Gelijk aan een “veroordeling” voor volwassenen, is het een formele vaststelling door de jeugdrechtbank, na een hoorzitting of het pleiten van schuld/bekentenis, dat de minderjarige het feit heeft gepleegd waarvoor hij of zij is aangeklaagd.
Adjudicatoire hoorzitting
De fase waarin de feiten worden vastgesteld (d.w.z. de rechtszaak) van een jeugdzaak. Tijdens deze hoorzitting ontvangt de rechter – of in een beperkt aantal jurisdicties, de jury – het bewijsmateriaal en weegt dit af om te bepalen of de feiten buiten redelijke twijfel de beschuldigingen aantonen die in het verzoekschrift tot jeugddelinquentie worden aangevoerd. Als de minderjarige schuldig wordt bevonden (of erbij betrokken is) tijdens de hoorzitting, wordt dit een “veroordeling” genoemd.”
Adolescente ontwikkeling
Het proces waarbij “biologische, cognitieve, emotionele en sociale ontwikkeling zich ontvouwt en op elkaar inwerkt tijdens het tweede decennium van het leven.” De studie van de ontwikkeling van adolescenten wordt hoofdzakelijk gedomineerd door de psychologie, hoewel andere disciplines zoals de biologie en de neurowetenschappen bijdragen tot ons begrip van de adolescentie. Onderzoekers bestuderen in toenemende mate de invloed van de context (d.w.z. gezin, leeftijdgenoten, school, buurt, cultuur) op de ontwikkeling van adolescenten, en hoe dergelijke contexten bijdragen aan zowel positieve als negatieve resultaten. Raadslieden moeten op de hoogte zijn van de belangrijkste aspecten van de ontwikkeling van adolescenten, die informatie verschaffen over specifieke juridische vragen met betrekking tot competentie in gerechtelijke procedures, verwijtbaarheid, verzachting, en ontvankelijkheid voor behandeling en rehabilitatie.
Volwassenenvervolging
Wanneer de jeugdrechter de jurisdictie verliest of opgeeft over een kind dat een misdrijf zou hebben begaan en dat kind als een volwassene wordt berecht door een strafrechtbank. De procedures voor de vervolging van volwassenen verschillen van rechtsgebied tot rechtsgebied en kunnen wetten omvatten die vereisen dat kinderen van een bepaalde leeftijd of kinderen die een bepaald misdrijf zouden hebben gepleegd, automatisch als volwassenen worden berecht (soms bekend als “direct dossier”-zaak) of een hoorzitting vereisen waarin de rechtbank – hetzij de rechtbank voor volwassenen, hetzij de jeugdrechtbank – beslist welke rechtbank bevoegd is voor een kind.
Nazorg
Ook bekend als “voorwaardelijke vrijlating” in sommige jurisdicties, is het toezicht op een minderjarige die is teruggekeerd naar de gemeenschap op voorwaardelijke invrijheidstelling na een opname of opsluiting. De jongere moet aan bepaalde voorwaarden voldoen en wordt door een maatschappelijk werker of reclasseringsambtenaar in de gaten gehouden. De voorwaardelijke vrijlating kan worden ingetrokken als de jongere zich niet aan de voorwaarden houdt.
Voorgeleiding
Een deel van de “eerste hoorzitting”, verwisselbaar met de term “voorgeleiding”, waarin de jongere naar de rechtbank wordt gebracht en de formele aanklachten tegen hem of haar krijgt te horen die in het verzoekschrift worden genoemd. Dit is het stadium waarin de minderjarige de beschuldigingen moet toegeven of ontkennen. Bij deze procedure moet een door de rechtbank aangewezen raadsman of een particuliere raadsman van de minderjarige aanwezig zijn.
