Hoe ik mijn jeukende huid voor eens en voor altijd oploste met een door een dermatoloog goedgekeurd plan

Het was zomer tien jaar geleden toen mijn benen begonnen te jeuken. Het was een hittegolf, mijn tweede jaar op de universiteit, en mijn benen stonden in lichterlaaie. Ik dacht dat ik ergens allergisch voor was en controleerde dus plichtsgetrouw mijn wasmiddel, mijn huidverzorgingsregime, alles, maar niets was anders. Ik ging naar mijn huisarts, die bijna onmiddellijk folliculitis vaststelde, een infectie van de haarzakjes. Ik kreeg een antibioticakuur en strikte instructies om mijn benen een maand lang niet te scheren. In het midden van een hittegolf, kun je je voorstellen dat dit uitstekend nieuws was. Dit was de zomer dat ik 500 maxi jurken kocht. ien jaar later ben ik ervan overtuigd dat ik nooit folliculitis heb gehad. Want wat die zomer begon, is de afgelopen tien jaar mijn realiteit geweest. Mijn benen reageren heel slecht op scheren – welke vochtinbrengende crème ik er ook tegenaan gooi, welke reinigingsoliën ik ook gebruik of welke zorgvuldige scheertechnieken ik ook toepas – het eindresultaat is nog steeds pijnlijk jeukende benen. Het is begrijpelijk dat de zomers een verschrikking zijn.
Het feit is dat ik er zelfgenoegzaam mee ben geworden- ik ging ervan uit dat jeukende benen en scheeruitslag mijn nieuwe normaal waren en, net zoals ik een decennium lang hetzelfde huidregime heb aangehouden, heb ik nooit iets aan mijn ontharingstechniek veranderd- in de veronderstelling dat harsen ongeveer hetzelfde effect zou hebben. Maar dit jaar, op de tiende verjaardag van de ‘jeukende-benen-zomer’, besloot ik dat tien jaar niets doen belachelijk was.
De eerste persoon met wie ik sprak was Paula Begoun, oprichter van Paula’s Choice; een merk dat zich heeft gevestigd op een onbevooroordeelde en grondige benadering van huidverzorging, doordrenkt van Paula’s geschiedenis met consumentenbelangenbehartiging.
Wat is de oorzaak van een jeukende huid die snel last heeft van uitslag, zoals de mijne?

“Huiduitslag door scheren wordt vaak veroorzaakt door de huidverzorgingsproducten die je op je benen gebruikt. Als je je benen scrubt, vooral met loofahs of zoutscrubs of andere soorten handmatig scrubben, stop daar dan mee, want het veroorzaakt irritatie en uitslag, zelfs als je je niet scheert,” zegt ze. “De huid kan nog meer ontstoken raken als de lichaamsverzorgingsproducten die je gebruikt geurstoffen bevatten, ook natuurlijke geurstoffen zoals essentiële oliën. Het is heel goed mogelijk dat het scheren van je benen niet de oorzaak is van de uitslag, maar de huidverzorgingsproducten die je gebruikt.”

Noot. Een snelle inspectie van mijn huidregime laat geurvrije, onschuldig lijkende producten zien, maar ik maak een mentale notitie om mijn benen ook niet te scrubben.

Het zet me wel aan het denken: moet ik me überhaupt wel scheren? Paula neemt de alternatieven met me door.
“Epileren is een optie omdat het snel werkt en enkele dagen kan duren, maar voor sommige mensen is het pijnlijk en deze methode is niet zo permanent of zelfs semi-permanent (afhankelijk van hoeveel haar je hebt en de dikte ervan) als de beweringen doen geloven. Om het regelmatig te gebruiken moet je haar lang genoeg zijn zodat de pincet in het apparaatje het haar kan pakken en uittrekken. Dit betekent dat je enige hergroei van haar moet tolereren voordat je het weer gebruikt, een praktijk die niet iedereen leuk vindt als het je doel is om altijd blote benen te hebben.”

Volgens deskundigen kunnen je acne-achtige plekjes het gevolg zijn van folliculitis

Ik ben het met je eens, Ik denk terug aan mijn maxi-jurkzomer met behaarde benen en – welke patriarchale druk ook aan mijn standpunt heeft bijgedragen – hoezeer ik mijn benen niet graag au naturel laat… Hoe zit het met harsen? Ik laat mijn bikinilijn al doen, maar voor mijn benen heb ik altijd afgezien vanwege de kosten en het onderhoud.

“Harsen is hetzelfde als epileren,” bevestigt Paula, “alleen worden de haren op een andere manier bij de wortel uitgetrokken en gelden dezelfde regels, hoewel het harsen een viezer proces is.”

Ik besluit dat ik misschien gewoon verkeerd scheer – en vraag Paula om hulp. Ze vertelt me dat er eigenlijk geen “verkeerde” manier van scheren is; zolang je er maar voor zorgt dat je geen bot scheermesje en geen scheerproduct met een geurtje gebruikt. Ze geeft me wel een goede tip voor het scheren van mijn benen: “een niet-geparfumeerde haarconditioner is eigenlijk een geweldig scheerproduct.” Geniaal.

