Joint venture

ChinaEdit

Volgens een rapport van de Conferentie van de Verenigde Naties voor Handel en Ontwikkeling 2003 ontving China 53,5 miljard dollar aan directe buitenlandse investeringen, waarmee het voor het eerst ’s werelds grootste ontvanger van directe buitenlandse investeringen was, en daarmee de VS overtrof. Ook gaf het land toestemming voor de vestiging van bijna 500.000 ondernemingen waarin buitenlandse investeringen worden gedaan. De VS hadden 45.000 projecten (in 2004) met een investering van meer dan 48 miljard.

Chinese joint ventures op verzoek zijn een mechanisme voor gedwongen technologieoverdracht. In veel gevallen wordt de overdracht van technologie effectief geëist door de Chinese regeling voor directe buitenlandse investeringen (FDI), die belangrijke sectoren van de economie afsluit voor buitenlandse bedrijven. Om toegang te krijgen tot deze sectoren dwingt China buitenlandse bedrijven om joint ventures aan te gaan met Chinese entiteiten waarmee zij geen enkele band hebben.

Tot voor kort bestonden er geen richtlijnen over hoe met buitenlandse investeringen moest worden omgegaan als gevolg van het restrictieve karakter van China ten opzichte van buitenlandse investeerders. Na de dood van Mao Zedong in 1976 werden initiatieven op het gebied van de buitenlandse handel genomen en in 1979 werd duidelijk welke wetgeving van toepassing was op buitenlandse directe investeringen, terwijl de eerste joint venture tussen China en het buitenland plaatsvond in 2001. Het corpus van de wet is sindsdien verbeterd.

Ondernemingen met buitenlandse partners kunnen in China fabricage- en verkoopactiviteiten verrichten en via hun eigen verkoopnetwerk verkopen. Buitenlands-Sinese bedrijven hebben exportrechten die geheel Chinese bedrijven niet hebben, omdat China buitenlandse technologie wil importeren door joint ventures en de nieuwste technologieën aan te moedigen.

Volgens de Chinese wet worden buitenlandse ondernemingen in verschillende basiscategorieën ingedeeld. Daarvan zullen er hier vijf worden beschreven of genoemd: drie hebben betrekking op industrie en diensten en twee zijn vehikels voor buitenlandse investeringen. Deze vijf categorieën Chinese buitenlandse ondernemingen zijn: de Chinees-Buitenlandse aandelen Joint Ventures (EJV’s), de Chinees-Buitenlandse coöperatieve Joint Ventures (CJV’s), de ondernemingen die geheel in buitenlandse handen zijn (Wholly Foreign-Owned Enterprises, WFOE), hoewel zij strikt genomen niet tot de Joint Ventures behoren, plus de buitenlandse beleggingsmaatschappijen op aandelen (FICLBS), en de investeringsmaatschappijen via buitenlandse investeerders (ICFI’s). Elke categorie wordt hieronder beschreven.

Gelijkwaardige joint venturesEdit

De EJV-wet is tussen een Chinese partner en een buitenlands bedrijf. Zij is zowel in het Chinees (officieel) als in het Engels (met gelijke geldigheid) opgericht, met beperkte aansprakelijkheid. Vóór China’s toetreding tot de WTO – en dus de WFOE’s – overheersten de EJV’s. Bij een EJV delen de partners de winsten, verliezen en risico’s in gelijke verhouding tot hun respectieve bijdragen aan het maatschappelijk kapitaal van de onderneming. De winst stijgt evenredig met de toename van het maatschappelijk kapitaal.

Het JV-contract en de statuten van de EJV zijn de twee meest fundamentele juridische documenten van het project. De statuten weerspiegelen veel van de bepalingen van het GO-contract. In geval van conflict heeft het JV-document voorrang. Deze documenten worden tegelijk met het haalbaarheidsverslag opgesteld. Er zijn ook de nevendocumenten (in de VS “offsets” genoemd) die betrekking hebben op know-how en handelsmerken en overeenkomsten inzake de levering van apparatuur.

