Beschrijving
De ligamenta flava verbinden de lamellen van aangrenzende wervels, vanaf de as tot aan het eerste segment van het heiligbeen.
Ze zijn het best te zien vanuit het inwendige van het wervelkanaal; van buitenaf gezien lijken ze kort, omdat ze worden overlapt door de lamellen.
Elk ligament bestaat uit twee zijdelingse delen, die aan weerszijden van de wortels van de gewrichtsprocessen beginnen en zich naar achteren uitstrekken tot het punt waar de lamellen samenkomen en het doornige proces vormen; de achterste randen van de twee delen liggen in contact met elkaar en zijn tot op zekere hoogte verenigd, waarbij kleine tussenruimten zijn gelaten voor de doorgang van kleine vaten.
Elk deel bestaat uit geel elastisch weefsel, waarvan de vezels, bijna loodrecht in richting, zijn vastgehecht aan het voorvlak van de lamel boven, op enige afstand van de inferieure rand, en aan het achtervlak en de bovenrand van de lamel beneden.
In het cervicale gebied zijn de ligamenten dun, maar breed en lang; zij zijn dikker in het thoracale gebied, en het dikst in het lumbale gebied.
Hun uitgesproken elasticiteit dient om de rechtopstaande houding te handhaven, en de wervelkolom te helpen deze weer op te nemen na buiging.
Deze definitie bevat tekst uit een publiek domein editie van Gray’s Anatomy (20e Amerikaanse editie van Gray’s Anatomy of the Human Body, gepubliceerd in 1918 – van http://www.bartleby.com/107/).