Met dit goede advies in mijn achterhoofd besloot ik mijn huid te laten controleren door een dermatoloog – een afspraak die al veel eerder had moeten plaatsvinden. Ik ga naar Dr. Stefanie Williams, een bekroonde dermatologe en medisch directeur van de prestigieuze Eudelo Kliniek. Ze staat bekend om haar diepgaande kennis van de biologie van de huid.

Tijdens mijn consult nemen we de geschiedenis van mijn huid door – mijn vroege kinderjaren met eczeem, mijn (bewonderenswaardige, zo blijkt)- levenslange gebruik van waterige crème in plaats van gewone zeep (waarvan Paula Begoun bevestigt dat het “uitdrogend en vaak irriterend” is) en mijn tien jaar jeukende huid – die zich volledig op mijn benen concentreert. Dr Williams is het ermee eens dat het feit dat dit alleen mijn benen betrof, erop wijst dat scheren de directe oorzaak is.

Een blik op mijn benen is alles wat ze nodig heeft om te bevestigen dat ik geen folliculitis heb – en ook niet had. Dan laat ze een houten stokje voorzichtig langs de huid van mijn arm glijden en heeft een “aha!” moment. Ik ben in de war – en dan gefascineerd.

Uw ultieme gids voor het thuis aanpakken en voorkomen van vervelende ingegroeide haartjes

“Ik denk dat je dermatographia hebt,”roept ze uit – veel te vrolijk voor iemand die een diagnose stelt. Dermatografie, zo blijkt, is een zeldzame aandoening (ongeveer 5% van de mensen heeft het) waarbij kleine schaafwonden op de huid grote gebeurtenissen worden. Als ik bijvoorbeeld met een houten stok over mijn arm ging, bleef er een helderwitte vlek achter die enkele minuten aanhield.

“Dat is toch normaal?”

Wat mijn huidtype dus doet, is slecht reageren op elke kras, stoot, bult of – natuurlijk – agressieve “mechanische schaafwond” zoals scheren; met een bijna allergische reactie. Mijn huid is als die ene persoon die je kent die knuffels haat, die flipt als je hem aanraakt. Ze schrijft me regelmatig antihistaminica voor – of in ieder geval rond de tijd dat ik me scheer – om dit tegen te gaan.

Ze wijst me er ook op dat mijn huid reageert met pseudofolliculitis; een ontsteking van de haarfollikels die wordt veroorzaakt door – letterlijk – een scheerbeurt. Hoe dichter je bij de huid komt als je je scheert, hoe groter de kans hierop is. In tegenstelling tot folliculitis wordt dit niet veroorzaakt door een infectie, maar door beknelde haren, iets wat vaker voorkomt bij mensen met krullend haar zoals het mijne en, fascinerend genoeg, met een specifiek type keratine in het haar (K6HF). Ze geeft me een AHA Body lotion (wat betekent dat het Glycolic Alpha Hydroxy Acid bevat). Het klinkt bekend- en ik realiseer me dat Paula ook dezelfde behandeling had aanbevolen. Dr. Williams geeft me een Exuviance Retexturing Treatment, die ik voor het scheren moet aanbrengen, maar niet direct daarna.

Dr. Williams’ uiteindelijke aanbeveling is dat ik een laserbehandeling moet ondergaan – iets dat de mechanische schaafwonden die mijn huid momenteel beschadigen, volledig zal verwijderen. Ik oormerk dat voor de toekomst – wetende dat het nu niet in mijn budget zit – maar voel me dankbaar dat er een meer permanente oplossing in de pijplijn zit. Ik vertrek lichter en hoopvol over het toekomstige geluk van mijn huid.

Voor nu geeft ze me goede scheertips: scheer in de richting van de haargroei, vermijd dat de huid wordt uitgerekt, gebruik enkele mesjes en scheer minder vaak, en gebruik Cetaphil direct na het scheren; een behandeling die vaak wordt gebruikt bij eczeempatiënten.

Ik voeg dit toe aan mijn zak met producten die zowel Dr. Williams als Paula hebben aanbevolen. Mijn huidverzorging omvat nu een volledige La Roche Posay-lijn die speciaal is ontwikkeld voor de jeukende huid. Ik ben begonnen met het wassen met een Lipikar Syndet AP + Shower gel- een Lipid replenishing anti-irritatie en anti-kras crème wassen, met Lipikar Huile Lavant-een anti-irritatie reinigende olie, afwerking met Cicaplast Baume B5-kalmerende reparatie balsem, Cetaphil of mijn nieuwe AHA body lotion voor een dag dat ik niet heb geschoren.

De resultaten zijn veelbelovend – met merkbaar minder jeuk en een gladdere, minder geïrriteerde huid. Ik scheer me weloverwogener en ben me meer bewust van wat ik op mijn huid smeer. Totdat mijn portemonnee over is voor een huidherstellende laseraanval, voel ik me gewapend en klaar om de genetische aanval die mijn huid ondergaat te bestrijden. Want naast een huidregime of product, heb ik nu ook een grondig begrip van mijn huid en haar unieke eigenaardigheden. Ik weet nu beter wat mijn huid nodig heeft, waar ze een hekel aan heeft en waarom ze boos wordt. Zoals altijd is kennis macht, en ik wou dat ik die tien jaar geleden had opgedaan.