Deze schrijnende foto’s kijken binnen in psychiatrische inrichtingen van de 19e en 20e eeuw en onthullen hoe verontrustend de omstandigheden ooit waren.
Vindt u deze galerij mooi?
Deel het:
Vindt u deze galerij mooi?
Deel het:
“De mate van beschaving in een samenleving,”kan worden beoordeeld door de gevangenissen binnen te gaan.” Maar misschien is die uitdrukking ook wel van toepassing op een andere klasse van instellingen, bedoeld om mensen te huisvesten die ongeschikt worden geacht voor de maatschappij: psychiatrische inrichtingen.
En eeuwenlang – tot op de dag van vandaag, op sommige plaatsen – verraadde de kwaliteit van de meeste psychiatrische inrichtingen, althans die in de Europese traditie, weinig mate van beschaving.
Tot het einde van de 18e eeuw brachten enkele artsen in Frankrijk en Engeland, onder wie Philippe Pinel en William Tuke, voor het eerst het revolutionaire idee naar voren om de ketenen en de lijfstraffen af te schaffen.
Het duurde tot de Engelse Lunacy Act van 1845 voordat een regering geesteszieken voor het eerst officieel aanwees als patiënten die behandeling nodig hadden.
En pas halverwege de 19e eeuw richtten Frankrijk, Engeland en de Verenigde Staten openbare, door de staat beheerde gestichten op, met overheidstoezicht en commissies die misbruik onderzochten – waarvan de volledige omvang nooit echt bekend zal worden.
Natuurlijk kwam er halverwege de 19e eeuw geen einde aan misbruik, verwaarlozing en mishandeling in krankzinnigengestichten – in tegendeel. Hoewel de inrichtingen voor geesteszieken nu geïnstitutionaliseerd waren, brachten de late 19e en 20e eeuw veel nieuwe problemen met zich mee.
Zo betekende de groei van de psychiatrie als discipline dat er meer diagnoses gesteld moesten worden en dus meer patiënten in inrichtingen die steeds voller raakten. Evenzo betekende de groei van de psychiatrie dat meer artsen meer procedures ontwikkelden die in het begin en midden van de 20e eeuw steeds radicaler leken te worden, waardoor we onder andere elektroshocktherapie en de lobotomie kregen.
Tegzelfdertijd gaf de opkomst van het fascisme en het totalitarisme in Europa aanleiding tot een golf van politiek gemotiveerde mishandelingen in psychiatrische inrichtingen, waarbij machtige regimes, waaronder die in Nazi-Duitsland, het Sovjetblok en het Apartheid-tijdperk in Zuid-Afrika, verdachten van staatsvijanden summier inrichtingen gaven en/of eugenetica programma’s in het leven riepen om degenen die werkelijk geestesziek waren uit te roeien.
Maar zelfs in gevallen die lang niet zo extreem waren, zelfs in de tuinvariant van de psychiatrische inrichtingen (een term die inmiddels uit de gratie is geraakt) in het Europa en Amerika van de 20e eeuw, waren de omstandigheden in de inrichtingen vaak verbijsterend naar huidige maatstaven: lobotomieën uitgevoerd met hergebruikte ijspriemen, patiënten vastgeketend aan betonnen platen, kinderen in dwangbuizen vastgebonden aan radiatoren, en erger.
Laat de schrijnende foto’s hierboven u terugvoeren naar een tijdperk van psychiatrische zorg – een tijdperk dat nog niet zo lang geleden is.
Volgende 37 spookachtige portretten van het leven in Victoriaanse krankzinnigengestichten. Stap daarna binnen in een van de meest beruchte psychiatrische inrichtingen aller tijden met deze blik op Bethlem Royal Hospital, beter bekend als “Bedlam.”