- De site in Tall el-Hamaam, Jordanië, dateert van 3500 tot 1540 v.Chr.
- Deskundigen beweren dat de locatie en grootte overeenkomen met de Bijbelse beschrijvingen van Sodom
- Sodom zou door God zijn verwoest omdat het vol zonde zat
- Er zijn aanwijzingen dat Tall el-Hamaam eveneens plotseling werd verlaten voordat het 700 jaar later weer werd opgebouwd
Na tientallen jaren van opgravingen menen onderzoekers eindelijk de ruïnes van de Bijbelse stad Sodom te hebben gevonden.
Experts die het gebied van Tall el-Hammam in Jordanië onderzochten, geloven dat de overblijfselen van een ‘monsterlijke’ stad uit de Bronstijd overeenkomen met de Bijbelse beschrijving van de stad die door God werd verwoest.
De plaats zou niet alleen de grootste stad in de regio zijn geweest, zoals beschreven in de Bijbel, maar ligt ook ten oosten van de rivier de Jordaan, dateert van tussen 3500 en 1540 voor Christus en zou plotseling zijn verlaten.
Scroll naar beneden voor video
SODOM & GOMORRAH
De vernietiging van Sodom werd samen met Gomorra opgetekend in talrijke delen van de Bijbel, waaronder Genesis en het Nieuwe Testament, en ook in de Koran.
Het verhaal in het Oude Testament beschrijft hoe God de ‘goddeloze zondaars’ van Sodom vernietigde met vuur en zwavel, maar Lot, de enige goede man van de stad, toestond met zijn gezin te vluchten.
Beide steden zijn gebruikt als metafoor voor ondeugd en homoseksualiteit.
De meeste verwijzingen naar Sodom en Gomorra komen voor in het Boek Genesis.
De twee plaatsen waren koninkrijken gelegen aan de vlakte van de rivier de Jordaan, even ten noorden van waar nu de Dode Zee ligt, en worden in de bijbel beschreven als weelderig, groen en goed bewaterd.
In het bijzonder is Sodom een van de grootste steden ten oosten van de Jordaan waarnaar in het hele Boek Genesis en het Nieuwe Testament wordt verwezen.
Het wordt beschreven als gelegen aan een veel gebruikte handelsroute, en vanwege zijn omvang zou het zwaar versterkt zijn geweest met torens en hoge, dikke muren.
In de Bijbel wordt gezegd dat Sodom door God werd vernietigd nadat zijn engelen er niet in waren geslaagd rechtvaardige mensen binnen de muren te vinden.
Ter vergelijking: de site in Tall el-Hamaam dateert van tussen 3500 en 1540 v. Chr.
Het zou de grootste stad zijn die in de regio zou hebben bestaan – tussen de vijf en tien keer groter dan andere steden in het gebied – waardoor het een voor de hand liggende keuze is voor de vindplaats.
Steven Collins van de Trinity Southwestern University in New Mexico, die het project leidde, zei dat het een ‘monsterlijke’ stad was vergeleken met andere steden in het gebied uit dezelfde periode.
Voordat de opgravingen in 2005 begonnen, was er weinig bekend over de Bronstijd in het zuiden van de Jordaanvallei, maar de enorme stad wijst op een verfijnde samenleving.
Het team beweert bewijzen te hebben gevonden van een stad die werd uitgebreid en verdedigingswerken kreeg van dikke muren en wallen, waaronder een 5,2 meter dikke lemen muur van 10 meter hoog.
De stad werd voortdurend uitgebreid en versterkt, met bewijzen voor dikke muren en wallen, waaronder een muur die een 17ft (5,2 meter) dik en 32ft (10 meter) hoog was.
Deze muur bevatte poorten, wachttorens en ten minste één weg.
In de midden Bronstijd werd deze muur vervangen door een enorme, 7 meter brede wal met een vlakke bovenkant, die als ringweg rond de stad fungeerde.
Het team is van mening dat de stad die het heeft ontdekt Sodom moet zijn, omdat er bewijs is dat de stad aan de oevers van de rivier de Jordaan ligt en een belangrijke handelsroute was zoals beschreven in de Bijbel.
Verder bewijs voor de beweringen is dat Tall el-Hamaam ergens tegen het einde van de midden Bronstijd plotseling verlaten werd.
Wat we hier in handen hebben is een belangrijke stadstaat, een grote stadstaat die, voor alle praktische doeleinden, onbekend was bij geleerden voordat we aan ons project begonnen,’ zei Collins.
