De kruin of het menselijk hoofd is onderhevig aan een reeks verwondingen en ziekten die de hersenen kwetsbaar maken. De omvang van de verwondingen en ziekten die de menselijke kruin treffen, heeft extra gevolgen voor de hersenen en beïnvloedt het vermogen van het individu om normaal te functioneren. De reeks letsels en aandoeningen hebben specifieke oorzaken, medische tekens en symptomen, diagnosemethoden en behandelingen.
Cerebrospinaal vloeistoflek (CSF leak)Edit
Een veel voorkomende ziekte die met de kruin wordt geassocieerd, omvat het cerebrospinaal vloeistoflek, waarbij sprake is van de overmatige afvoer van vocht binnen de hersenvliezen. De cerebrospinale vloeistof lekkage wordt voornamelijk veroorzaakt door een hoofd-, hersen-, of ruggenmergletsel waarbij het hersenvlies scheurt. De overmatige lekkage van het hersenvocht leidt tot symptomen zoals hevige hoofdpijn die vaak in de kruin gelokaliseerd is. Een extreem teken van deze aandoening is het lekken van vocht uit de oren en de neus van de patiënt. De diagnose van het hersenvochtlek wordt vastgesteld aan de hand van onderzoeken, waaronder een computertomografiescan waarbij een röntgenfoto van delen van de schedel, waaronder de kruin, wordt gemaakt. Gezondheidswerkers bieden behandelingen aan om de symptomen die met de ziekte gepaard gaan te beheersen. Bijvoorbeeld, het consumeren van vloeistoffen zoals water is gericht op het stoppen van overtollige lekkage en het verminderen van hoofdpijn, en antibiotica worden ook verstrekt als tekenen van infectie duidelijk zijn, zoals koorts en rillingen.
MeningioomEdit
Meningioom is een schedelaandoening en wordt gekenmerkt door tumorgroei op het hersenvlies, dat de bloedvaten en zenuwen nabij de kruin omgeeft. De oorzaken van de aandoening zijn onder meer een snelle deling van de cellen rond het gebied. De patiënten die een meningeoom hebben, ontwikkelen tekenen en symptomen zoals geheugenverlies en epileptische aanvallen. De directe impact op de frontale kwab van de hersenen veroorzaakt symptomen zoals zwakte in de armen en benen. De diagnose wordt gesteld met behulp van beeldvormingstests zoals magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogfrequente radiogolven en een sterk magnetisch veld dat het mogelijk maakt protonen in het water te meten. De behandelingen omvatten een operatie om de tumor uit het hersenvlies van de patiënt te verwijderen en de omvang van de operatie hangt af van de grootte en agressie van het meningioom.
FracturenEdit
Botbreuken aan de kruin van het hoofd zijn lineair of depressief en variëren in ernst op basis van de impact op de schedel. Bij de lineaire breuk is er sprake van een schedelbreuk, terwijl de ingedrukte breuk leidt tot de verstrooiing van schedelfragmenten. De schedelbreuken worden hoofdzakelijk veroorzaakt door incidenten met een voertuig, mishandeling of een val. In ernstiger gevallen worden doordringende schedelbreuken veroorzaakt door een voorwerp zoals een metalen staaf of een kogel die de schedel volledig doorbreekt. Afhankelijk van de ernst van de breuk kunnen de symptomen onder meer misselijkheid, geheugenverlies, hersenschudding, blauwe plekken en lethargie zijn. Een ander symptoom, zoals een bloeding, leidt tot drukopbouw in de schedel omdat het een afgesloten holte is, waardoor de hersenen naar de opening van de hersenstam worden geduwd, wat tot een coma leidt. De diagnose wordt gesteld door een reeks lichamelijke onderzoeken die de omvang van het letsel en mogelijke behandelingen vaststellen. Zo identificeert de computertomografiescan de plaats van de breuk en eventuele verwondingen van de hersenen, terwijl beeldvorming met magnetische resonantie het beschadigde weefsel in beeld brengt. De behandeling van ernstige schedelbreuken omvat een operatie en medicatie om infectie te voorkomen, maar voor lineaire fracturen bestaat de behandeling uit rust gedurende ongeveer 5 tot 10 dagen, zodat de kruin kan genezen.
De ziekte van GorhamEdit
De ziekte van Gorham is een aandoening die het menselijke bewegingsapparaat treft, waaronder de kruin van de schedel. De chronische aandoening gaat gepaard met een progressief verlies van bot, hoewel symptomen zoals hevige pijn in de beginstadia niet duidelijk zijn. De oorzaak van de ziekte van Gorham is nog niet ontdekt, maar cellen die in verband worden gebracht met de afbraak van broze en oude botten, waaronder osteoclasten, worden beschouwd als de belangrijkste schakel bij het identificeren van de oorzaak. De symptomen van de ziekte zijn duidelijk na een breuk in de schedelbovenkant, waardoor patiënten abnormale misvormingen en problemen met het zenuwstelsel krijgen. De diagnose wordt gesteld door lichamelijk onderzoek, zoals röntgenstralen en magnetische resonantiebeeldvorming, waarbij de afname van de botmassa (osteolyse) en de misvormingen worden vastgesteld. De behandeling van de ziekte omvat een reeks technieken om te voorkomen dat de ziekte zich uitbreidt van de schedel naar de wervelkolom of de borstkas van de patiënt. Chemotherapie en chirurgie, alsmede veranderingen in de levensstijl zoals het nuttigen van een eiwitrijk dieet, zijn erop gericht de ernst van de ziekte tot een minimum te beperken.