
Mooie portretten van vrouwen zijn makkelijk te tekenen als je het eenmaal onder de knie hebt. We vroegen Loish ons te laten zien hoe het moet met een stap-voor-stap proces.

Deze tutorial is een walkthrough van mijn eigen proces voor het tekenen van een gezicht, en is geenszins bedoeld als strikte instructies. Het beste wat je als kunstenaar kunt doen is een techniek en aanpak ontwikkelen die voor jou goed aanvoelt, en zo heb ik dit proces ontwikkeld. De belangrijkste dingen om in gedachten te houden gedurende het tekenproces zijn:
- Expressie: Wat voor emotie wil je dat het gezicht uitbeeldt? Probeer een uitdrukking te kiezen die iets zegt over de toestand van het personage (vredig, boos, kwetsbaar, etc). In het kader van deze tutorial zal ik een gezicht tekenen met een vrij neutrale uitdrukking en rechte hoek, maar het is de moeite waard om meer uitdrukkingen te verkennen dan alleen neutrale of lege.
- Leven: Ik probeer me niet te veel te concentreren op het ‘goed’ krijgen van dingen (symmetrie, perfecte details, gladheid, enz.) maar in plaats daarvan concentreer ik me op het geven van het gezicht een gevoel van leven en persoonlijkheid. Ik probeer de persoonlijkheid van de originele schets in het eindresultaat te behouden, en laat de kleinere details tot het einde toe.
Het proces dat ik hier beschrijf kan worden toegepast op in principe elk digitaal tekenprogramma dat basislaag- en penseelfuncties heeft. Als ik begin, zijn de belangrijkste dingen voor mij:
- Een groot canvas: Ik werk meestal op A3-formaat, 300DPI, zodat de kwaliteit geschikt is om af te drukken.
- Rommelvrije werkruimte: Ik houd alleen de essentiële panelen open, die voor mij voornamelijk mijn gereedschappen, lagen en kleureneditor zijn.
- Bruikbare sneltoetsen: Als ik toegang heb tot mijn pipet en navigatiesnelkoppelingen, ben ik klaar om te gaan!
Basisvormen
Ik probeer mijn ruwe schetsen zo expressief mogelijk te houden, waarbij ik in de eerste plaats probeer een gevoel van gebaar en beweging vast te leggen. De details komen later.
Hoeken en richtingen: Deze basistechniek met cirkels en lijnen werkt geweldig voor het tekenen van een verscheidenheid aan hoeken. Door de gelaatstrekken eenvoudig te houden en stippen te gebruiken voor de ogen, kun je veel beweging bereiken met deze eenvoudige vormen, en krijg je een goed gevoel voor de hoek en de plaatsing van het gezicht.
Hoofdvorm: Voor afwisseling kun je experimenteren met verschillende hoofdvormen en kaaklijnen. Verschillende vormen creëren verschillende karaktertypen.
Ruw Schetsje
Nieuwe laag: Zet zichtbaarheid aan/uit om snel je schets te vergelijken met de basisvormen uit de vorige stap. Bij het neerleggen van de eerste ruwe schets, blijf ik denken in vormen en gebogen lijnen in plaats van in details. Dit is niet alleen makkelijker, maar helpt ook om het gezicht volume en diepte te geven.
Ogen: Ik hou de ogen zo eenvoudig mogelijk tijdens de ruwe schetsfase, zodat ik me kan concentreren op de uitdrukking voordat ik details toevoeg. De iris of reflecties teken ik pas later. Voor de afwisseling kun je experimenteren met verschillende vormen en stijlen, en ook kijken naar de interactie tussen het oog en de wenkbrauwen en plooien eromheen.
Neus: Ik begin altijd met een cirkel voor de basis, en dan een eenvoudige boogvorm voor de brug. Voor de afwisseling kun je verschillende neusvormen proberen (grotere brug, bredere basis, enz.) en ook verschillende posities van de neus in het gezicht (hoger, lager, enz.).
Mond: Ik begin altijd met de mondvorm en voeg dan de lippen eromheen toe. De mond is een zeer belangrijk kenmerk voor het overbrengen van emotie, vooral de mondhoeken – zijn ze naar beneden gedraaid, geknepen, lachend?
Lijnwerk
Ik hou er persoonlijk van om het lijnwerk schetsmatig te houden, omdat ik hou van de textuur en het leven dat het aan de tekening geeft. Ik richt me vooral op het tekenen van gedefinieerde en sterke lijnen in deze fase, in tegenstelling tot de lichte, krabbelige lijnen uit de vorige fasen. In deze fase maak ik het lijnwerk zo schoon mogelijk, door al mijn schetslijnen weg te werken. Als je een meer zuivere tekenstijl verkiest, kan je netter lijnwerk maken dan ik hier doe, en nadien je schetslagen uitschakelen. Fijnere details (oogleden, wimpers, neusgaten, etc) kunnen nu worden getekend, met de schetslijnen van de vorige stappen als leidraad.