Gemengde strafoplegging
Een straf- of afdoeningsmogelijkheid die de jeugdrechter in staat stelt strengere straffen voor volwassenen op te leggen aan een kind (gemengde jeugdstrafoplegging), of die een strafrechtbank voor volwassenen in staat stelt jeugdige afdoeningsopties op te leggen (gemengde strafoplegging) aan een kind dat als volwassene terechtstaat.
Toewijzing (ook bekend als plaatsing of opsluiting)
Toewijzing is een van de opties waarover de rechter beschikt als een mogelijke straf. Het is de overdracht van de wettelijke verantwoordelijkheid voor het kind aan de staat en omvat vaak plaatsing in een particuliere of door de staat beheerde instelling. In veel rechtsgebieden zal de rechtbank een onbepaalde straf opleggen bij de overdracht van de voogdij over de verweerder aan een staatsinstelling, zodat de instelling kan bepalen wanneer de jeugdige kan worden vrijgelaten uit de gevangenis op basis van goed gedrag, geconstateerde rehabilitatie en het jeugdverleden van de jeugdige. Een jongere kan ook worden opgenomen als sanctie na een proeftijdherroepingszitting. Opsluiting vindt alleen plaats na een veroordeling, in tegenstelling tot “detentie”, waar een jongere kan worden geplaatst in afwachting van een hoorzitting over de veroordeling of een uitspraak.
Competence to Stand Trial
Competence, of geschiktheid, om terecht te staan vereist dat de cliënt zowel “voldoende huidige bekwaamheid heeft om met zijn advocaat te overleggen met een redelijke mate van rationeel begrip” en een “rationeel zowel als feitelijk begrip van de procedure tegen hem.” Een raadsman moet in staat zijn om te herkennen wanneer het vermogen van een jeugdige cliënt om deel te nemen aan zijn of haar eigen verdediging of om de aard en het doel van de procedure te begrijpen in gevaar kan komen door onvolwassenheid in de ontwikkeling, psychische stoornissen of handicaps.
Collaterale gevolgen
Betrokkenheid in het jeugdrechtsysteem kan gevolgen hebben voor de jeugd buiten de directe rechtszaak. Deze secundaire gevolgen kunnen omvatten, maar zijn niet beperkt tot, boetes, de eis om zich te registreren als zedendelinquent, het verlies of de beperking van een professionele licentie, uitzetting uit openbare huisvesting, het niet in aanmerking komen voor overheidsfondsen met inbegrip van sociale uitkeringen en studieleningen, het verlies van het stemrecht, het niet in aanmerking komen voor jurydienst, een verbod op het bezit van een vuurwapen, en immigratie gevolgen.
Culpabiliteit
Literaal wordt verwijtbaarheid gedefinieerd als schuld of schuldgevoel. Onderzoek naar de ontwikkeling van adolescenten wijst uit dat jongeren minder goed in staat zijn om onder meer fouten te begrijpen of te verwerken, van ervaringen te leren, logisch te redeneren, hun impulsen te beheersen en de reacties van anderen te begrijpen. Deze beperkingen in de ontwikkeling verminderen de persoonlijke verwijtbaarheid van een jongere.
Deferred Adjudication
Dit doet zich voor wanneer een rechter besluit de jongere niet te berechten en in plaats daarvan voorwaarden oplegt die, indien vervuld, zullen resulteren in het seponeren van de aanklacht. Dit is technisch gezien geen “afleiding”, aangezien de jeugdige bij de rechtbank is betrokken en de cliënt een verzoekschrift heeft ingediend en onder de jurisdictie van de rechtbank valt. Als de cliënt echter aan de eisen van de rechtbank voldoet, resulteert een uitgestelde berechting in een niet-veroordelende beslissing en de uiteindelijke verwerping van het verzoekschrift. Een variatie hierop is wanneer de rechtbank besluit om een “uitstel van berechting” toe te staan, waardoor de berechting wordt opgeschort in situaties waarin de rechtbank bepaalt dat de omstandigheden van de zaak rechtvaardigen dat het kind een “tweede kans” krijgt. Als het kind aan alle door de rechtbank gestelde voorwaarden voldoet, kan de rechtbank de aanklacht intrekken en wordt de uitspraak niet geregistreerd. Zie ook Diversion.
