Naast haar platencarrière was White medeproducent van Toby Keith’s LP White Trash With Money uit 2006, en van albums van Billy Dean en Shawn Mullins. Op het witte doek maakte ze een korte maar gedenkwaardige verschijning in Cast Away en had ze ook rollen in het country-muziekdrama Country Strong uit 2010 en de tv-films No Regrets en XXX’s & OOO’s.
Geboren in Dunedin, Florida, begon White op 4-jarige leeftijd gospelmuziek te spelen met haar ouders. Hoewel ze als peuter de pink van haar linkerhand verloor bij een ongeluk, speelde White piano, deed mee aan talentenjachten en trad als tiener op in de hele Gulf Coast. Ze studeerde zang aan de Universiteit van Miami voordat ze in 1988 naar Nashville verhuisde, waar ze datzelfde jaar de TNN (Nashville Network) talentenjacht You Can Be a Star won.
Populair op Rolling Stone
Een platencontract bij Capitol leidde tot de release van een single, “Flying Above the Rain,” waarmee ze een kleine regionale hit scoorde. Ze tekende bij de uitgeverij van Ronnie Milsap en schreef nummers die werden uitgebracht door Shelby Lynne (“What About the Love We Made”) en Tammy Wynette (“Where’s the Fire”), onder anderen. Ze begon ook acteerlessen te nemen en verscheen in verschillende toneelstukken en musicals in de stad. In 1992 begon White te toeren als achtergrondzangeres van Rodney Crowell. Het jaar daarop bracht ze haar debuut LP uit voor RCA, Lead Me Not, gecoproduceerd door Crowell met gitarist Steuart Smith. Het jaar daarop zou Wishes haar doorbraakalbum blijken te zijn, met drie opeenvolgende Top Tien hits: “That’s My Baby”, “Now I Know” en “That’s How You Know (When You’re in Love),” met Hal Ketchum. “That’s My Baby” en “That’s How You Know” werden door White samen met Cannon geschreven, met wie ze in april 1994 trouwde. Haar volgende LP, Don’t Fence Me In, werd uitgegeven in december 1995, met het Cole Porter-getekende titelnummer met gastvocalen van Shelby Lynne en Trisha Yearwood. Een verhuizing naar het Disney eigendom Lyric Street Records produceerde een LP, Stepping Stone, en bevatte haar laatste Billboard singles chart vermeldingen, de Top 20 titel cut, “Take Me,” die op de Bubbling Under de Hot 100 pop enquête stond, en de kleine hit “John Wayne Walking Away.”
In 2004 bracht White het veelgeprezen R&B-smaakvolle Green Eyed Soul uit, haar eerste van twee albums op haar eigen Skinny White Girl label. Het vervolg, 2007’s My First Affair, was een live document van het gevarieerde materiaal dat ze uitvoerde in haar cabaret act in Manhattan’s Algonquin Hotel. In februari vorig jaar herdenkte White met haar dubbel-EP Old Friends, New Loves haar 25-jarig jubileum als artieste. Gastvocalisten op het project waren Delbert McClinton, Suzy Bogguss en Lee Roy Parnell, en Charlie Worsham droeg mandoline bij aan het nummer “In God’s Hands”. Als songwriter heeft White nummers laten maken door o.a. Keith, Patti Page, Pat Green, Danny Gokey en Sarah Buxton. In 2014 produceerde ze The Shoe Burnin’: Stories of Southern Soul, een cd-compilatie gecombineerd met een boek met korte verhalen van verschillende auteurs, waaronder White zelf.
White wordt overleefd door haar echtgenoot, Chuck Cannon, en hun drie kinderen.
