Lemony Snicket kwam uit een gezin van drie kinderen. Zijn broer Jacques (die werd vermoord in The Vile Village) en zus Kit waren ook V.F.D.-leden en vrienden van de Baudelaire-ouders. Zowel Jacques als Kit komen voor als bijfiguren in de reeks Ongelukkige Gebeurtenissen boeken. Hij kende ook Graaf Olaf in zijn vroege leven, omdat de twee samen op school zaten. In zijn jeugd ging Lemony Snicket naar een V.F.D.-internaat met verschillende andere personages uit de serie. Hij kreeg later les op een V.F.D. hoofdkwartier in de Mortmain Mountains en werd tewerkgesteld door een krant genaamd The Daily Punctilio na zijn afstuderen. Snicket was een rouwadvertentie-spellingscontroleur en theatercriticus.
Als personage is Snicket een gejaagde, getroebleerde schrijver en fotograaf die valselijk wordt beschuldigd van diverse misdrijven en voortdurend wordt opgejaagd door de politie en zijn vijanden, de brandstichtende kant van de geheime organisatie VFD (Volunteer Fire Department). Als kind werd hij ontvoerd en als “neofiet” ingelijfd bij de VFD, waar hij werd opgeleid in retoriek en op schijnbaar zinloze missies werd gestuurd, terwijl alle banden met zijn vroegere leven werden verbroken, afgezien van zijn broers en zussen Jacques en Kit (die ook werden ontvoerd en ingelijfd).
In de organisatie ontmoette hij en werd hij verliefd op een leeftijdsgenote genaamd Beatrice, met wie hij zich verloofde. Hij werd vals beschuldigd van moord en brandstichting; uiteindelijk groeiden de drogredenen zo erg dat The Daily Punctilio zijn dood meldde. Beatrice ging later verder en trouwde met Bertrand Baudelaire. Zij werd de moeder van Violet, Klaus en Sunny Baudelaire, de hoofdrolspelers van A Series of Unfortunate Events. Veertien jaar later werden Beatrice en Bertrand vermoedelijk vermoord in een huisbrand, waardoor de Baudelaire kinderen wees werden en achterna werden gezeten door Snicket’s vroegere medewerker, graaf Olaf. Snicket voelt zich schatplichtig aan zijn vroegere verloofde en begint aan een zoektocht om het leven van de Baudelaire kinderen te volgen tot ze oud genoeg zijn om de problemen van de wereld zelf aan te kunnen.
– Lemony Snicket
Lemony Snicket heeft zichzelf belast met de taak het verhaal van de Baudelaire-wezen te onderzoeken en te schrijven, om “vele persoonlijke en juridische redenen”. Hij traceert hun bewegingen en verzamelt bewijsmateriaal met betrekking tot hun avonturen. Hoewel hij nooit wordt gespecificeerd om de kinderen in de boekenreeks te hebben ontmoet, wordt hij in de Netflix-bewerking van The Penultimate Peril bevestigd als de taxichauffeur die probeert de kinderen weg te halen uit het hotel.
Naarmate de serie vordert, wordt het steeds duidelijker dat Snicket de ouders van de Baudelaire-wezen goed kende door hun connecties met V.F.D. Echter, zoals vermeld in The Hostile Hospital en The End, ondanks al Lemony’s onderzoek en harde werk, weet hij nog steeds niet de huidige locatie, positie of status van de Baudelaire-kinderen. Bovendien is het onduidelijk of hij ze in de boeken ooit heeft ontmoet.
Snicket laat zich regelmatig laatdunkend over zichzelf uit; hij heeft zichzelf beschreven als een lafaard, en merkt op verschillende momenten in zijn romans op dat hij niet zo dapper zou zijn geweest als de Baudelaire-kinderen als hij in hun situatie had verkeerd. Hij bekent ook dat hij dingen heeft gedaan die niet nobel waren, met name de oorspronkelijke diefstal van de suikerpot van Esmé Squalor. Hij impliceert dat hij een rol heeft gespeeld in de moord op de ouders van graaf Olaf, en dat Beatrice er ook bij betrokken was.
In de vertelling van de boeken beschrijft Snicket dat hij in zijn vrije tijd veel ongewone dingen doet, waaronder het verbergen van alle sporen van zijn daden, het zoeken van nieuwe schuilplaatsen, het overwegen van verdacht servies, en het onderzoeken van het hachelijke leven van de Baudelaire kinderen. Hij beweert dat hij zichzelf vaak citaten voor dapperheid uitschrijft in een poging zichzelf op te vrolijken, maar deze pogingen zijn altijd tevergeefs.
