zich af of het wel zo verstandig is om doelbewust katten te creëren die mensen uiteindelijk zullen gaan vrezen of afstotelijk zullen gaan vinden. Een ander verontrustend feit is dat dieren die er niet aantrekkelijk uitzien voor het publiek, het ook moeilijker hebben om geadopteerd te worden. Afwijkingen, zoals een vreemde vacht (zelfs als ziekte is uitgesloten), zorgen er vaak voor dat mensen verder gaan totdat ze een “schattige” of “mooie” kat vinden.”
Het lot van de Lykoi valt nog te bezien. Op dit moment zijn echter twee van de vijf stappen die nodig zijn voor erkenning in The International Cat Association voltooid, en fokkers hopen dat de Lykoi in 2016 de kampioenschapsstatus zal bereiken.
{{#values}}
{{/values}}