Maart is Women’s History Month en, om deze gelegenheid te eren, willen we een ruimte creëren voor alle vrouwen die in de geschiedenis vergeten zijn. Voor de vrouwen die een plaats verdienen in onze schoolboeken. Voor de vrouwen wier stem zou moeten weerklinken. Dit stuk – slechts één in een reeks – is voor hen.
We hebben veel te danken aan de vrouwen die ons zijn voorgegaan en die paden hebben geëffend waar er voorheen geen waren om te volgen. Deze lijst is niet volledig, maar bevat wel een aantal Hispanic/Latina’s die hun stempel op de geschiedenis hebben gedrukt (en sommigen die zich nog steeds inzetten voor belangrijke doelen). Het is een ode aan hun werk en ook een middel ter inspiratie, een oproep aan Latino’s uit achtergestelde gemeenschappen om hun eigen dromen te volgen en een impact te maken.
Veel van de hieronder genoemde vrouwen hebben de zaken niet op hun grondvesten doen schudden zonder enige kritiek van de regering en het publiek – maar ze hebben niettemin een belangrijke rol gespeeld door te laten zien dat vrouwen een verschil kunnen maken.
1Eva Perón (1919-1952)
Eva Perón diende als de First Lady van Argentinië van 1946 tot 1952 en liet een erfenis achter die de musical Evita inspireerde (die de filmadaptatie met Madonna als de hoofdrolspeelster inspireerde). Er is een reden waarom haar leven beide inspireerde. Als First Lady zette ze zich in voor de armen en de behoeftigen.
Eén van haar grootste bijdragen: De oprichting van de Partido Peronista Femenino, oftewel de Vrouwelijke Peronistische Partij. Perón heeft er mede voor gezorgd dat vrouwen in Argentinië eindelijk stemrecht kregen. In 1951 stelde zij zich kandidaat voor het vicepresidentschap, maar trok zich uiteindelijk terug uit de race. Als je meer wilt weten over haar leven, kun je een bezoek brengen aan het Museo Evita in Buenos Aires, waar je meer te weten kunt komen over haar verhaal en zelfs een aantal van haar outfits kunt zien (ze had toevallig ook een onberispelijke stijl).
2María Félix (1914-2002)
In een overlijdensbericht uit 2002 noemde The Guardian de Mexicaanse actrice María Félix “de incarnatie van de sterke, seksuele vrouw, die desondanks tegen het einde van de film getemd zou worden door machismo.” In de jaren ’40 werd Félix een filmicoon – ook al opereerde ze in een voor films patriarchale tijd, ze liet haar aanwezigheid voelen. Neem bijvoorbeeld enkele van de films waarin ze de hoofdrol speelde, zoals Doña Diabla (“De duivel is een vrouw”), La Mujer Sin Alma (“De vrouw zonder ziel”) of La Devoradora (“De Verslindster”). Ze was berucht omdat ze weigerde in Hollywood te werken omdat ze geen stereotiepe rollen wilde aannemen. In 1993 publiceerde ze de autobiografie Todas mis guerras.
3Gloria E. Anzaldúa (1942-2004)
Gloria E. Anzaldúa diende als een belangrijk icoon voor queer feministen van kleur. Ze schreef prachtig over identiteit, vooral bekend van haar essay “La Prieta” en boeken als Borderlands/La Frontera: The New Mestiza. Ze was ook redacteur van een belangrijke tekst genaamd “This Bridge Called My Back: Writing By Radical Women of Color”, dat de Before Columbus Foundation American Book Award won. In 1991 won ze een National Endowment for the Arts creative writing fellowship.
Haar nalatenschap leeft voort in prijzen zoals de American Studies Association’s Gloria E. Anzaldúa Award for Independent Scholars.
4Pura Belpré (1899-1982)
Vijfenveertig jaar lang werkte Pure Belpré voor de openbare bibliotheek van New York City met een missie: Het publiek dat de bibliotheek bereikte diversifiëren. Als eerste Latina-bibliothecaresse realiseerde zij zich dat er behoefte was aan programmering, maar ook aan meer diverse literatuur. Toen, in 1932, schreef ze haar eerste kinderboek.