Het minimum eigen vermogen is voorgeschreven voor investeringen (afgekapt), waarbij het buitenlandse eigen vermogen en de schuldniveaus zijn:

• Minder dan 3 miljoen US dollar, moet het eigen vermogen 70% van de investering uitmaken;
• Tussen 3 miljoen US dollar en 10 miljoen US dollar, moet het minimum eigen vermogen 2,1 miljoen US dollar bedragen en moet ten minste 50% van de investering afkomstig zijn uit het buitenland.1 miljoen en ten minste 50% van de investering;
• tussen US$10 miljoen en US$30 miljoen, moet het eigen vermogen ten minste US$5 miljoen en ten minste 40% van de investering bedragen;
• meer dan US$30 miljoen, moet het eigen vermogen ten minste US$12 miljoen en ten minste 1/3 van de investering bedragen.

Er zijn ook tussenliggende niveaus.

De buitenlandse investering in het totale project moet ten minste 25% bedragen. Voor de Chinese partner is geen minimuminvestering vastgesteld. Het tijdschema van de investeringen moet in de overeenkomst worden vermeld en op niet-investering binnen de aangegeven termijn staat een sanctie.

Coöperatieve joint venturesEdit

Coöperatieve joint ventures (CJV’s) zijn toegestaan in het kader van de Sino-Foreign Co-operative Joint Ventures. Coöperatieve ondernemingen worden ook wel Contractual Operative Enterprises genoemd.

De CJV’s kunnen een beperkte structuur hebben of een onbeperkte – daarom zijn er twee versies. De versie met beperkte aansprakelijkheid is qua status vergelijkbaar met de EJV’s – de buitenlandse investeerder levert het grootste deel van de middelen en de technologie en de Chinese partij levert grond, gebouwen, uitrusting, enz. Er zijn echter geen minimumgrenzen voor de buitenlandse partner, zodat hij een minderheidsaandeelhouder kan zijn.

De andere vorm van de CJV is vergelijkbaar met een personenvennootschap, waarbij de partijen gezamenlijk onbeperkt aansprakelijk zijn voor de schulden van de onderneming zonder dat een afzonderlijke rechtspersoon wordt opgericht. In beide gevallen heeft de opgerichte onderneming de status van een Chinese rechtspersoon die rechtstreeks arbeidskrachten kan inhuren, zoals bijvoorbeeld een Chinese contactpersoon. Het minimumkapitaal wordt op verschillende investeringsniveaus geregistreerd.

Andere verschillen met de EJV zijn op te merken:

• Een coöperatieve JV hoeft geen rechtspersoon te zijn.
• De partners in een CJV mogen de winst op een overeengekomen basis delen, niet noodzakelijkerwijs in verhouding tot de kapitaalinbreng. Deze verhouding bepaalt ook de zeggenschap en de risico’s van de onderneming in dezelfde verhouding.
• Het kan mogelijk zijn in een CJV in een beperkt gebied te opereren.
• Een CJV kan onderhandelde niveaus van management en financiële controle toestaan, evenals methoden van regres in verband met leasing van apparatuur en dienstverleningscontracten. In een EJV vindt de beheerscontrole plaats door toewijzing van bestuurszetels.
• Tijdens de duur van de joint venture kan de buitenlandse deelnemer zijn investering terugkrijgen, mits het contract bepaalt dat en alle vaste activa bij beëindiging van de joint venture eigendom worden van de Chinese deelnemer.
• Buitenlandse partners kunnen vaak de gewenste mate van zeggenschap verkrijgen door management-, stem- en personeelsrechten in de statuten van een CJV op te nemen; de zeggenschap hoeft namelijk niet te worden toegewezen op basis van het aandelenbelang.

Gemak en flexibiliteit zijn de kenmerken van dit soort investeringen. Het is daarom gemakkelijker om samenwerkingspartners te vinden en een overeenkomst te sluiten.