‘Tall el-Hammam komt overeen met de beschrijving van het gebied waar Sodom zich volgens de Bijbel bevond’ als de grootste stad van het vruchtbare oostelijke Kikkargebied.
‘Ik kwam dus tot de conclusie dat als men Sodom wilde vinden, men op zoek moest gaan naar de grootste stad die in dit gebied heeft bestaan in de Bronstijd, in de tijd van Abraham.
Toen we de regio verkenden, was Tall el-Hammam een voor de hand liggende keuze, omdat het vijf tot tien keer groter was dan de andere steden uit de Bronstijd in de hele regio, zelfs die buiten Jordanië.’
De heer Collins zei: ‘We weten heel weinig over de Bronstijd in het zuiden van de vallei van de Jordaan.
De meeste archeologische kaarten van het gebied waren blanco.
‘Het werd meer dan 700 jaar een onbewoonde woestenij, maar daarna, na die zeven eeuwen, begon het weer te bloeien – zoals aangegeven door de enorme ijzeren poort die naar de stad leidt.’
Dit is gesuggereerd omdat de onderzoekers weinig artefacten uit de late fase van de periode hebben gevonden in vergelijking met andere nederzettingen in de regio.
WAAROM DENKEN ARCHAEOLOGISEN dat EL-HAMMAM SODOM IS?
Het merendeel van de verwijzingen naar Sodom en Gomorra staat in het boek Genesis.
De twee plaatsen waren koninkrijken gelegen aan de vlakte van de rivier de Jordaan, even ten noorden van waar zich nu de Dode Zee bevindt, en worden in de bijbel beschreven als weelderig, groen en goed bewaterd.
In het bijzonder is Sodom een van de grootste steden ten oosten van de Jordaan waarnaar in het hele Boek Genesis en het Nieuwe Testament wordt verwezen.
Het wordt beschreven als gelegen aan een gemeenschappelijke handelsroute, en vanwege zijn omvang zou het zwaar versterkt zijn geweest met torens en hoge, dikke muren.
Vergelekenis: de site in Tall el-Hamaam dateert van tussen 3500 en 1540 v. Chr.
Het zou de grootste stad zijn die in de regio zou hebben bestaan – tussen vijf en tien keer groter dan andere steden in het gebied – waardoor het een voor de hand liggende keuze was.
De stad werd voortdurend uitgebreid en versterkt, met bewijzen voor dikke muren en wallen, waaronder een muur die 5,2 meter dik en 10 meter hoog was.
Deze muur bevatte poorten, wachttorens en ten minste één weg.
In de midden Bronstijd werd deze muur vervangen door een enorme, 7 meter brede wal met een platte bovenkant, die als ringweg om de stad fungeerde.
Het team is van mening dat de ontdekte stad Sodom moet zijn, omdat er bewijs is dat de stad aan de oevers van de rivier de Jordaan lag en een belangrijke handelsroute was, zoals beschreven in de Bijbel.
Verder bewijs ter ondersteuning van de beweringen is dat Tall el-Hamaam aan het eind van de midden Bronstijd plotseling werd verlaten.
Dit is gesuggereerd omdat de onderzoekers weinig artefacten uit de late fase van de periode hebben gevonden in vergelijking met andere nederzettingen in de regio.
Het gebied bleef zo’n 700 jaar verlaten, waarna de stad opnieuw werd bevolkt, zoals blijkt uit artefacten en resten van een nederzetting uit de IJzertijd.
Het gebied bleef zo’n 700 jaar verlaten, waarna de stad opnieuw werd bevolkt, zoals blijkt uit artefacten en overblijfselen van een nederzetting uit de IJzertijd.
Archeologen die betrokken waren bij het project, onder leiding van Steven Collins van de Trinity Southwestern University in Albuquerque, New Mexico, zijn van mening dat dit bewijs, in combinatie met de toplocatie van de stad, deze de beste kandidaat maakt voor Sodom.
‘Tall el-Hammam leek te voldoen aan elk Sodom-criterium dat in de tekst wordt geëist,’ voegde hij eraan toe.
De vernietiging van Sodom, samen met Gomorra werd opgetekend in talrijke delen van de Bijbel, waaronder Genesis en het Nieuwe Testament, en ook in de Koran.
Het oordeel over SODOM
In Genesis 18 wordt gezegd dat drie engelen, die als mannen verschijnen, naar Abraham zijn gegaan in de vlakten van Mamre.
Nadat deze engelen de gastvrijheid van Abraham en zijn vrouw Sarah hadden ontvangen, zei God tegen Abraham dat hij Sodom en Gomorra zou vernietigen, omdat hun ‘zonde zeer smartelijk is’.