De Puerto Ricaanse schrijfster, verhalenvertelster, poppenspeelster en bibliothecaresse is een inspiratiebron voor schrijvers van kleur. De Pura Belpré Award houdt haar nalatenschap levend – het wordt elk jaar gegeven aan een “Latino/Latina schrijver en illustrator wiens werk de Latino culturele ervaring het best portretteert, bevestigt en viert in een uitstekend literair werk voor kinderen en jongeren.”
5Dolores Huerta (1930-heden)
De meeste mensen kennen Dolores Huerta door haar werk met César Chávez, maar haar verhaal gaat over zoveel meer. Huerta richtte de Agrarische Arbeiders Associatie op, nog voordat ze samen met Chávez de National Farm Workers Association oprichtte. Haar inspanningen leidden tot de oprichting van het federale hulpprogramma, Aid to Families with Dependent Children (AFDC), en hielpen bij de totstandkoming van de Agricultural Labor Relations Act.
In 2012 kende president Obama haar de Presidential Medal of Freedom toe. Nu ze in de 80 is, strijdt Huerta nog steeds voor belangrijke zaken als immigratie, gezonde voeding en meer. Eerder dit jaar maakte Sundance de Dolores-film tot een officiële selectie.
6Rigoberta Menchú (1959-heden)
Nobelprijswinnares voor de Vrede van 1992 Rigoberta Menchú Tum groeide op in de Quiché-cultuur, een inheemse tak van de Mayacultuur in Guatemala. Zij en haar vader behoorden tot het Comité van de Boerenbond om hun land te verdedigen (de Mayagemeenschappen werden verdreven toen het Guatemalteekse leger in 1954 de macht overnam). Menchú verloor haar vader, broer en moeder aan het leger en de veiligheidstroepen. Ze ging zich inzetten voor de rechten van vrouwen en inheemse volken, en richtte de eerste inheemse partij WINAQ op. Vandaag de dag komt ze nog steeds op voor de rechten van inheemse volken, en spreekt ze actief voor een groot publiek over dit onderwerp.
7Ellen Ochoa (1958-heden)
In 1993 schreef Dr. Ellen Ochoa geschiedenis als de eerste Latijns-Amerikaanse vrouw die de ruimte inging voor de STS-56 missie op de Discovery. Die gedenkwaardige gebeurtenis is zo belangrijk voor het inspireren van jonge Latina meisjes met grote dromen. Ochoa blijft haar stempel drukken als directeur van het Johnson Space Center, waar ze de eerste Latijns-Amerikaanse directeur en pas de tweede vrouwelijke directeur is. En nog iets: ze heeft drie patenten.
8Ileana Ros-Lehtinen (1952-heden)
In 1989 werd Ileana Ros-Lehtinen de eerste Latina vrouw die zitting nam in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Ros-Lehtinen is geboren in Havana en heeft zich ingezet voor zaken als de Violence Against Women Act. Ze speelde een belangrijke rol bij het aannemen van de Women Airforce Service Pilot Arlington Inurnment Restoration Act, die ervoor zorgde dat Women Airforce Service Pilots (WASP) volledig de militaire eer zouden krijgen die ze verdienden. Ros-Lehtinen is niet zonder critici en kwam onlangs in het nieuws vanwege haar standpunten over de gezondheidszorg.
9Ana Mendieta (1948-1985)
De Cubaans-Amerikaanse kunstenares Ana Mendieta is een provocerende en iconische kunstenaar en een belangrijke figuur in de hedendaagse kunstgeschiedenis. Mendieta is vooral bekend om haar fotografische werk in de natuur (zoals de iconische “Tree of Life” foto uit 1976), maar ze werkte ook in performance kunst, video, schilderkunst, en meer. Mendieta werkte nauw samen met het lichaam; ze was niet bang en gebruikte vaak bloed in haar stukken om de kijkers uit te dagen beter na te denken over geweld tegen vrouwen. Mendieta stierf vroegtijdig, maar haar nalatenschap leeft voort in het pad dat ze creëerde voor feministische kunstenaars.
Alle onderwerpen in Lifestyle
Doe mee met onze nieuwsbrief!
Wees dagelijks op de hoogte van je favoriete celebs, stijl en modetrends plus advies over relaties, seks en meer!