Door veranderingen in de wet wordt het mogelijk om met een Chinese onderneming te fuseren voor een snelle start. Een buitenlandse investeerder hoeft in China geen nieuwe onderneming op te richten. In plaats daarvan maakt de investeerder gebruik van de bedrijfsvergunning van de Chinese partner, op basis van een contractuele regeling. Bij de CJV blijft de grond echter in het bezit van de Chinese partner.

Er is nog een voordeel: het percentage van de CJV dat in handen is van elke partner kan gedurende het bestaan van de JV veranderen, waardoor de buitenlandse investeerder, door een hoger aandelenbezit, een sneller rendement kan behalen met de gelijktijdige wens van de Chinese partner van een latere grotere rol om de zeggenschap op lange termijn te behouden.

De partijen in elk van de ventures, EJV, CJV of WFOE bereiden een haalbaarheidsstudie voor, zoals hierboven beschreven. Het is een niet-bindend document – de partijen zijn nog steeds vrij om niet verder te gaan met het project. De haalbaarheidsstudie moet betrekking hebben op de fundamentele technische en commerciële aspecten van het project, voordat de partijen kunnen overgaan tot het formaliseren van de noodzakelijke juridische documentatie. De studie moet de gegevens bevatten waarnaar eerder is verwezen onder Haalbaarheidsstudie (indiening door de Chinese partner).

Ondernemingen die volledig in buitenlandse handen zijn (WFOE’s)bewerken

Er is een basiswet van de Volksrepubliek China betreffende ondernemingen die uitsluitend in buitenlandse handen zijn, de zogenaamde WFOE’s. De toetreding van China tot de Wereldhandelsorganisatie (WTO) rond 2001 heeft ingrijpende gevolgen gehad voor buitenlandse investeringen. Aangezien dit geen JV is, worden zij hier slechts ter vergelijking of contrast bekeken.

Om de WTO-verbintenissen na te komen, publiceert China van tijd tot tijd bijgewerkte versies van zijn “Catalogs Investments” (die van invloed zijn op ondernemingen) verboden, beperkt.

De WFOE is een Chinese rechtspersoon en moet zich aan alle Chinese wetten houden. Als zodanig mag zij contracten sluiten met de bevoegde overheidsinstanties om grondgebruiksrechten te verwerven, gebouwen te huren en nutsvoorzieningen te ontvangen. In dit opzicht lijkt het meer op een CJV dan op een EJV.

WFOE’s worden door de Volksrepubliek China geacht de modernste technologieën te gebruiken en ten minste 50% van hun produktie te exporteren, waarbij alle investeringen volledig door de buitenlandse investeerder moeten worden gedaan en de onderneming volledig onder zijn controle staat.

WFOE’s zijn gewoonlijk ondernemingen met beperkte aansprakelijkheid (zoals bij EJV’s), maar de aansprakelijkheid van de directeuren, managers, adviseurs en leveranciers hangt af van de regels die gelden voor de departementen of ministeries die de productaansprakelijkheid, de veiligheid van de werknemers of de milieubescherming controleren.

Een voordeel van de WFOE ten opzichte van haar alternatieven is een betere bescherming van haar know-how, maar een belangrijk nadeel is de afwezigheid van een belanghebbende en invloedrijke Chinese partij.

Met ingang van het derde kwartaal van 2004 hebben WFOE’s EJV’s en CJV’s als volgt vervangen:

(*)=Financial Vventures door EJV’s/CJV’s(**)=Approved JV’s

Foreign investment companies limited by shares (FICLBS)Edit

Deze ondernemingen zijn opgericht op grond van de Sino-Foreign Investment Act. Het kapitaal bestaat uit de waarde van de aandelen in ruil voor de waarde van het eigendom dat aan de onderneming wordt gegeven. De aansprakelijkheid van de aandeelhouders, met inbegrip van schulden, is gelijk aan het aantal aandelen dat door elke vennoot wordt gekocht.

