Malcolm

Deze interessante en voorname Schotse achternaam, met niet minder dan acht wapenschilden, en met verschillende opmerkelijke vermeldingen in de “Dictionary of National Biography”, is een verengelsde vorm van het Oud-Gaelische “Mael Coluimb”, later “Maol Chaluim”, toegewijde of sjaveling van (St.) Columba, van “maol”, kaal, getongd, en de persoonsnaam Columb van het Latijnse “Columba”, “Duif”. Columba was een beroemde Ierse abt en missionaris (geboren in Donegal rond 521; gestorven op het eiland Iona, 597), van wie wordt gezegd dat hij rechtstreeks afstamde van Niall of the Nine Hostages, de hoge koning van Ierland uit de 4e eeuw. Na kloosters te hebben gesticht te Derry en Durrow, reisde hij naar Iona in het jaar 563, en stichtte een klooster op het eiland. Columba bekeerde de Noordelijke Picten van Schotland tot het Christendom, en genoot een aanzienlijke cultus op de gehele Britse eilanden. Een Normandische filius (zoon van) Malcolumbe was een van de getuigen van de vroegst bekende Schotse oorkonde, die van koning Duncan aan de monniken van St. Cuthbert in 1094. Vier vroege koningen van Schotland droegen deze persoonlijke naam, en opmerkelijke dragers van de achternaam zijn onder meer: Sir Pulteney Malcolm, admiraal, die onder Nelson diende in de Middellandse Zee, 1804 – 1805. Het wapenschild dat het meest met de naam wordt geassocieerd is een zilveren schild met vijf gouden muletten op een azuurblauwe saltire tussen vier rode afgewiste bokkenkoppen, met als borststuk een zilveren toren. De eerste geregistreerde spelling van de familienaam is die van John Malcum, een bakker in Perth, gedateerd 1545, in het “Protocol Book of Sir Robert Rollok”, tijdens het bewind van Mary, Queen of Scots, 1542 – 1567. Achternamen werden noodzakelijk toen regeringen persoonlijke belastingen invoerden. In Engeland stond dit bekend als de Poll Tax. Door de eeuwen heen zijn familienamen in elk land zich blijven “ontwikkelen”, vaak leidend tot verbazingwekkende varianten van de oorspronkelijke spelling.

© Copyright: Name Origin Research 1980 – 2017