Basiskleuren
Op dit punt, voeg ik de schetslagen samen, waarbij ik de onderstaande methode gebruik om de gescheiden lagen als back-up te bewaren. Als de hulplijnen of de ruwe schets te sterk doorkomen, verlaag ik de dekking van die lagen voordat ik ze samenvoeg, maar je kunt ze ook gewoon helemaal uitzetten.
In een laag eronder, leg ik de basiskleuren neer, en zet vervolgens de samengevoegde lijnwerklaag op ‘vermenigvuldigen’. Vervolgens pas ik de kleuren van deze laag aan met tint/verzadiging, zodat ze mooi mengen met de basiskleuren eronder. Ik experimenteer hier graag mee, soms kies ik zeer felle kleuren voor de lijnen, soms meer neutrale kleuren. Het hangt er helemaal vanaf hoe de lijnen op de basislaag overkomen, en wat voor mij ‘goed voelt’.
Huidtinten
Om de huid leven in te blazen, is het belangrijk om wat variaties in de huidskleur aan te brengen. Ik heb kleurvariaties toegevoegd op de wangen, neus, lippen en oren. Ik kies de kleuren handmatig in de kleuren-editor. Ik hou ervan om kleuren te kiezen die niet alleen maar lichter/donkerder zijn dan de basiskleur, wat kan resulteren in een vlakke of levenloze huid. Ik probeer rijke kleuren te kiezen die diepte en textuur geven aan de basiskleur.
Verschillende huidtinten: Er bestaat een enorme variëteit aan huidskleuren en -tinten, en het is interessant en leuk om die te ontdekken. Verschillende huidtinten hebben verschillende licht- en schaduwkleuren. Ik heb het meeste geleerd van snelle kleurstudies gebaseerd op foto-referenties.
Arcering
Nu voeg ik arcering toe aan het gezicht. Ik probeer me voor te stellen hoe de driedimensionale vorm van het hoofd zou reageren op een lichtbron, dus de eerste stap is om uit te vinden waar het licht vandaan komt. In dit geval heb ik gekozen voor zacht licht van boven. Ik heb ook de kleuren een beetje aangepast omdat ik vond dat de kleuren een beetje dof werden. Een veelgemaakte fout bij mensen die beginnen met digitale kunst is om heel zachte, geleidelijke schaduwen te schilderen in tinten die gewoon lichtere/donkerdere versies van de basiskleur zijn. Het eindresultaat wordt dan een beetje vlak en levenloos. Persoonlijk raad ik aan om de schaduwen en hooglichten een iets andere tint te geven dan de basiskleur, en om ook wat scherpe, heldere schaduwen toe te voegen naast de zachtere schaduwen.
Afmetingen: Bij het arceren van het gezicht heb je te maken met de schaduwen die op het gezicht worden geworpen door de eigen kenmerken (neus, lippen, enz.), maar ook met zachtere schaduwen van de 3D-vorm. Het volume van het hoofd en het gezicht visualiseren als een driedimensionale vorm is een grote hulp bij het schaduwen.
Licht: Bij het bepalen van de sterkte, richting, kleur en type van de verlichting, zijn er vele opties. Behalve het hoofd als een 3D object te zien, kun je ook veel leren van het maken van studies van verschillende belichtingssituaties.
Details en finishing touch
Op dit punt voeg ik de kleur- en lijnlaag samen. Veel kunstenaars geven er de voorkeur aan het lijnwerk gescheiden te houden van de kleurlaag, maar ik geef er de voorkeur aan alles op één plaats te hebben. Op deze manier kan ik over de lijnen heen schilderen en delen van de tekening wissen zonder dat ik van laag hoef te wisselen. Zorg ervoor dat je een backup maakt van de lagen voordat je ze samenvoegt (zoals beschreven in stap 5), zodat je altijd terug kunt gaan naar je oude versie als dat nodig is. Afhankelijk van hoe realistisch en gedetailleerd ik het eindresultaat wil hebben, kan ik veel tijd besteden aan deze laatste fase, waarbij ik soms de lijnen helemaal overschilder. In dit geval laat ik het ruw met enkele van de schetslijnen nog zichtbaar.
Het toevoegen van sproeten, rimpels, moedervlekken en andere markeringen op de huid helpt om meer detail aan een stuk toe te voegen, en geeft het gezicht persoonlijkheid.
Afgewerkt resultaat
Zoals je kunt zien, vind ik een ruw of schetsmatig eindresultaat niet erg, en ik ben ook niet erg bezig met symmetrie. Persoonlijk vind ik dat imperfecties veel toevoegen aan het karakter en de persoonlijkheid van een gezicht, en ik hou ook erg van het effect van schetslijnen. Als je op zoek bent naar een schoner en gladder eindresultaat, is het een optie om je schetslagen in het begin uit te schakelen en meer tijd te besteden aan de laatste fase, waarbij je de kleuren meer gladstrijkt en de details verfijnt. Ik hoop dat jullie deze tutorial nuttig vonden!