Abraham vroeg of God de stad zou sparen als er 50 rechtvaardigen in gevonden zouden worden, waarmee God instemde.
De engelen werden vervolgens naar Sodom gestuurd om de rechtvaardigen te vinden en werden daar opgewacht door Abrahams neef Lot.
De mannen van de stad omsingelden later Lot’s huis en zeiden: “Waar zijn de mannen, die vannacht bij u zijn binnengekomen?
Lot weigerde en bood hun in plaats daarvan zijn twee maagdelijke dochters aan die ‘geen mens gekend hadden’.
De mannen weigerden en de engelen waarschuwden Lot dat de stad zou worden verwoest, en adviseerden zijn familie te vertrekken.
God zou Sodom en Gomorra vervolgens hebben vernietigd met ‘zwavel en vuur’.
Het verhaal uit het Oude Testament beschrijft hoe God de ‘goddeloze zondaars’ van Sodom vernietigde met vuur en zwavel, maar Lot, de enige goede man van de stad, toestond om met zijn gezin te vluchten.
Beide steden zijn sindsdien gebruikt als metafoor voor ondeugd en homoseksualiteit.
Dr Collins wilde de grootste stad vinden die in het Bronzen Tijdperk in Kikkar heeft bestaan en hij zei dat Tall el-Hammam de voor de hand liggende keuze was, omdat het aanzienlijk groter is dan andere steden uit de tijd van Abraham in het gebied.
Ook al is de locatie niet Sodom, de onderzoekers zeiden dat de ontdekking toch belangrijk is omdat zij licht heeft geworpen op een uitgestrekte beneden- en bovenstad.
Het wallenstelsel zou miljoenen bakstenen en honderden arbeiders hebben gevergd, wat een demonstratie van organisatie en technologie is.
Er zijn ook aanwijzingen dat de verwoeste stad poorten, torens, een hoofdweg en pleinen had.
Dr Collins zei dat de stad aan het eind van de Bronstijd werd verlaten, misschien na een aardbeving, maar andere deskundigen hebben gesuggereerd dat een asteroïde de schuldige kan zijn geweest.
Het gebrek aan inwoners wordt gesuggereerd door de aanwezigheid van nauwelijks artefacten uit de Late Bronstijd.
‘Het werd een onbewoonde woestenij voor meer dan 700 jaar, maar dan, na die zeven eeuwen, begon het weer te bloeien – zoals aangegeven door de enorme ijzeren poort die naar de stad leidt,’ zei hij.
De stad werd herbouwd in de IJzertijd, tussen 1000 en 332 v. Chr., met onder meer een weelderige toegangspoort, een stadsmuur en huizen die mogelijk een cultisch centrum vormden.
HET KLEIEN TABLET VERHAAL VAN DE VERNIETIGING VAN SODOM
In 2008 werd een mysterieus rond kleitablet geïdentificeerd als een getuigenverslag van een asteroïde die 5.000 jaar geleden de Bijbelse steden Sodom en Gomorra verwoestte.
Het is vermeldenswaard dat sommige deskundigen geloven dat een aardbeving de schuldige was.
Twee raketwetenschappers -Alan Bond en Mark Hempsell die acht jaar hebben geprobeerd het mysterie op te lossen- geloven dat de symbolen op het tablet een gedetailleerd verslag geven van hoe een kilometerslange asteroïde de regio trof, duizenden doden veroorzaakte en meer dan 386.000 vierkante mijl (een miljoen km) verwoestte.
De inslag, die overeenkomt met een explosie van meer dan 1000 ton TNT, zou een van ’s werelds grootste aardverschuivingen ooit hebben veroorzaakt.
Het kleitablet, de Planisphere genaamd, werd ontdekt door de Victoriaanse archeoloog Henry Layard in de overblijfselen van de bibliotheek van het Koninklijk Paleis in Nineveh.
Het duo gebruikte computers om de nachtelijke hemel van duizenden jaren geleden te reconstrueren en stelde vast dat de waarneming op het tablet – een kopie uit 700 v. Chr. van aantekeningen van de nachtelijke hemel zoals gezien door een Soemerische astroloog in een van ’s werelds vroegst bekende beschavingen – zich kort voor zonsopgang afspeelde op 29 juni in het jaar 3.123 v. Chr.
De helft van het tablet registreert planeetposities en wolken, terwijl de andere helft de beweging beschrijft van een object dat eruit ziet als een ‘stenen kom’ die snel door de hemel beweegt, aldus de onderzoekers.