Delinquente handeling
Een door een minderjarige gepleegde overtreding die als een misdrijf zou worden aangemerkt indien gepleegd door een volwassene.
Detentie
Jeugdigen die van delinquente handelingen worden beschuldigd, kunnen op bevel van de rechtbank in hechtenis worden genomen in afwachting van een hoorzitting over de berechting en/of het vonnis. Een jongere kan op verschillende momenten in de jeugdstrafzaak in een detentiecentrum worden geplaatst. Soms kan een veroordeelde minderjarige in detentie worden gehouden gedurende een periode van zijn of haar verbintenis. Er zijn verschillende niveaus van detentie voor minderjarigen. “Beveiligde detentie” houdt in dat het kind in een gesloten detentie-inrichting wordt vastgehouden. “Opvangtehuizen”, soms ook “niet-beveiligde detentie” genoemd, zijn ook een detentieniveau waarbij het kind het terrein alleen mag verlaten voor school of andere vooraf goedgekeurde afspraken. “Thuisdetentie”, waarbij het kind het huis alleen mag verlaten voor school of afspraken, is in sommige rechtsgebieden een optie. In rechtsgebieden waar geen jeugdinrichting bestaat, kunnen kinderen in afwachting van hun proces worden gedetineerd in inrichtingen voor volwassenen. Zie ook Commitment.
Detention Hearing
Een hoorzitting waarin de rechter beslist of het kind in hechtenis moet worden genomen in afwachting van een hoorzitting in een delinquentiekwestie. In de meeste jurisdicties moet binnen achtenveertig (48) tot tweeënzeventig (72) uur na het begin van de detentie een hoorzitting worden gehouden om te bepalen of voortdurende detentie noodzakelijk is. Er moet een waarschijnlijke oorzaak zijn dat het kind de vermeende delinquente handeling heeft gepleegd voordat voorlopige hechtenis is toegestaan. Als er een waarschijnlijke oorzaak is gevonden, moet in de meeste jurisdicties ook worden aangetoond dat het kind een vluchtrisico vormt of dat het kind een gevaar is voor zichzelf of anderen, zodat voortdurende inbewaringstelling nodig is in afwachting van een gerechtelijke hoorzitting.
Ontwikkelingsonvolwassenheid
In de studie van de ontwikkeling van adolescenten is ontwikkelingsonvolwassenheid een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar tekortkomingen in het denken, het redeneren en/of de besluitvorming van adolescenten die het gevolg zijn van normatieve ontwikkelingsprocessen. Naarmate adolescenten rijper worden, begint hun denken, redeneren en beslissen te lijken op dat van volwassenen.
Ontwikkelingsgeschikt taalgebruik
Een benadering voor volwassen communicatie met kinderen en adolescenten die rekening houdt met de cognitieve beperkingen die eigen zijn aan de verschillende ontwikkelingsstadia. Hoewel adolescenten blijk kunnen geven van een beter begrip en redeneringsvermogen dan jongere kinderen, begint het begrips- en redeneringsvermogen van adolescenten over het algemeen pas rond de leeftijd van 16 jaar op dat van volwassenen te lijken. Daarom moeten jeugdrechters zorgvuldig nadenken over het taalgebruik en de structuur van de vragen die gesteld worden wanneer ze met adolescenten communiceren.
