Deze vraag komt vaak voor, bijna dagelijks in de patiëntenzorg met betrekking tot het ECG: Een patiënt zonder voorgeschiedenis van coronaire hartziekte zonder eerdere symptomen en misschien ook zonder significante cardiale risicofactoren heeft een ECG-interpretatie die wijst op een eerder hartinfarct (myocardinfarct of MI). Het komt voor dat het ECG juist is en de patiënt een niet eerder herkend “stil” MI heeft gehad. Vaker is de ECG-uitlezing een “vals-positieve” interpretatie. Met andere woorden, ook al lijkt het patroon van de spanningswaarden op het ECG op een voorafgaand MI, in feite is het hart normaal &er was geen MI. Dit komt omdat, om een normale ECG-tracering te krijgen, de op de borstwand geplaatste afleidingen op een bepaalde “normale” afstand van de hartspier in de borstkas moeten liggen. Het blijkt dat normale mensen sterk verschillen in de richting waarin het hart in de borstkas is gepositioneerd. Dus zelfs als de positie van de afleidingen op de borstkas correct is, kunnen sommige afleidingen vrij ver van de standaardafstand & liggen, waardoor het opgenomen signaal te klein kan zijn, wat de indruk geeft van een eerdere hartaanval (verminderd spierspanningssignaal). Dit kan ook worden veroorzaakt als de technicus de afleidingen per ongeluk op de verkeerde plaats legt. Dit probleem kan worden verholpen door een echocardiogram of een andere beeldvormende test te laten uitvoeren om vast te stellen of het ECG al dan niet correct was of een “vals-positief” voor MI.
