John Du Pont en de moord op Dave Schultz: The True Story Behind ‘Foxcatcher’

Miljonair John du Pont was zeker excentriek, maar Dave Schultz had nooit verwacht dat hij een moordenaar zou kunnen zijn.

Op 26 januari 1996 werd Dave Schultz, een van Amerika’s meest volbrachte Olympische worstelaars, in koelen bloede vermoord door John du Pont, de erfgenaam van een van Amerika’s grootste fortuinen. De 2014 Oscar-genomineerde film Foxcatcher, ijzingwekkend, was niet zo ver af van het ware verhaal.

John E. du Pont had alles als erfgenaam van het du Pont familie fortuin, een van rijkste families in Amerika, en hij had het publiek voor zich gewonnen door meer dan drie miljoen dollar in U.S. Wrestling te storten. Hij leidde een van de beste worstel-trainingskampen ter wereld – een kamp dat, onder leiding van Olympisch gouden medaillewinnaar Dave Schultz, kampioenen voortbracht die de wereld nog nooit had gezien.

Maar Du Pont gooide dit alles met een haal van de trekker weg – en niemand heeft ooit goed begrepen waarom.

The Heir To A Fortune

John E. du Pont was Amerikaans koningschap als lid van de familie achter het chemiebedrijf du Pont. Zijn familie fokte volbloedpaarden op hun boerderij van 800 hectare in Newtown Square, Pennsylvania, waar een jonge du Pont geobsedeerd over vogels en wilde dieren zwierf – een klein toevluchtsoord uit een geïsoleerde jeugd.

Binnen zijn landhuis was du Pont een ongelooflijk eenzaam kind. Zijn vader was zelden thuis en zijn broers en zussen, die veel ouder waren dan hij, erkenden nauwelijks dat hij in leven was. De enige vriend die hij dacht te hebben was de zoon van zijn chauffeur – hoewel du Pont er na verloop van tijd achter zou komen dat zijn moeder de jongen had betaald om te doen alsof ze hem aardig vond. Het hielp niet dat Du Pont van nature op zijn zachtst gezegd excentriek was.

Hij promoveerde later in de natuurwetenschappen en richtte het Delaware Museum of Natural History op. Maar nog steeds wanhopig op zoek naar een gevoel van waarde in zijn leven, wendde Pont zich tot het worstelen. Hij had ook andere sporten geprobeerd, zoals zwemmen en een vijfkamp, waarvoor hij zelfs een plaats in het Olympisch team van 1976 verdiende.

Hij had beide testikels verloren na een verwonding bij een paardrijongeluk en contactsporten zoals worstelen waren voor hem verboden toen hij opgroeide. De verwonding kan ook zijn verlammende onzekerheid en behoefte om te compenseren hebben verergerd. Hoe dan ook, of misschien mede daardoor, wilde du Pont zo betrokken mogelijk bij de sport zijn.

In 1985 opende hij een trainingscentrum van 14.000 vierkante meter op het landgoed van zijn familie, dat hij Foxcatcher Farms noemde. Hij stortte zichzelf in de sport en stak meer dan drie miljoen dollar in USA Wrestling, het nationale orgaan van de sport.

John du Pont had geleerd wanhopig te worden naar goedkeuring en erbij horen. Hij was vastbesloten een team van Olympische kampioenen op te bouwen en de worstelgemeenschap verwelkomde zijn vrijgevigheid met open armen.

Team Foxcatcher

Dave Schultz was Du Ponts tweede keus voor het gezicht van Team Foxcatcher. In eerste instantie huurde hij Dave’s broer Mark, een andere Olympische gouden medaillewinnaar, in om zijn Foxcatcher Team te trainen. Het duurde echter niet lang voordat Mark gefrustreerd raakte over de manier waarop Du Pont hem behandelde, als een speeltje dat hij had gekocht met een salaris van 70.000 dollar.

“Wij waren zijn nieuwste trofeeën,” herinnerde Mark Schultz zich van Du Pont.

