Wanneer moeten schrijvers een pseudoniem of schuilnaam gebruiken? En als ze besluiten er een aan te nemen, hoe moeten schrijvers dan een pseudoniem of schuilnaam gebruiken? We duiken hier in deze vragen.
Tijdens een workshop dit weekend kreeg ik een vraag over het gebruik van een pseudoniem. De schrijfster had al een journalistieke naam en wilde doorbreken op het gebied van vrouwenfictie en romantiek. Dus er waren een paar vragen: Wanneer moet een schrijver een pseudoniem gebruiken? En hoe moet een schrijver dat pseudoniem gebruiken in de omgang met redacteuren en agenten?
(Kun je auteursrecht hebben op een pseudoniem?)
Dit zijn veel voorkomende vragen die mij vaak worden gesteld tijdens live evenementen, zowel persoonlijk als online. Laten we eens kijken hoe je ermee omgaat.
Schrijven is je passie. Waarom zou je er niet ook je dagtaak van maken? Of je nu een aspirant-scenarist, romanschrijver of toneelschrijver bent, of zelfs gewoon een fervent lezer, je kunt je liefde voor woorden omzetten in een lucratieve carrière als professioneel tekstschrijver. Leer in deze online workshop hoe je een copywriter wordt door je portfolio op te bouwen en je diensten te vermarkten.
Klik om verder te gaan.
Wanneer moet een schrijver een pseudoniem of pseudoniem gebruiken?
Er zijn tal van redenen om een pseudoniem te gebruiken. In het bovenstaande voorbeeld denk ik dat de journaliste twee achternamen wilde hebben: één voor de journalistiek, de andere voor romantiek en vrouwenfictie. Vaak kan dit een goede reden zijn om een pseudoniem te creëren. John Sandford bijvoorbeeld creëerde zijn pseudoniem, omdat hij al een roman uit een andere serie onder zijn echte naam had gepubliceerd.
(Drie redenen om een pseudoniem te gebruiken.)
Er zijn echter ook andere goede redenen om een pseudoniem te gebruiken dan alleen concurrerende bijnamen of genres. Sommige schrijvers geven de voorkeur aan anonimiteit. Anderen vinden hun naam te gewoon of vinden dat hun naam te dicht (of precies hetzelfde) bij een reeds gevestigde schrijver en/of beroemdheid ligt. En sommigen houden van de bevrijdende kracht van het opzetten van een nieuwe persona.
Al deze (en meer) zijn geldige redenen om een pseudoniem of pennaam te gebruiken. Maar als je eenmaal hebt besloten deze weg in te slaan, hoe ga je dan met de buitenwereld om?
Hoe moet een schrijver een pseudoniem gebruiken?
Als redacteur heb ik te maken gehad met een aantal freelancers die gebruik maakten van pseudoniemen, en dit is wat ik zou voorstellen voor iedereen die zijn werk onder een pseudoniem indient. Ik moedig andere interpretaties aan om te delen in de commentaren hieronder.
Ten eerste, ik geloof dat je moet pitchen en indienen onder je pseudoniem en dat je je redacteur of agent niet hoeft te laten weten dat je een pseudoniem gebruikt totdat je werk geaccepteerd is. Als je ervaring hebt of bereik met je echte naam, is het waarschijnlijk dat je daar alleen maar voordeel bij hebt als je je echte naam gebruikt voor je huidige project. Dus als je een pseudoniem gebruikt, word dan die persoon.
(39 voorbeelden van queries die voor meerdere genres hebben gewerkt.)
Ten tweede geef ik er de voorkeur aan dat freelancers die pseudoniemen gebruiken, met mij communiceren onder hun pseudoniem. Dit geldt misschien niet voor alle redacteuren en agenten, maar het helpt mij te voorkomen dat ik de verkeerde naam in de byline zet of veel tijd kwijt ben aan het dubbel en driedubbel controleren of ik wel de juiste naam gebruik.
Natuurlijk wil je er wel voor zorgen dat je juiste naam op je belastingformulieren en in je contracten komt te staan. In feite zou je in je contract waarschijnlijk je echte naam moeten vermelden met een notitie dat je schrijft als (pseudoniem).
Eindoordeel over pseudoniemen en pseudoniemen
Het wel of niet gebruiken van een pseudoniem is een persoonlijke keuze. Er is niet echt een goed of fout antwoord op deze vraag – tenzij je een naam deelt met een bekende auteur en/of beroemdheid. Onthoud wel: als je er een gebruikt, wees er dan klaar voor om die nieuwe persoonlijkheid aan te nemen (zelfs als die erg lijkt op je eigenlijke identiteit).