Lumbale verrekking: Een rekletsel aan de ligamenten, pezen en/of spieren van de lage rug. Het rek-incident resulteert in microscopische scheurtjes van verschillende gradatie in deze weefsels. Lumbale verrekking is een van de meest voorkomende oorzaken van lage rugpijn. Het letsel kan ontstaan door overbelasting, verkeerd gebruik of trauma. Het wordt geclassificeerd als “acuut” als het al dagen tot weken aanwezig is. Als de verrekking langer dan 3 maanden duurt, wordt ze als “chronisch” bestempeld.
Lumbale verrekking komt het vaakst voor bij mensen van in de veertig, maar kan op elke leeftijd voorkomen. De aandoening wordt gekenmerkt door plaatselijk ongemak in de lage rug, dat begint na een gebeurtenis die het lumbale weefsel mechanisch heeft belast. De diagnose van lumbale verrekking is gebaseerd op de voorgeschiedenis van het letsel, de plaats van de pijn en de uitsluiting van letsel aan het zenuwstelsel. Röntgenonderzoek is meestal alleen nuttig om botafwijkingen uit te sluiten.
De behandeling van een verrekking van de lendenen bestaat uit rust voor de rug (om nieuw letsel te voorkomen), medicijnen om de pijn en spierkrampen te verlichten, plaatselijke warmtetoepassingen, massage en eventueel (nadat de acute episode is verdwenen) reconditioneringsoefeningen om de lage rug- en buikspieren te versterken. Lange periodes van inactiviteit in bed worden niet langer aangemoedigd omdat deze behandeling het herstel juist kan vertragen. Bij sommige patiënten die geen tekenen van zenuwirritatie vertonen, is gebleken dat manipulatie van de wervelkolom gedurende een periode van maximaal een maand nuttig is. Toekomstig letsel wordt vermeden door het gebruik van rugbeschermingstechnieken tijdens activiteiten en ondersteunende hulpmiddelen thuis of op het werk.
SLIDESHOW
Rugpijn: 16 rugpijnwaarheden en -mythen Zie Diashow