“Als je niet aan zijn muur wilde hangen, dreigde hij je te ruïneren.”

Mark beweert dat hij opzettelijk zijn olympische proefwedstrijd had verloren, alleen maar om te voorkomen dat du Pont de voldoening van de overwinning zou krijgen. Tegen 1990 had du Pont Mark vervangen door zijn broer Dave Schultz.

Dave Schultz, medelevende coach

Mark en Dave Schultz waren de enige twee broers in de sportgeschiedenis die medailles wonnen bij het freestyle worstelen op de Olympische Spelen in 1984 en de Wereldkampioenschappen, waar Dave won in 1983 en Mark won in 1985. De jongens werden zelfs geëerd door toenmalig president Ronald Reagan.

Dave was uiteindelijk zevenvoudig wereld- en olympisch medaillewinnaar en nog een aardige vent ook.

“Er was niemand anders die zich zo gedroeg als Dave. Hij was een ambassadeur voor de sport, een uniek iemand die veel mensen ‘vriend’ noemden,” aldus Kevin Jackson, wereld- en olympisch kampioen die van 1990 tot 1995 bij Foxcatcher trainde.

Als groot kind met dyslexie was Dave geen vreemde van plagerijen. Misschien voelde hij daarom medelijden met de excentrieke du Pont, voor wie hij wilde werken ondanks wat zijn broer hem had verteld over hun moeilijkheden met samenwerken.

“Als Dave niet bij Foxcatcher was geweest, zou niemand anders zijn gegaan. Hij was een legende, gewoon een van de beste worstelaars ter wereld in die tijd,” vervolgde Kevin Jackson. In de loop der jaren was het steeds moeilijker geworden om met John Du Pont te werken, en nog moeilijker om contact met hem te maken.

John Du Pont’s Descent Into Madness

Dave Schultz bleek een uitkomst voor Foxcatcher Farm. Het belangrijkste was dat hij de enige persoon was die John du Pont aankon. Nadat John du Pont zijn moeder verloor in 1988, begon zijn geestelijke gezondheid af te brokkelen. Het leven op Foxcatcher Farm werd een hel.

Du Pont hield vol dat hij Disney-figuren op zijn landgoed kon zien, of bomen die zichzelf ontwortelden en over het landgoed marcheerden. Hij opende het vuur op een troep ganzen omdat hij ervan overtuigd was dat ze duistere magie tegen hem gebruikten en hij verwijderde alle loopbanden uit het gebouw toen hij ervan overtuigd raakte dat ze de tijd terugdraaiden.

Hij huurde beveiligingsbedrijven in om zijn vloerplanken te controleren op geheime tunnels en zijn muren op de verborgen indringers waarvan hij zeker wist dat ze hem elk moment bespioneerden.

Hij was naar verluidt onder invloed van cocaïne en alcohol gedurende een groot deel van deze perioden.

De waanideeën van de coach verspreidden zich in het leven van zijn worstelaars. Hij schopte Kevin Jackson en twee andere worstelaars eruit en verklaarde dat Foxcatcher nu een “KKK” organisatie was en dat er geen zwarte worstelaars werden toegelaten. Hij trok zelfs een machinegeweer op worstelaar Dan Chaid.

In Chaid’s eigen woorden:

“Ik was aan het trainen in de gewichthefkamer. du Pont kwam binnen en trok een pistool op me en zei: ‘Geen **** met mij, ik wil je van de boerderij af hebben’ op een zeer agressieve manier. Ik kon zien dat hij niet in de juiste gemoedstoestand was. Ik dook net genoeg voor hem ineen om hem te laten stoppen. Toen ging hij weg.

Ik heb de plaatselijke politie ingelicht. De volgende dag ging ik naar het plaatselijke gerechtsgebouw, deed daar aangifte en daarna naar het gerechtsgebouw. Hij kwam steeds dichterbij iets te doen waarbij iemand gewond zou raken.”

