In een perfecte wereld zou een misdadiger die een misdaad begaat, het liefst binnen de grenzen blijven van het rechtsgebied waar de misdaad is begaan. Maar in een perfecte wereld zou er om te beginnen geen misdaad zijn.
Helaas voor ons is onze wereld niet perfect en alsof het probleem van misdaad al niet moeilijk genoeg is, hebben wetshandhavingsinstanties vaak te maken met juridische kwesties en bureaucratie bij het onderzoeken van misdaden en het aanhouden van misdadigers. Al meer dan 100 jaar helpt de internationale organisatie die nu bekend staat als INTERPOL, lokale en nationale politie-instanties bij de bestrijding van misdaad over de hele wereld.
Korte geschiedenis van INTERPOL
INTERPOL werd voor het eerst geconcipieerd in 1914, toen wetshandhavers en vertegenwoordigers van de rechtssystemen uit 24 landen in Monaco bijeenkwamen op het eerste Internationale Criminele Politiecongres. Uit dat congres kwamen 12 wensen naar voren voor de toekomst van samenwerking op het gebied van rechtshandhaving in de wereld. Deze 12 wensen luidden als volgt:
- Betere directe, officiële contacten tussen politiediensten uit verschillende landen.
- Het gebruik van gratis post-, telefoon- en telegramdiensten voor politiediensten om arrestaties te vergemakkelijken.
- Het gebruik van één uniforme taal (destijds Frans, met de hoop dat Esperanto wijdverbreid zou worden) om internationale communicatie te vergemakkelijken.
- Een opleiding in forensische wetenschap voor studenten in de rechten en de rechtshandhaving.
- Een toename van het aantal rechtshandhavings- en politieacademies in de landen.
- Een identificatiesysteem om internationale misdadigers te kunnen identificeren.
- Een internationaal comité van identificatiedeskundigen om het identificatiesysteem te implementeren.
- Een gecentraliseerde opslagplaats voor registers.
- De bestudering en opstelling van een model-uitleveringsverdrag dat ertoe moet bijdragen dat misdadigers voor de rechter worden gebracht.
- De rechtstreekse en onmiddellijke toezending van uitleveringsverzoeken.
- Dat voorlopige aanhoudingen mogelijk zijn na kennisgeving door het verzoekende land aan het land dat een voortvluchtige onderdak verschaft.
- Dat landen samenwerken om ervoor te zorgen dat wanneer een misdadiger in twee verschillende landen wordt aangeklaagd, voortvluchtigen snel worden uitgeleverd nadat in het eerste land een beslissing is genomen.
De organisatie die nu bekend staat als INTERPOL werd in 1923 officieel opgericht als de International Criminal Police Commission en was gevestigd in Wenen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam de ICPC onder controle van de Nazi’s te staan en de meeste lidstaten staakten hun deelname, waardoor de organisatie feitelijk ophield te bestaan. Aan het eind van de oorlog werd het agentschap heropgebouwd en overgeplaatst naar Parijs, waar het nog steeds bestaat. In 1949 werd INTERPOL officieel erkend door de Verenigde Naties als een niet-gouvernementele entiteit.
Doel van INTERPOL
INERPOL is geen onderzoeksorgaan, maar in plaats daarvan een ondersteunende organisatie met als doel te helpen bij het onderzoeken van misdaden en het arresteren van misdadigers over de hele wereld. De organisatie heeft een beveiligd communicatiesysteem opgezet om de internationale samenwerking te bespoedigen en toegang te verschaffen tot internationale strafrechtelijke gegevensbanken zoals de NCIC van de Verenigde Staten. De organisatie heeft ook deskundigen in dienst op het gebied van forensische wetenschap, politieopleiding en misdaadanalisten om een internationaal ondersteuningssysteem te bieden voor misdaadbestrijders.
Werken voor INTERPOL
De kern van de INTERPOL-missie is politiesamenwerking. Daartoe werkt INTERPOL met een “detacherings”-programma, waarbij vertegenwoordigers van de aangesloten landen voor een bepaalde periode of toer worden gedetacheerd of uitgeleend aan INTERPOL. Elk land benoemt zijn vertegenwoordigers vanuit het nationale centrale bureau van INTERPOL.
In de Verenigde Staten is INTERPOL-Washington ondergebracht bij het Amerikaanse ministerie van Justitie en benoemt het de vertegenwoordigers van zijn verschillende partneragentschappen, waaronder het NCIS, de FBI, de New York Police Department, de National Sheriff’s Association en vele andere staats-, lokale en federale wetshandhavingsagentschappen. Om voor INTERPOL te werken, moet u eerst voor een partnerbureau werken en een verzoek indienen via uw commandostructuur.
Voordelen van INTERPOL
Het bestaan van INTERPOL heeft sinds de oprichting de relaties en efficiency van de rechtshandhaving over de hele wereld verbeterd. De samenwerking is zo succesvol gebleken dat zelfs agenten uit landen zonder diplomatieke betrekkingen via INTERPOL-kanalen kunnen samenwerken om misdaden op te lossen en criminelen te pakken.