Besluit
Het jeugdrechterlijke equivalent van een vonnis voor volwassenen, is een definitieve beslissing over hoe de zaak van een jeugdige wordt behandeld na een veroordeling. Omdat de jeugdrechtbank zich uitdrukkelijk richt op de rehabilitatie van kinderen die als delinquent zijn veroordeeld, omvat een beschikking meestal een behandelingsplan om de tekortkomingen in de huidige leefomgeving en het gedrag van het kind aan te pakken. Om een passende maatregel te bepalen, moet de rechter rekening houden met de behoeften van de minderjarige, de beschikbare middelen en andere relevante factoren, zodat hij een plan kan opstellen dat tegemoetkomt aan de rehabilitatie van de minderjarige en de belangen van de staat. Het resultaat van de strafmaatregel kan variëren en kan onder meer zijn: boetes, restitutie, dienstverlening aan de gemeenschap, plaatsing in een huis onder toezicht of voorwaardelijk, en plaatsing in een instelling voor gedwongen opsluiting.
Beschikkingshoorzitting
Gelijk aan een strafzitting in de strafrechtbank, wordt deze zitting gehouden nadat een jeugdige is veroordeeld. Tijdens de hoorzitting beslist de rechter over de gepaste straffen en behandeling voor een veroordeelde minderjarige na het aanhoren van aanbevelingen van het openbaar ministerie, reclasseringspersoneel, de verdediging, de ouders van het kind en/of andere mogelijke belanghebbenden. Nadat hij de plannen en aanbevelingen heeft overwogen, vaardigt de rechter een officiële strafbeschikking uit (bv. voorwaardelijke vrijlating, opsluiting, gemeenschapsstraffen, enz.) Zie ook: Disposition; Disposition Order; Disposition Plan.
Disposition Order
Een schriftelijk, ondertekend document van de rechtbank waarin de voor de jeugdige gekozen dispositie en eventuele voorwaarden van die dispositie staan vermeld. Zie ook Disposition.
Disposition Plan/Report
In voorbereiding op een dispositie hoorzitting, zullen verschillende belanghebbenden plannen of rapporten opstellen waarin de zorg en de soorten van rehabilitatie diensten worden geschetst die het kind volgens de partij nodig heeft als gevolg van de veroordeling. Deze voorgestelde plannen worden meestal opgesteld door de reclassering en de verdediging, terwijl andere belanghebbenden, zoals het openbaar ministerie of diensten, ook rapporten of aanbevelingen kunnen indienen. Bij de voorbereiding van de voorgenomen plannen kan de rechtbank psychologische evaluaties, diagnostische tests of een periode van opsluiting in een diagnostische instelling gelasten om te helpen bij het bepalen van een passende afdoening. Zie ook Disposition; Disposition Hearing; Disposition Order.
Diversion
Verwijst naar elk programma dat een alternatief is voor het indienen van een verzoekschrift bij de rechtbank en dat ervoor zorgt dat de jeugd niet in het jeugdrechtsysteem terechtkomt door het kind door te verwijzen naar counseling of andere sociale diensten. Afleiding is bedoeld om jongeren in staat te stellen een formele aanklacht te vermijden door het indienen van een verzoekschrift, wat kan leiden tot nadelige bijkomende gevolgen en, uiteindelijk, een jeugddelinquentielijst. Door te voldoen aan de eisen van een afleidingsprogramma dat wordt uitgevoerd door de politie, de rechtbank, het openbaar ministerie of een externe instantie, kan de jongere vervolging voorkomen. Hoewel echte afleidingsprogramma’s programma’s zijn die het kind afleiden van een formele aanklacht in het jeugdrechtsysteem, gebruiken veel beoefenaars en jurisdicties de term afleiding om programma’s te omvatten die worden gestart nadat de cliënt is verzocht, maar die resulteren in een niet-veroordelende oplossing en de uiteindelijke verwerping van het verzoekschrift. Informele aanpassing is een vorm van afleiding. Zie ook: Informele aanpassing; Uitgestelde berechting.
Guardian ad litem (GAL)
Een advocaat die door een rechtbank is aangesteld om de belangen van een kind te behartigen in gerechtelijke procedures, waaronder jeugddelinquentiezaken. De rol van GAL verschilt van de rol van de raadsman van de verdediging om de uitdrukkelijke belangen van het kind te behartigen in delinquentiezaken.