Het maatschappelijk kapitaal van de onderneming het aandeel van het gestorte kapitaal. Het minimumbedrag van het maatschappelijk kapitaal van de vennootschap moet 30 miljoen RMB bedragen. Deze ondernemingen kunnen worden genoteerd aan de enige twee effectenbeurzen van de Volksrepubliek China – de effectenbeurzen van Shanghai en Shenzhen. Op deze beurzen zijn aandelen van twee types toegestaan – type “A”- en type “B”-aandelen.

Type A mogen alleen door Chinese onderdanen worden gebruikt en kunnen alleen in RMB worden verhandeld. Aandelen van het type “B” luiden in renminbi, maar kunnen worden verhandeld in buitenlandse valuta en door Chinese onderdanen die over buitenlandse valuta beschikken. Voorts kunnen staatsondernemingen die zijn goedgekeurd voor verzelfstandiging, in Hong Kong in “H”-aandelen en op de NYSE-beurzen handelen.

“A”-aandelen worden uitgegeven aan en verhandeld door Chinese staatsburgers. Zij worden uitgegeven en verhandeld in renminbi. “B-aandelen luiden in renminbi, maar worden verhandeld in buitenlandse valuta. Vanaf maart 2001 kunnen naast buitenlandse investeerders ook Chinese onderdanen met vreemde valuta “B”-aandelen verhandelen.

Investeringsmaatschappijen door buitenlandse investeerders (ICFI)Edit

Investeringsmaatschappijen zijn bedrijven die in China zijn opgericht door een enkel bedrijf met buitenlands kapitaal of gezamenlijk met Chinese partners die zich bezighouden met directe investeringen. Zij moeten worden opgericht als een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid.

Het totale bedrag van de activa van de investeerder gedurende het jaar voorafgaand aan de aanvraag om in China zaken te doen, moet op het grondgebied van China niet minder dan 400 miljoen USD bedragen. De inbreng van gestort kapitaal moet meer dan 10 miljoen dollar bedragen. Voorts moeten meer dan drie projectvoorstellen van de voorgenomen investeringsprojecten van de investeerder zijn goedgekeurd. De aandelen waarop buitenlandse investeringsmaatschappijen hebben ingetekend en die in handen zijn van buitenlandse investeerders (ICFI) moeten 25% bedragen. De investeringsmaatschappij kan worden opgericht als een EJV.

Op 15 maart 2019 heeft China’s Nationale Volkscongres een eengemaakte wet op buitenlandse investeringen aangenomen, die op 1 januari 2020 in werking treedt.

