Het allereerste glas dat de mensen uit het stenen tijdperk kenden en dat werd gebruikt voor het maken van wapens en decoratieve voorwerpen, was obsidiaan, zwart vulkanisch glas. Het vroegst bekende door de mens gemaakte glas dateert van rond 3500 v. Chr., met vondsten in Egypte en Oost Mesopotamië. De ontdekking van het glasblazen rond de 1e eeuw v. Chr. betekende een belangrijke doorbraak in de glasfabricage.
Glasfabricagegeschiedenis
De mens uit de steentijd heeft het in de natuur voorkomende glas obsidiaan, het zwarte vulkanische glas, en tektieten gebruikt om wapens en siervoorwerpen te vervaardigen.
Archeologische vondsten in Egypte en Oost-Mesopotamië wijzen erop dat het eerste geproduceerde glas dateert van 3000 v. Chr. De oudste fragmenten van glazen vazen werden gevonden in Mesopotamië in de 16e eeuw v. Chr. en zij vormden het bewijs van de oorsprong van de holglasindustrie. Naast Mesopotamië ontwikkelde de holglasproduktie zich in dezelfde tijd ook in Egypte, Mycene (Griekenland), China en Noord-Tirol. Het eerste handboek voor glasblazerij uit de bibliotheek van de Assyrische koning Ashurbanipal (669-626 v. Chr.) dateert van rond 650 v. Chr.
In het begin was glasblazerij langzaam en kostbaar, het was een luxeartikel en slechts weinig mensen konden het zich veroorloven. De ontdekking van de nieuwe techniek van het “glasblazen“ rond het einde van de 1e eeuw en was een revolutionaire gebeurtenis in de geschiedenis van de glasblazerij. Deze uitvinding werd toegeschreven aan Syrische ambachtslieden. Het glasblazen maakte de produktie van glas gemakkelijker, sneller en goedkoper en glas werd voor het eerst beschikbaar voor de gewone burger. De gereedschappen en technieken van het glasblazen zijn in de loop der eeuwen nauwelijks veranderd.
De kunst van het glasblazen kwam tot bloei in het Romeinse Rijk en verspreidde zich over West-Europa en het Middellandse Zeegebied. Glas was een van de belangrijkste handelsartikelen buiten de grenzen van het Romeinse Rijk. De Romeinen waren de eersten die glas voor architectonische doeleinden begonnen te gebruiken, toen rond 100 na Chr. in Alexandrië helder glas werd ontdekt.
Een bloeiende glasindustrie ontwikkelde zich in Europa aan het eind van de 13e eeuw, toen de glasindustrie in Venetië werd gevestigd ten tijde van de kruistochten (1096-1270 na Chr.). In 1291 werd apparatuur voor de glasblazerij overgebracht naar het Venetiaanse eiland Murano, waar “cristallo“ (kleurloos glas) werd uitgevonden door Angelo Barovier. Ondanks de inspanningen van de Venetiaanse ambachtslieden, die de glasindustrie domineerden, om de technologie geheim te houden, verspreidde deze zich al snel over Europa.
Glass Evolution and History
In Duitsland en andere Noord-Europese landen werd de glasblazerij belangrijk tegen het einde van de jaren 1400 en het begin van de jaren 1500, en tijdens de jaren 1500 werd het belangrijk in Engeland. George Ravenscroft (1618-1681), een Engelse glasblazer, vond in 1674 loodglas uit, een belangrijke doorbraak in de geschiedenis van het glas.
De mechanische technologie voor massaproductie begon in de laatste stadia van de Industriële Revolutie met de uitvinding van een automatische flessenblaasmachine door Michael Owens in 1903, die 2500 flessen per uur kon produceren.
Achter in de jaren 1950 introduceerde Sir Alastair Pilkington een floatglas productiemethode waarmee tot op de dag van vandaag 90% van het vlakglas wordt vervaardigd.
Na 1890 nam de ontwikkeling, productie en het gebruik van glas snel toe. Glas is geëvolueerd door voortschrijdende technologieën en de technologische evolutie gaat natuurlijk door. Vandaag de dag is de glasfabricage een moderne, hoogtechnologische industrie. Moderne glasfabrieken zijn in staat miljoenen glazen verpakkingen per dag te maken in vele verschillende kleuren en zijn ontwikkeld voor een nauwkeurige continue productie van glazen buizen, containers, gloeilampen en tal van andere producten.