Er zijn twee hoofdsystemen die worden gebruikt om gewicht en afstand te meten: het imperiale stelsel en het metrieke stelsel. Het metrieke stelsel, dat meeteenheden als grammen en meters gebruikt, wordt door de meeste landen gebruikt om de orde van grootte te tellen. Andere landen, zoals de VS, gebruiken het imperiale stelsel, waarin eenheden als pounds, inches en feet worden gebruikt. Andere landen hebben zich moeten omvormen van het imperiale naar het metrieke stelsel. Het imperiale stelsel staat ook bekend als het Britse Imperiale stelsel, omdat het zijn oorsprong vindt in het Britse Rijk dat tussen de 16e en de 19e eeuw over de meeste delen van de wereld heerste.
Gebruik van het metrieke stelsel in Engeland
Het Britse Imperiale stelsel werd als officieel meetstelsel in Groot-Brittannië gebruikt van 1824 tot de invoering van het metrieke stelsel in 1965. De metrificatie van het Verenigd Koninkrijk, die bedoeld is om het imperiale stelsel te vervangen door het metrieke stelsel, is in Engeland sinds de invoering ervan in de 20e eeuw grotendeels geslaagd. De meeste industrieën, de handel en de overheid gebruiken de metrieke eenheden, maar het imperiale stelsel wordt officieel nog gebruikt voor afstanden, snelheid en hoeveelheden vloeistof. Op scholen worden metrieke eenheden gebruikt en onderwezen en ook de imperiale eenheden die in het land nog algemeen in gebruik zijn, worden onderwezen. Hoewel het Verenigd Koninkrijk, waartoe ook Engeland behoort, dus de voorkeur geeft aan het metrieke stelsel als officieel meetstelsel, wordt het gebruik van het Imperiale stelsel nog steeds algemeen aanvaard.
Beknopte geschiedenis van de metrificatie
De invoering van het metrieke stelsel in het Verenigd Koninkrijk werd voor het eerst in 1818 in het parlement besproken. Voordat de metrificatie in 1965 officieel werd gemaakt, hadden verschillende overheidsinstanties het metrieke stelsel al ingevoerd of waren zij daarmee bezig. Een beleid ter ondersteuning van de invoering van het metrieke stelsel werd in 1965 formeel goedgekeurd na verzoeken van het bedrijfsleven. In Engeland waarschuwde het ministerie van Onderwijs de onderwijsautoriteiten in 1967 voor de noodzaak van aanpassing aan het metrieke stelsel. In 1969 werd een Metrication Board opgericht om het proces te coördineren. Aanvankelijk gebeurde de metrificatie op vrijwillige basis, maar in 1978 werd zij in bepaalde sectoren verplicht gesteld nadat bepaalde tapijthandelaren imperiale eenheden gebruikten in plaats van metrieke eenheden. In 1980 keerde het regeringsbeleid weer terug naar vrijwillige metrificatie en werd de Metrication Board afgeschaft. Tegen die tijd waren bijna alle sectoren, behalve een deel van de detailhandel en de bewegwijzering, metriek geworden. In 1988 voerde Engeland samen met Noord-Engeland en Wales een nationaal leerplan in waarin SI werd gebruikt als het belangrijkste systeem voor rekenen en meten.
Uitdagingen bij de invoering van het metrieke stelsel
Hoewel de invoering van het metrieke stelsel in Engeland als grotendeels succesvol wordt beschouwd, heeft het proces van metrieke aanpassing met veel uitdagingen en afwijzingen te kampen gehad. In 2011 bleek uit een enquête van supermarktketen Asda dat meer dan 70% van de klanten het metrieke stelsel verwarrend vindt en de voorkeur geeft aan imperiale aanduidingen. Anderen steunen het imperiale systeem omdat het traditie belichaamt en veel van hun aantrekkingskracht verklaart. De weergegeven meting voor de meeste producten in zowel metrische als imperiale eenheden heeft het voor de meeste mensen ook erg moeilijk gemaakt om de overstap te maken, omdat ze zich alleen concentreren op de imperiale eenheid en de metrische eenheid negeren.