The Murder Of Dave Schultz

Volgens een van Dave’s vrienden, Mike Gostigian, was Dave de enige persoon die John du Pont echt aankon:

“Dave was de persoon die het dichtst bij John stond. Hij was een kalmerende invloed, een vertrouweling. Maar Dave was geen ja-knikker. Als John zei dat hij dingen uit de muren zag komen, zei Dave dat er niets uit de muren kwam. Ik denk dat John misschien een waanzinnige angst voor hem koesterde.”

Gostigian lijkt te denken dat du Pont hem daarom vermoordde – maar de waarheid is dat niemand echt weet waarom du Pont deed wat hij deed. Het enige dat met zekerheid kan worden gezegd is dat John du Pont op 26 januari 1996 om 14.00 uur een .44 magnum pakte en zijn beveiligingsadviseur Patrick Goodale opdracht gaf hem naar het huis van Dave Schultz te rijden.

Dave’s laatste woorden waren “Hoi baas!” met een glimlach en een vriendelijke zwaai.

Du Pont antwoordde hem met een pistool op zijn hoofd gericht. Hij schreeuwde: “Heb je een probleem met mij?” en opende het vuur, waarbij hij Schultz ter plekke doodschoot.

Goodale’s eerste instinct was om uit de auto te springen en bij Dave te gaan kijken. Toen trok hij een klein pistool uit een holster dat aan zijn enkel was verborgen en richtte dat op Du Pont. Du Pont reed echter gewoon weg en sloot zich op in zijn landhuis waar niemand hem kon aanraken.

Toen de 112-centralist vroeg waarom Du Pont het had gedaan, antwoordde Dave’s vrouw Nancy simpelweg: “Omdat hij krankzinnig is!”

Twee dagen lang belegerden 70 politieagenten en een heel team van SWAT-agenten het huis van John du Pont. Ze probeerden alles om een weldenkend man uit zijn huis te krijgen, maar uiteindelijk hoefden ze alleen maar de verwarming uit te zetten. Zodra hij het te koud kreeg, gaf John du Pont zichzelf aan.

Trial And Sentencing

De slachtoffers kregen gerechtigheid – maar ten koste van de publiciteit. De advocaat van du Pont probeerde Patrick Goodale de schuld van de hele zaak te geven. Ze beschuldigde hem ervan Du Pont te hebben uitgemolken voor zijn geld en zijn paranoïde schizofrenie te hebben gevoed totdat hij in een moordenaar veranderde, die zijn naam door het slijk haalde terwijl de wereld toekeek vanuit hun huiskamers.

Dave’s broer Mark beleefde zijn eigen persoonlijke angst toen de film Foxcatcher in de bioscopen kwam. In de film wordt sterk gesuggereerd dat hij en de moordenaar van zijn broer een homoseksuele relatie hadden en toen Dave de definitieve versie van de film zag, ontplofte hij op Twitter en schreef aan de regisseur:

“Denk je dat ik achterover ga leunen en toekijk hoe jij mijn naam en de reputatie waar ik bloed voor zweet, kapotmaakt? You ain’t seen nothing yet, dude.”

Na verloop van tijd kalmeerde Mark Schultz, maar het kwaad was geschied. Tegen die tijd had de Washington Times al een artikel geschreven met de tekst “Du Pont en Mark Schultz waren volgens geruchten minnaars”, waarmee het verhaal volledig was overgenomen uit de filmversie, en Mark vreesde dat hij voor altijd in de publieke opinie was gecementeerd als de minnaar van de man die zijn broer, Dave Schultz, had vermoord.

Maar de jury zag John du Pont in ieder geval voor wie hij was. Ze verwierpen zijn pleidooi van “onschuldig wegens ontoerekeningsvatbaarheid” en veroordeelden hem tot gevangenisstraf. Hij stierf in 2010 op 72-jarige leeftijd achter de tralies.

Na het lezen over de moord op Dave Schultz door John du Pont, ontdek de waargebeurde verhalen achter Netflix’ “The Staircase” en het mysterie van Michael Peterson’s vrouw. Lees daarna meer over de waargebeurde ontvoering van John Getty III.