Initiële hoorzitting
Dit is de eerste hoorzitting die een kind dat van een delinquente handeling wordt beschuldigd, voor de rechter krijgt. De structuur van deze hoorzitting varieert per jurisdictie, maar omvat meestal de toewijzing van een raadsman, een voorgeleiding, een vaststelling van de detentie, en het plannen van verdere hoorzittingen. Zie ook Arraignment.
Intake
Het screening- en beoordelingsproces dat kinderen die zijn gearresteerd ondergaan voordat zij een rechter te zien krijgen. De intakeprocedure verschilt van rechtsgebied tot rechtsgebied, maar wordt meestal uitgevoerd door een intakemedewerker, reclasseringsambtenaar, maatschappelijk werker of politie. Bij het intakegesprek wordt elke jongere beoordeeld op zijn of haar geschiktheid voor vrijlating of doorverwijzing naar een afleidingsprogramma, of op de vraag of de zaak moet worden doorverwezen voor vervolging.
Het verzoekschrift
Het document dat door de staat bij de jeugdrechter wordt ingediend. In het verzoekschrift wordt formeel een jeugdprocedure ingeleid waarin wordt beweerd dat een minderjarige delinquent is en worden de vermeende strafbare feiten beschreven die door dat kind zijn gepleegd. In het verzoekschrift kan worden gevraagd dat de rechtbank de bevoegdheid over de minderjarige op zich neemt of dat de minderjarige wordt overgebracht naar de strafrechtbank voor vervolging als een volwassene. Het is vergelijkbaar met een klacht in de volwassenenrechtbank. Zie ook Klacht.
Post-disposition
Post-disposition verwijst naar de periode die volgt op de uitspraak van de rechter en duurt tot de jeugdige niet langer onder toezicht staat van de jeugdrechter of een staatsinstelling waaraan hij of zij werd overgedragen als gevolg van een opname. Tijdens de periode na de beschikking kunnen verschillende procedures of hoorzittingen betreffende de cliënt de bijstand van een raadsman vereisen. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot, het uitvoeren van een beroep of het helpen van de cliënt bij het verkrijgen van een nieuwe raadsman in hoger beroep; het vertegenwoordigen van de jeugdige in proeftijd en voorwaardelijke invrijheidsstelling hoorzittingen, opneming herziening hoorzittingen, of op verlenging van de opsluiting hoorzittingen; betwisting van de voorwaarden van opsluiting die de staat en grondwettelijke rechten van de cliënt schenden of omzeilen diensten bevolen door de rechtbank; en elk ander juridisch advies nodig is totdat de jeugdige is niet langer onder toezicht in de zaak.
Pre-disposition Report
Sometally called a “social history” or “social study,” it is a report to the court, prepared by probation staff, that outlines the child’s background and recommends a disposition plan. Het is een compilatie van informatie over de omstandigheden van de huidige overtreding, de vroegere overtreding(en) van de jongere, familiegeschiedenis, vooruitgang in het onderwijs, en betrokkenheid bij de gemeenschap. Op basis van deze factoren zal de instantie vaak aanbevelingen doen voor een oplossing. Zie ook Dispositieplan; Sociale geschiedenis.
Probatie
Een dispositie-optie die de rechtbank ter beschikking staat als alternatief voor vastlegging, waarbij een veroordeelde jeugdige onder bepaalde voorwaarden en onder toezicht van een reclasseringsambtenaar voor een bepaalde periode weer in de gemeenschap kan worden vrijgelaten.