Lijst van prominente joint ventures in ChinaEdit

• AMD-Chinese
• Huawei-Symantec
• Shanghai Automotive Industry Corporation (上海汽车集团股份有限公司), ook bekend als SAIC (上汽) en SAIC-GM (上汽通用), is een Chinees staatsbedrijf voor de productie van auto’s dat zijn hoofdkantoor in Shanghai heeft en in joint venture met het Amerikaanse General Motors opereert. Producten geproduceerd door SAIC joint venture bedrijven worden verkocht onder merken waaronder Baojun, Buick, Chevrolet, Iveco, Škoda, en Volkswagen
  • General Motors met SAIC Motor, voorheen bekend als Shanghai General Motors Company Ltd, maakt tal van auto’s in China in vier fabrieken, met name Buick, maar ook enkele Chevrolet en Cadillac modellen. In november 2018 kondigde het bedrijf nieuwe Chevrolet-modellen voor de Chinese markt aan, waaronder een Malibu XL met verlengde wielbasis, een nieuw Chevy SUV-concept en een nieuwe Monza.
  • Volkswagen Group China – De talrijke VW- en Audi-auto’s die in China worden gemaakt, worden gemaakt onder twee joint-venturepartnerschappen: FAW-Volkswagen en SAIC Volkswagen.
• Beijing Benz Automotive Co, Ltd is een joint venture tussen BAIC Motor en Daimler AG. Vanaf 22 november 2018 waren er door deze alliantie een volledige twee miljoen Mercedes-Benz voertuigen gebouwd in China.
• Dongfeng Motor Corporation (东风汽车公司, afgekort 东风) is een Chinese staatsautofabrikant met hoofdkantoor in Wuhan. Het bedrijf was in 2017 de op één na grootste Chinese autofabrikant, gemeten naar productievolume, en produceerde dat jaar meer dan 4,1 miljoen voertuigen. De eigen merken zijn Dongfeng, Venucia, en Dongfen Fengshen. Joint ventures zijn onder meer Cummins, Dana, Honda, Nissan, Infiniti, PSA Peugeot Citroën, Renault, Kia, en Yulon. FAW Group Corporation (第一汽车集团, afgekort 一汽) is een Chinees staatsbedrijf voor de productie van auto’s, met hoofdkantoor in Changchun. In 2017 stond het bedrijf op de derde plaats in termen van productie en maakte het 3,3 miljoen voertuigen. FAW verkoopt producten onder ten minste tien verschillende merken, waaronder zijn eigen en Besturn/Bēnténg, Dario, Haima, Hongqi, Jiaxing, Jie Fang, Jilin, Oley, Jie Fang en Yuan Zheng, en Tianjin Xiali. FAW joint ventures verkopen Audi, General Motors, Mazda, Toyota en Volkswagen.
• GAC (Guangzhou Automobile Group), ia een Chinese staatsautofabrikant met het hoofdkantoor in Guangzhou. Ze waren de zesde grootste fabrikant in 2017 en produceerden meer dan 2 miljoen voertuigen in 2017. GAC verkoopt personenauto’s onder het merk Trumpchi. In China zijn ze meer bekend om hun buitenlandse joint-venture met Fiat, Honda, Isuzu, Mitsubishi, en Toyota.
• Chang’an Automobile Group (重庆长安汽车股份有限公司, afgekort 长安) is een autofabrikant met hoofdkantoor in Chongqing, en is een staatsbedrijf. In 2017, het bedrijf gerangschikt vierde in termen van productie maken van 2,8 miljoen voertuigen in 2017. Changan ontwerpt, ontwikkelt, produceert en verkoopt personenauto’s die worden verkocht onder de merknaam Changan en bedrijfsvoertuigen die worden verkocht onder de merknaam Chana. Buitenlandse joint-venturebedrijven zijn onder meer Suzuki, Ford, Mazda en PSA Peugeot Citroën.
• Chery, een Chinese autofabrikant in staatsbezit, gevestigd in Anhui. Zij waren de tiende grootste fabrikant in 2017. Ze hebben een buitenlandse joint venture met Jaguar Land Rover voor de productie van Jaguar en Land Rover auto’s in China.
• Brilliance Auto, is een Chinese staatsautofabrikant gevestigd in Shenyang. Zij waren de negende grootste fabrikant in 2017. Ze hebben een buitenlandse joint venture met BMW en verkopen ook personenauto’s onder hun eigen merk Brilliance en zullen naar verwachting 520.000 auto’s maken in China in 2019.
• Honda Motor Co heeft een joint venture met Guangzhou Automobile Group (GAC Group)
• Greely-Volvo, Geely, is de grootste autofabrikant in particulier bezit en de zevende grootste fabrikant in totaal in China. Hun vlaggenschip merk Geely Auto werd de top Chinese automerk in 2017. Geely is momenteel een van de snelst groeiende autoconcerns ter wereld en staat bekend om hun eigendom van het Zweedse luxe automerk Volvo. In China, hun personenauto merken omvatten Geely Auto, Volvo Cars, en Lynk & Co. Het volledige Volvo Cars-bedrijf is sinds 2010 in handen van het Chinese Geely en produceert de meeste XC60-voertuigen in China voor de export.