Probation Officer
Een medewerker van de reclassering die nauw met de rechtbank samenwerkt en in verschillende fasen van de procedure bij de zaak van een minderjarige betrokken is. In eerste instantie kan een reclasseringsambtenaar het eerste intakegesprek voeren om te bepalen of een zaak aan de jeugdrechtbank kan worden overgedragen. Vervolgens, als een verzoekschrift is ingediend, kan een reclasseringsambtenaar verantwoordelijk zijn voor het toezicht op minderjarigen die niet in hechtenis zijn genomen. Reclasseringsambtenaren stellen vaak een voorbeschikkingsverslag op voor de rechtbank nadat een kind is berecht, en doen aanbevelingen voor de afdoening. Als een minderjarige voorwaardelijk wordt vrijgelaten, houdt de reclasseringsambtenaar toezicht op de minderjarige.
Revocation Hearings/Violation Hearings
Een hoorzitting waarin de staat of de toezichthoudende instantie beweert dat de minderjarige niet heeft voldaan aan zijn of haar voorwaarden voor voorwaardelijke vrijlating, proeftijd of voorlopige invrijheidstelling. Als de rechtbank de voorwaardelijke vrijlating van het kind herroept, kan de jeugdige in een of andere vorm uit huis worden geplaatst.
Risicobeoordelingsinstrument
Een instrument dat wordt gebruikt om de waarschijnlijkheid (of het risico) van een jeugdige op toekomstige recidive te beoordelen. Items op deze instrumenten kunnen zowel levensomstandigheden (bv. geschiedenis van kindermishandeling) als persoonlijke kenmerken (bv. attitudes en gedrag in het verleden) weerspiegelen, waarvan is gebleken dat ze toekomstig probleemgedrag voorspellen. In het kader van het jeugdstrafrecht kunnen instrumenten voor risicotaxatie worden gebruikt op verschillende besluitvormingsmomenten (bv. uitstel, detentie of verwijdering). De kortere screeninginstrumenten, zoals die welke vaak worden gebruikt om te bepalen of een jongere al dan niet in hechtenis moet worden genomen, houden over het algemeen rekening met meer elementaire kenmerken die niet veranderen, zoals het huidige vermeende misdrijf of het vroegere arrestatieverleden. Meer uitgebreide instrumenten voor risicobeoordeling houden over het algemeen rekening met een breder scala aan risicofactoren en kunnen worden gebruikt om de planning van de behandeling te sturen.
Sociale geschiedenis
Een verzameling gegevens over de familie-, beroeps-, onderwijs- en gemeenschapsachtergrond van de jeugdige – de verschillende aspecten van het leven van de jeugdige die relevant kunnen zijn voor een evaluatie van de jeugdige en voor het bepalen van het juiste niveau van de benodigde diensten. In sommige jurisdicties is sociale geschiedenis een algemene term voor elke verzameling van dergelijke gegevens, terwijl het in andere jurisdicties de term is die wordt gebruikt voor een door de reclassering opgesteld voorbeschikkingsverslag. Zie Pre-disposition Report.
Status Offense
Een strafbaar feit dat geen misdrijf zou zijn als het door een volwassene zou zijn gepleegd. Voorbeelden van deze niet-strafbare feiten die alleen op kinderen van toepassing zijn, zijn: spijbelen, overtreding van de avondklok, weglopen van huis, onverbeterlijkheid en onbestuurbaarheid.
Overdracht/afstand van rechtsmacht
De wettelijke procedure om te bepalen of de jeugdrechtbank bevoegd blijft voor een jeugdzaak of dat de zaak naar de strafrechtbank voor volwassenen wordt gestuurd. Een omgekeerde afstand van rechtsmacht doet zich voor wanneer een kind oorspronkelijk voor de volwassenenrechtbank wordt aangeklaagd, maar naar de jeugdrechtbank wordt teruggestuurd voor berechting of afdoening. Zie de inleiding van deel VI van de normen voor een meer gedetailleerde beschrijving van de verschillende vormen van overdracht die in de Verenigde Staten mogelijk zijn. Zie Adult Prosecution.
Richard Lerner & Laurence D. Steinberg, Handbook of Adolescent Psychology x (2nd ed. 2004)
Dusky v. United States, 362 U.S. 402, 402 (1960).