IndiaEdit

JV-bedrijven zijn de voorkeursvorm van bedrijfsinvesteringen, maar er zijn geen aparte wetten voor joint ventures. Bedrijven die in India zijn opgericht, worden gelijkgesteld met binnenlandse bedrijven.

• De twee bovengenoemde partijen schrijven in een overeengekomen verhouding in op de aandelen van het JV-bedrijf, in contanten, en starten een nieuw bedrijf.
• Twee partijen, (individuen of bedrijven), richten een bedrijf op in India. Het bedrijf van de ene partij wordt overgedragen aan de vennootschap en als tegenprestatie voor deze overdracht worden aandelen uitgegeven door de vennootschap, waarop door die partij wordt ingetekend. De andere partij schrijft in contanten in op de aandelen.
• Promoter-aandeelhouder van een bestaande Indiase vennootschap en een derde partij, die/dat een particulier/vennootschap kan zijn, een van hen niet-ingezetenen of beiden ingezetenen, werken samen om gezamenlijk de activiteiten van die vennootschap uit te oefenen en de aandelen worden door de genoemde derde partij genomen door betaling in contanten.

Privé-vennootschappen (slechts ongeveer $2500 is de ondergrens van het kapitaal, geen bovengrens) zijn in India toegestaan samen met en openbare vennootschappen, beperkt of niet, evenzo met personenvennootschappen. Ook eenmanszaken zijn toegestaan. Deze laatste zijn echter voorbehouden aan NRI’s.

Door middel van kapitaalmarkttransacties kunnen buitenlandse ondernemingen zonder voorafgaande toestemming van de RBI transacties verrichten op de twee beurzen, maar zij mogen niet meer dan 10 procent van het gestorte kapitaal van Indiase ondernemingen bezitten, terwijl het totaal van de buitenlandse institutionele investeringen (FII) in een onderneming is beperkt tot 24 procent.

De oprichting van volledige dochterondernemingen (WOS) en projectkantoren en filialen, al dan niet met rechtspersoonlijkheid in India. Soms worden filialen opgericht om de markt te testen en de smaak te pakken te krijgen. Aandelenoverdracht van ingezetenen naar niet-ingezetenen bij fusies en overnames (M&A) is gewoonlijk toegestaan via de automatische route. Indien de M&A’s echter betrekking hebben op sectoren en activiteiten waarvoor voorafgaande toestemming van de overheid vereist is (bijlage 1 van het beleid), kan de overdracht pas na toestemming plaatsvinden.

Joint ventures met handelsmaatschappijen zijn toegestaan, evenals de invoer van tweedehands fabrieken en machines.

Van een JV wordt verwacht dat de buitenlandse partner technische samenwerking levert en dat de prijsstelling de deviezencomponent omvat, terwijl de Indiase partner de fabriek of het bouwterrein en plaatselijk vervaardigde machines en produktonderdelen ter beschikking stelt. Veel JV’s worden opgericht in de vorm van naamloze vennootschappen (LLC’s) vanwege de voordelen van beperkte aansprakelijkheid.

OekraïneEdit

In Oekraïne worden de meeste joint ventures geëxploiteerd in de vorm van naamloze vennootschappen, aangezien er geen rechtsvorm bestaat als Joint venture. De bescherming van de rechten van buitenlandse investeerders wordt gewaarborgd door de Oekraïense wet op buitenlandse investeringen. In Oekraïne kan een JV worden opgericht zonder rechtspersoonlijkheid en op basis van een zogenaamde samenwerkingsovereenkomst (Dogovir pro spilnu diyalnist; Ukr. Договір про спільну діяльність). Volgens het Oekraïense burgerlijk wetboek kan een samenwerkingsovereenkomst door twee of meer partijen worden gesloten; de rechten en verplichtingen van de partijen worden in de overeenkomst geregeld. Samenwerkingsovereenkomsten zijn in Oekraïne wijd verbreid, vooral op het gebied van de olie- en gaswinning.